Αρχική Lefkada's Secrets Κώστας Τσίντζας: Η μουσική είναι για όλους!

Κώστας Τσίντζας: Η μουσική είναι για όλους!

0

tsintzas1

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον μαέστρο του Ορφέα, που μιλάει για τη μουσική, τον πολιτισμό, τα σωματεία, την παράδοση, αλλά και για το μεγάλο του όνειρο, την επαναλειτουργία της μαντολινάτας του Ορφέα.

της Ειρήνης Βονιτσάνου 

Μετά την ιστορική εμφάνιση της χορωδίας του Ορφέα στο Ηρώδειο, θέλησα να συναντήσω από κοντά τον μαέστρο της χορωδίας και πρωτομάστορα αυτής της εμφάνισης, τον κ. Κώστα Τσίντζα.

Είναι νέος, πολυτάλαντος, με πολλή αγάπη για όσα κάνει και πολλά όνειρα που μετουσιώνει σε πράξεις χάρη στην εργατικότητά του. Είναι απλός και προσγειωμένος και δεν θα το παραδεχτεί, αυτό όμως τον κάνει ακόμη πιο σπουδαίο! Και είναι πράγματι ένα μεγάλο μουσικό κεφάλαιο για τη Λευκάδα!

tsintzas4

Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1981. O πατέρας του καταγόταν από το Αγρίνιο και η μητέρα του από τη Λευκάδα. Μέχρι τα επτά του χρόνια έζησε στη Βόνιτσα. Έπειτα μετακόμισαν στη Λευκάδα.

Θυμάται ότι η πρώτη του επαφή με τη μουσική έγινε γύρω στα 10 στη Φιλαρμονική Εταιρία Λευκάδας. Πήγε μόνος του να μάθει κρουστά. Μετά επέλεξε το Μουσικό Σχολείο, όπου ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το μαντολίνο. Στα 13 του ήταν μέλος της μαντολινάτας του Ορφέα, μέχρι και τον τερματισμό της λειτουργίας της. Στα 15 άρχισε να παίζει ηλεκτρικό μπάσο σε διάφορα εφηβικά ροκ συγκροτήματα της πόλης, τότε που τα γκρουπάκια ήταν της μόδας. Παράλληλα, μετά από πρόταση του Θανάση Σίδερη, έγινε μέλος της Αγιομαυρίτικης Παρέας παίζοντας μαντολίνο και τραγουδώντας, μέλος της οποίας είναι μέχρι και σήμερα.

Τελειώνοντας το σχολείο έφυγε για την Αθήνα με μοναδική του επιθυμία να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική. Ξεκίνησε μαθήματα κλασικού κοντραμπάσου στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Τάσο Κάζαγλη και ηλεκτρικού μπάσου στο Ωδείο «Φίλιππος Νάκας» με το Γιώτη Κιουρτζόγλου. Παράλληλα εργάζεται ως επαγγελματίας μπασίστας. Το 2013 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Κοντραμπάσο και στη Διεύθυνση Χορωδίας.

tsintzas7

Μοίραζε από τότε τη ζωή του μεταξύ Αθήνας και Λευκάδας και φυσικά δεν γινόταν να λείπει μουσικά και από το νησί μας. Από το 2003 μέχρι το 2012 δίδασκε μαντολίνο στο Μουσικό Σχολείο Λευκάδας ενώ από το 2009 έως το 2012 διηύθυνε τη μαντολινάτα του σχολείου. Το 2011 ανέλαβε τη μικτή χορωδία του Μουσικοφιλολογικού Ομίλου «Ορφεύς» Λευκάδας μετά από πρόταση του προηγούμενου μαέστρου κ. Διονυσίου Γράψα. Η χορωδία απαριθμούσε γύρω στα 40 μέλη. Όμως ο Κώστας έβλεπε πολύ πιο μπροστά. Μετά από δικές του προτάσεις άρχισε να επαναλειτουργεί η Μουσική Σχολή του Ορφέα το 2011, ενώ ιδρύθηκε και η παιδική χορωδία που ξεκίνησε πέρυσι και συγκέντρωσε 30 παιδιά, με σκοπό να εξελιχθεί και να γίνει και η νεανική.

