Αρχική Άλλες ειδήσεις Τιμούμε τους ήρωες για να παραποιήσουμε την ιστορία

Τιμούμε τους ήρωες για να παραποιήσουμε την ιστορία

3

giannouli

Γράφει ο Γεράσιμος Αραβανής.

Την περασμένη Κυριακή ο δήμος Λευκάδας έκανε αποκάλυψη των προτομών των ηρώων Πάνου και Μήτρου Γιαννούλη που πολέμησαν και οι δύο μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ για το λαό και τη χώρα και μέσα από τις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας ο Πάνος για την ανεξαρτησία της χώρας, τη δημοκρατία και το λαό κυρίαρχο.

Πρόκειται κατ’ αρχή για θετικό γεγονός που όμως έρχεται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, 70 ολόκληρα χρόνια. Τις δεκαετίες μετά τον εμφύλιο την τιμή στους ήρωες και τους αγώνες τους εμπόδιζαν οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν, η Αγγλοκρατία, η Αμερικανοκρατία και οι κυβερνήσεις που εγκατέστησαν στη χώρα και ύστερα η χούντα και αργότερα οι κυβερνήσεις του «ανήκομεν εις την δύση» και φθάσαμε σήμερα να γίνουν τα αποκαλυπτήρια των προτομών, θεωρώντας ότι τα γεγονότα ξεθώριασαν στη λαϊκή μνήμη, το παράδειγμα τους έχει μικρότερη επίδραση στη νεολαία και το λαό.

Δεν με ενδιαφέρει ο καταλογισμός ευθυνών και ιδιαίτερα στις δημοτικές αρχές των τελευταίων δεκαετιών, παρόλα αυτά πρέπει να επισημάνουμε τη θετική στάση των δημοτικών αρχών Βασίλη Φέτση και Κώστα Δρακονταειδή, διότι ουσιαστικά αυτοί προώθησαν το γεγονός, με την επιμονή φυσικά και τις προσπάθειες της οικογένειάς τους και τον συναγωνιστούν τους.

Η απότιση φόρου τιμής σε ανθρώπους και ιστορικά γεγονότα γίνεται για ένα και μοναδικό λόγο να διατηρηθεί η μνήμη ζωντανή, η δράση, το παράδειγμα και η θυσία των ανθρώπων, να αποτελέσει τον οδηγό για τις επόμενες γενιές, να εγγραφούν στην ιστορική μνήμη. Ολόκληρο φυσικά το ιστορικό δίδαγμα και όχι αποστεωμένο από το πραγματικό περιεχόμενο του, υποταγμένο στις πολιτικές ανάγκες του σήμερα.

Εδώ έρχονται τα προβλήματα και οι ενστάσεις.

Πολύ σύντομα θα σημειώσουμε:

Ο Πάνος Γιαννούλης ήταν κομμουνιστής, μέλος του Κ.Κ.Ε., η πολιτική του Κ.Κ.Ε. καθοδηγούσε τις ενέργειες και τη δράση του, το ανεκτίμητο πρώτο γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη προς τον ελληνικό λαό από τις φυλακές της Κέρκυρας δύο μέρες μετά την ιταλική επίθεση της 28ης Οκτωβρίου, με το οποίο σάλπισε πρώτος αυτός τον ξεσηκωμό για την απελευθέρωση της χώρας, γράφοντας ότι « έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση και από κάθε εκμετάλλευση, με ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό».

Δυστυχώς η ιδιότητα αυτή, του κομμουνιστή, θάφτηκε, πουθενά δεν ακούστηκε, πουθενά δεν αναφέρθηκε.

Ο Πάνος Γιαννούλης ήταν  καπετάνιος του ΕΛΑΣ, όπως αναγράφει η προτομή του, ήταν όμως και καπετάνιος του αρχηγείου Λευκάδας – Ξηρομέρου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Πολέμησε για την απελευθέρωση της χώρας από τους Ιταλογερμανούς για μια Ελλάδα λαοκρατούμενη. Πολέμησε και θυσιάστηκε στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας για να αποκρουστεί η επέμβαση του αγγλικού ιμπεριαλισμού πρώτα και του αμερικανικού μετά το 1947, για μια Ελλάδα της δουλειάς, με το λαό κυρίαρχο και όχι για το μισαλλόδοξο καθεστώς που εγκατέστησαν οι Αγγλοαμερικανοί «σύμμαχοι», από το οποίο υπέφερε ο λαός και η χώρα για δεκαετίες και τελικά οδήγησε στην επτάχρονη δικτατορία.

