Λάβαμε πριν λίγες ώρες και δημοσιεύουμε το αποκαρδιωτικό μήνυμα ενός επισκέπτη του νησιού μας, ο οποίος εκτός από τις παραλίες της Λευκάδας αποφάσισε να επισκεφτεί και το δρυοδάσος των Σκάρων και δυστυχώς “έφαγε πόρτα” .
Ο συγκεκριμένος τουρίστας όπως θα διαβάσετε στο μήνυμά του παρακάτω είχε κατεβάσει τον τουριστικό οδηγό του Δήμου Λευκάδας από την ιστοσελίδα μας (δες εδώ) όπου διάβασε για τον “λόφο” των Σκάρων τον οποίο αποφάσισε να επισκεφτεί.
Δυστυχώς όμως λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο αφού ο δρόμος προς το δάσος ήταν -παράνομα- κλειστός από τους κτηνοτρόφους που λυμαίνονται και καταστρέφουν εδώ και χρόνια την συγκεκριμένη περιοχή.
Κλείνοντας, μας προτρέπει να προσθέσουμε την σημείωση στο άρθρο μας, ότι η περιοχή των Σκάρων δεν είναι προσβάσιμη και ο τουριστικός οδηγός του Δήμου είναι παραπλανητικός και σίγουρα θα αντιμετωπίσουν κι άλλοι τουρίστες το ίδιο πρόβλημα.
Ρωτάμε λοιπόν ευθέως για μια ακόμα φορά τις αρμόδιες αρχές, τον Δήμο Λευκάδας, το Δασαρχείο, τον Πρόεδρο του χωριού της Νικιάνας και κάθε εμπλεκόμενο φορέα, ως πότε το δάσος των Σκάρων θα είναι ιδιωτικό και θα απαγορεύεται η πρόσβαση στους πολίτες και τους επισκέπτες του νησιού μας; Πότε τελικά οι Σκάροι θα απελευθερωθούν;
Ακολουθεί αυτοτελές το μήνυμα του αναγνώστη μας.
Γεια σας,
ονομάζομαι Γ.Κ. και μαζί με την οικογένεια μου αποφασίσαμε φέτος να έρθουμε στην Λευκάδα. Έτσι μερικές εβδομάδες πριν προσπάθησα να ενημερωθώ για τα αξιοθέατα του νησιού που θα άξιζε να δούμε. Είχα εντοπίσει τότε στην ιστοσελίδα σας τον τουριστικό οδηγό του Δήμου Λευκάδας “Λευκάδα, το απόλυτο γαλάζιο” τον οποίο κατέβασα σε pdf.
Ανάμεσα στις ενδιαφέρουσες πληροφορίες που διάβασα εκεί, μου κίνησε την περιέργεια η αναφορά στον λόφο των Σκάρων (σελ. 23-24) και το δάσος από δρυς.
Πριν 2 ημέρες και ευρισκόμενοι στην Λευκάδα αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το συγκεκριμένο σημείο. Ακολουθήσαμε την διαδρομή από το χωριό της Νικιάνας η οποία παρότι δύσκολη και με πολλές λακκούβες, μας αποζημίωσε με την όμορφη θέα προς την θάλασσα και τα παραλιακά χωριά.
Δυστυχώς όμως η απόπειρα μας να επισκεφτούμε το δάσος είχε άδοξο τέλος.
Σε κάποιο σημείο του χωματόδρομου μια πρόχειρη κατασκευή από ξύλα και σύρμα, εν είδει πόρτας, έκλεινε τον δρόμο με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να συνεχίσουμε. Μάλιστα μερικά μέτρα πίσω από την κατασκευή βρίσκονταν και κάποια κατσίκια αλλά και δύο άσπρα σκυλιά που γάβγιζαν συνεχώς προς το μέρος μας. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το ότι βρισκόμασταν σε “ξένο” μέρος, μας απέτρεψαν από το να συνεχίσουμε και πήραμε απογοητευμένοι και αρκετά ενοχλημένοι τον δρόμο της επιστροφής.
Δεν είναι στην φύση μου να παραπονιέμαι, αλλά μπήκα στην διαδικασία να σας στείλω αυτό το μήνυμα μιας και στην δική σας ιστοσελίδα βρήκα τον τουριστικό οδηγό του Δήμου Λευκάδας, μέσω του οποίου πήρα την απόφαση να ανέβω με την οικογένεια μου στον λόφο των Σκάρων. Θα σας πρότεινα λοιπόν να ενημερώσετε το άρθρο σας προσθέτοντας την υποσημείωση ότι ο λόφος των Σκάρων δεν είναι προσβάσιμος και ας γίνεται αναφορά στον οδηγό του Δήμου, διότι είμαι σίγουρος πως κι άλλοι επισκέπτες του νησιού θα αντιμετωπίσουν το ίδιο πρόβλημα.
Με εκτίμηση
Γ.Κ.