– Πιστεύεις ότι τα έχετε καταφέρει από το 2011 μέχρι σήμερα;

«Πιστεύω οτι είμαστε σε καλό δρόμο. Άλλωστε όποιος στόχος και να επιτευχθεί, προκύπτει ένας νέος, είναι μια ατέρμονη δημιουργική διαδικασία. Η μουσική σχολή έχει περίπου 80 παιδιά. Μαζί με τις χορωδίες (παιδική-μικτή) 150 άτομα. Δώσαμε στο μουσικό τμήμα του Ορφέα αυτό που έλειπε. Ο Ορφέας πλέον έχει πάρει ζωή! Τις καθημερινές θα ‘βλεπες την πόρτα κλειστή. Πλέον κάθε μέρα υπάρχει κίνηση στο σωματείο, βλέπεις παιδάκια να ανεβοκατεβαίνουν. Νομίζω ότι έχει ανοίξει ο Ορφέας την πόρτα του στον κόσμο, να γνωρίσει και μια άλλη πτυχή της παράδοσης και της μουσικής γενικότερα, κάτι που υπήρχε και είχε ατονήσει και προσπαθούμε να το δώσουμε ξανά στον κόσμο. Μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα πράγματα. Αυτό γίνεται με τη δουλειά, η οποία γίνεται στον Ορφέα. Οι καθηγητές είναι επιλεγμένα μέλη και είναι ευτυχία για τη Λευκάδα και για τον Ορφέα να έχει τέτοιου επιπέδου καθηγητές. Και δεν μιλάω προσωπικά για μένα, μιλάω για τους υπόλοιπους καθηγητές. Πρέπει να το αγκαλιάσει κι άλλο ο κόσμος, πρέπει και το σωματείο να δουλέψει όσο το δυνατόν καλύτερα, ούτως ώστε να μπορέσουμε να είμαστε αντάξιοι των απαιτήσεων και να μπορέσουμε να κάνουμε πραγματικότητα την μαντολινάτα. Προσωπικά αυτό είναι το όνειρο μου, γιατί αγαπώ την παράδοση, αγαπώ το σωματείο και θέλω να προχωρήσει, να πάει δυο βήματα μπροστά. Ότι μπορέσουμε να προσθέσουμε (το λέει και λάμπει το πρόσωπό του). Ο Ορφέας ξεκίνησε τη λειτουργία του με χορωδία και μαντολινάτα. Θεωρώ αδιανόητο, το ένα από τα τμήματα που ίδρυσε το ιστορικό αυτό σωματείο, να μην λειτουργεί. Οι μουσικοί που θα την πλαισιώσουν υπάρχουν, αλλά δεν έχουμε τα όργανα…».

tsintzas3

Μου μιλούσε για συγχορδίες, σύνολα, νότες, μελωδίες, μουσικά όργανα, έκταση φωνής κι εγώ κι ας μην ξέρω πολλά περί μουσικής, ένιωθα την αγάπη του και πως όντως η μουσική είναι η ζωή του!