Τιμούμε τους ήρωες και τα λαμπρά ιστορικά γεγονότα γιατί  εκτιμούμε τη σημασία τους, τα θεωρούμε οδηγό για το μέλλον, όπως γράψαμε παραπάνω. Αλήθεια ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι οι κυβερνήσεις, όλες οι κυβερνήσεις και οι δημοτικές αρχές ακολουθούν το παράδειγμα των Πάνου και Μήτρου Γιαννούλη, ότι βαδίζουν στα χνάρια τους και δεν κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση στη λογική των διωκτών και των πολέμιων τους;

Έχει κάτι κοινό ο αγώνας ζωής και θανάτου που έδωσαν ο Πάνος και ο Μήτρος  Γιαννούλης για την απελευθέρωση της χώρας, με τα μνημόνια που εφαρμόζουν σήμερα, που βυθίζουν τον ελληνικό λαό στην φτώχεια, την απόγνωση και την αναξιοπρέπεια;

Έχει κάτι κοινό ο αγώνας για την απελευθέρωση και την εθνική ανεξαρτησία με την απόλυτη παράδοση στην τρόικα, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, με τους ευρωπαίους γκαουλάιτερ εγκατεστημένους στα υπουργεία και στις υπηρεσίες του κράτους να ελέγχουν τα πάντα και να μην μπορεί η κυβέρνηση να αποφασίσει το παραμικρό χωρίς να το εγκρίνουν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες;

Η ανάγκη συναίνεσης και εθνικής ομοψυχίας σήμερα κάνει εντελώς αναγκαία την αποκατάστασή των αγωνιστών, μας είπαν. Αλήθεια υπάρχει κανείς που δεν γνωρίζει ότι την περίοδο της κατοχής δεν υπήρχε εθνική ομοψυχία; Η επίσημη ελληνική ηγεσία έκανε διακοπές στο Κάιρο και περίμενε να ηττηθούν οι γερμανοί για να επανατοποθετήσουν τους ίδιους στους κυβερνητικούς θώκους οι Άγγλοι και στο εσωτερικό της χώρας η αστική τάξη και όσοι πλούτιζαν στο πλευρό της το έριξαν στη μαύρη αγορά για να αυξήσουν τα πλούτη τους ή έγιναν συνεργάτες των Γερμανών, ενώ ο απλός λαός, ανεξαρτήτως  πολιτικών πεποιθήσεων, αγωνίστηκε μέσα από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ μαζί με λίγες  πατριωτικές πολιτικές δυνάμεις με επικεφαλής το Κ.Κ.Ε.

Ομοψυχία δεν υπάρχει ούτε σήμερα ούτε και μπορεί να υπάρξει ποτέ. Πάντα κινούν τους ανθρώπους και τις πολιτικές δυνάμεις τα συμφέροντά τους ή αυτά που θεωρούν συμφέροντά τους. Σήμερα ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών είναι με τα μνημόνια και μαζί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι δήμοι και όσους αυτοί επηρεάζουν, ενώ ο λαός με βάση το συμφέρον του τίθεται απέναντί τους.

Η πρόσκληση σε ομοψυχία είναι παραπλανητική. Ομοψυχία στις σημερινές συνθήκες σημαίνει υποταγή του λαού στην αστική τάξη, την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, σημαίνει μνημόνια διάρκειας, φτώχεια και ανεργία, σημαίνει ανοχή στο ΝΑΤΟ και έμμεσα ή άμεσα συμμετοχή τους πολέμους στη Μέση Ανατολή, σημαίνει παραχώρηση βάσης στους αμερικανούς στο Καστελόριζο που προωθεί ο Καμένος.

Φαίνεται ότι στο βωμό της ομοψυχίας που επιδιώκουν θυσιάζεται η ιστορική αλήθεια για τον Πάνο και το Μήτρο Γιαννούλη, η κομματική ιδιότητα τους, η ένταξη στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας για το λόγο ότι η αγγλική επέμβαση μετά την κατοχή, ο εμφύλιος πόλεμος και οι τεράστιες ευθύνες τους πρέπει να ενταφιαστούν.

Όπως ο λαός ακύρωσε τις εκκλήσεις για ομοψυχία και υποταγή του στην κατοχή και προτίμησε την αντίσταση και τις θυσίες έτσι πρέπει να γίνει και θα γίνει και σήμερα, θα ακολουθήσει το δρόμο του αγώνα.

Προηγούμενο άρθροΑίτημα άμεσης σύγκλισης του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου
Επόμενο άρθροΗ Λευκάδα αγαπά τον κινηματογράφο! Έναρξη προβολών της Κινηματογραφικής Λέσχης του Ορφέα