Άρθρο της κ. Χαράς Παπαδάτου.
Κάθε χρόνο στίς ἀρχές Νοεμβρίου σκέπτομαι πάντα τίς δύο παρακάτω καταγραφές ἀπό τόν σεισμό τῆς 11/11 τοῦ 1704, πού ἔγινε αἰτία νά ἀνεγερθεῖ ὁ Ιερός Ναός τῶν Ἁγ. Μηνᾶ, Βίκτωρος καί Βικεντίου καί τήν δραματική περιγραφή ἀπό τόν ἑνετό Προνοητή, πού σέ ὄραμα εἶδε τούς τρεῖς Ἁγίους νά σώζουν τό νησί καί εὔχομαι πάντα νά μήν ἐπαναληφθεῖ.
Ἀλλά φέτος δέν τό ἀποφύγαμε. Καί μιά καί πάλι ζεῖ τό νησί στόν χορό τῶν Ρίχτερ καλό εἶναι νά θυμηθοῦμε λίγα πράγματα ἀπό τό παρελθόν.
Οἱ καταγραφές γιά τίς 11 Νοεμβρίου 1704.
Στίς 62 βασικές καταγραφές τῶν σεισμῶν ἀπό τό 1469 μέχρι τό 1957 πού ἔγινε ἡ ἔρευνα παρατηροῦμε ὅτι:
- 23 ἀφοροῦν σέ μεγάλους καί καταστρετπικούς σεισμούς μέ ἔμφαση στό βόρειο ἄκρο τοῦ νησιοῦ, τήν σημερινή δηλαδή πρωτεύουσα (Β).
- 12 ἀφοροῦν σέ ἀναλόγους καταστρεπτικούς σεισμούς μέ ἔμφαση στή νοτιοδυτική περιοχή (ΝΔ).
- 3 ἀφοροῦν στήν κεντρική ὀρεινή περιοχή (Κ).
- 3 ἀφοροῦν στόν νοτιο-νοτιοανατολικό τμῆμα τοῦ νησιοῦ (ΝΑ)
- 21 ἀφοροῦν σέ σεισμούς μέ ἴση περίπου ἔνταση σέ ὅλο τό νησί.
Ἀπό τά παραπάνω φαίνεται ὅτι ἡ ἀνατολική πλευρά τοῦ νησιοῦ εἶναι καί ἡ πιό ἀσφαλής καί δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι στήν πλευρά αὐτή ἀναπτύχθηκε ἀπό τήν προϊστορική περίοδο ἡ οἰκιστική ἀνάπτυξη μέ τίς κατά καιρούς πρωτεύουσες τοῦ νησιοῦ. Ἐπίσης εἶναι ἐνδιαφέρουσα ἡ κατανομή τῶν σεισμῶν ἀνά μήνα.
Κάτι πού πρέπει νά ἀναφέρουμε σάν ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι σέ ὅλες αὐτές τίς καταγραφές πού ἔχουμε στό διάστημα 5 αἰώνων, ἐπαναλαμβάνεται ἀρκετές φορές, ὅτι ἡ περιοχή ὅπου εἶναι τό μοναστῆρι τῆς Φανερωμένης μένει σχεδόν ἀνεπηρέαστο ἀπό τίς δονήσεις.
Ἡ Λευκάδα βέβαια σώζεται πάντα, ἐξ αἰτίας τῆς ἐξαιρετικῆς ἀντισεισμικῆς κατασκευῆς τῶν παραδοσιακῶν της κτιρίων μέ τήν ἰδιοφυῆ θεμελίωση πού διαθέτουν.
Πηγή:
Χ. Παπαδάτου –Γιαννοπούλου, Λευκάδα Ἐρευνώντας
Ἀχαϊκές Ἐκδόσεις, Πάτρα 1999.