«Πρέπει να φέρουμε τον κόσμο κοντά μας και να του δείξουμε ότι η μουσική δεν είναι για τους λίγους ή για τους εκλεκτούς ή για τους περίεργους ή για τους ρομαντικούς. Η μουσική είναι για όλους. Και μπορούν όλοι να συμμετέχουν και να δουν την ομορφιά της μουσικής. Γιατί ουσιαστικά και μουσικός να μην είσαι, όταν συμμετέχεις σε ένα μουσικό σύνολο, όπως η χορωδία, αυτομάτως είσαι μουσικός. Δηλαδή ο ακροατής που θα είναι στο κοινό, σε κρίνει σαν μουσικό, δε σε κρίνει σαν τον «ερασιτέχνη», ο οποίος έχει αγάπη για το τραγούδι και είναι σε μια Χορωδία. Το θέμα είναι να προσπαθήσουμε να φέρουμε τον κόσμο να γνωρίσει τη μουσική, να αγαπήσει τη μουσική και να καταλάβει τη σημαντικότητά της μέσα στη ζωή του. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς, ο μόνος τρόπος να το καταλάβει κάποιος, είναι μόνο να ‘ρθει και να το νιώσει. Κι αυτός με τη σειρά του δεν θα μπορεί να το εξηγήσει. Γιατί το να ακούς τη μουσική με το να παράγεις μουσική, δεν έχει καμία σχέση. Είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Κι από τη μουσική δεν έχει κανένας να χάσει, μόνο να κερδίσει».

10406559_10202911501441133_4839643800983412800_n

– Το Ηρώδειο πως προέκυψε;

«Δεχτήκαμε μια πρόταση με αφορμή τη συμπλήρωση 150 ετών από την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. Ήταν ιδέα του μαέστρου Ιάκωβου Κονιτόπουλου, ο οποίος διηύθυνε την παράσταση. Είχε σαν όνειρο να συμμετέχουν χορωδίες απ’ όλα τα Επτάνησα, να υπάρχει από κάθε νησί τουλάχιστον μια συμμετοχή, ούτως ώστε όλα τα Επτάνησα να συμμετέχουν στην εκδήλωση. Δεχτήκαμε με μεγάλη χαρά και τιμή την πρόταση, γιατί το να συμμετέχει ένα σωματείο από την Λευκάδα σε μια τέτοια ιστορική εκδήλωση για τα Επτάνησα είναι πολύ σημαντικό. Κάναμε ότι μπορούσαμε και πιστεύω ότι το χαρήκαμε κιόλας, γιατί το σωματείο μπορεί να μην έχει άλλη παρόμοια ευκαιρία. Υπάρχουν σωματεία που δεν έχουν τραγουδήσει στο Ηρώδειο και ίσως να μην τραγουδήσουν ποτέ. Λάβαμε το υλικό, ήταν κάτι το εξαιρετικά δύσκολο. Είκοσι τέσσερις ωδές που έπρεπε από τα μέσα του Φλεβάρη, μέχρι τις αρχές Ιουλίου που ήταν η εκδήλωση, να έχουν διδαχθεί και να τις γνωρίζουν οι χορωδοί, οι οποίοι έδειξαν μεγάλη υπομονή, αφιέρωσαν πολύ χρόνο. Μιλάμε για τουλάχιστον 3-4 δίωρες πρόβες την εβδομάδα, που όσο πλησίαζε ο καιρός γινόταν και καθημερινές για να τα καταφέρουμε».

1910261_10202911473760441_2043802720952060060_n

– Η αίσθηση όταν ήσασταν εκεί;

«Ήταν κάτι μαγικό! Κι αν δεν ήσουν εκεί να το ζήσεις δεν μπορείς να το περιγράψεις. Μόνο το νιώθεις. Ο χώρος σε συνδυασμό με το έργο, με τον όγκο των χορωδών, ήταν κάτι απερίγραπτο. Το κοινό που ήταν εκεί το απόλαυσε και έλεγε ότι ήταν μαγικό. Και μόνο το αντάμωμα όλων των Επτανησίων, ούτε αυτό έχει ξαναγίνει. Ήταν κι αυτό ένα στοίχημα που έβαλε ο Ιάκωβος Κονιτόπουλος και θεωρώ ότι σε ένα μεγάλο βαθμό το πέτυχε. Ήταν ρίσκο και για τον ίδιο. Το να βάλεις 12 χορωδίες να συμπράξουν, οι οποίες βρέθηκαν για πρώτη φορά μια μέρα πριν τη συναυλία, είναι ρίσκο. Η εκδήλωση ήταν απόλυτα πετυχημένη. Βοήθησε η πολύ καλή προετοιμασία των χορωδιών. Μπορεί το «ταξίδι» να ήταν επίπονο, αλλά ο προορισμός μας αντάμειψε όλους. Να είσαι στο Ηρώδειο και να τραγουδάς τον «Ύμνο Εις Την Ελευθερίαν» μπροστά σε 4500 χιλιάδες κόσμο, είναι κάτι μαγικό! Να ευχαριστήσω τους χορωδούς γιατί αφιερώθηκαν σε αυτό. Η βαρύτητα μιας τέτοιας πρόσκλησης, ήταν πρόκληση γι’ αυτούς. Δεν ήταν κάτι απλό να βγάλεις μέσα σε ένα τρίμηνο υλικό που σε άλλες, ίσως, συνθήκες να χρειαζόταν τρία χρόνια, από άποψη όγκου. Αφιέρωσαν πολύ χρόνο και δείξαμε ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα αν εργαστούμε. Καλούμε και τον υπόλοιπο κόσμο της Λευκάδας να γνωρίσει το χορωδιακό τραγούδι. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία αυτή, να έρθουν να το δουν, να «γευτούν» τη χορωδιακή μουσική κι αν τους αρέσει μπορεί να γίνουν μέλη του Ορφέα και να έρθουν στην οικογένειά μας».

10500588_10202911564242703_2719491416262400537_n

– Λες ότι αν εργαστούμε μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Είναι κι ένα γενικότερο μήνυμα για τον πολιτισμό της Λευκάδας;

«Σε ότι κάνουμε, αν αφοσιωθούμε, εργαστούμε και το αγαπήσουμε, σίγουρα θα υπάρξει πρόοδος. Κι αν καταφέρουμε να φτάσουμε στα όρια μας, έστω αν τα ξεπεράσουμε και λίγο, αυτό θα είναι νομίζω το τέλειο. Είναι πολύ δύσκολο κι απαιτεί κόπο. Γιατί οτιδήποτε συμβαίνει και είναι αξιόλογο γίνεται μόνο μέσω δουλειάς, δε γίνεται με κανέναν άλλο τρόπο, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Το ταλέντο και μόνο, δεν επαρκεί».

10534652_10202911168992822_4940074497154562301_n

– Πως θα ‘θελες να δεις πολιτιστικά τη Λευκάδα σε δέκα χρόνια από τώρα; Ή τι δεν θα ‘θελες που υπάρχει τώρα;

«Ανοίγεις μεγάλη συζήτηση. Δεν ξέρω πόσο μπροστά μπορεί να πάει με τις υπάρχουσες συνθήκες και προδιαγραφές.Δυστυχώς στη Λευκάδα δεν έχουμε θέατρο και χωρίς αυτό δεν γίνεται τίποτα. Το ημιτελές θέατρο, το «θέατρο φάντασμα», έχει στοιχειώσει την πολιτιστική εξέλιξη του νησιού μας. Δεν υπάρχει χώρος να κάνεις συναυλία απαιτήσεων. Καλούμε χορωδίες και δεν μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες τους. Και όταν λέμε τις ανάγκες τους, μην πάει το μυαλό σας σε εξειδικευμένα τεχνικά θέματα, όπως ηχητική καταλληλότητα του χώρου, αλλά στο πολύ απλό ερώτημα πως θα χωρέσουν επί σκηνής. Δεν είναι ντροπή για τον τόπο μας; Ίσως όμως να είναι η μικρότερη, γιατί ετούτο το μικρό νησί έχει κατασκευάσει ή επισκευάσει τα τελευταία 25 χρόνια τέσσερα Δημαρχεία, αλλά όχι την οικία Σικελιανού ή των Ζαμπελίων ή το Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα που είναι υπό κατάρρευση. Πως μπορούμε να μιλήσουμε για πολιτισμό και την εξέλιξή του όταν δεν σεβόμαστε ή δεν γνωρίζουμε την ιστορία του;

Πρέπει οι δημοτικοί παράγοντες, τα σωματεία και όλοι γενικότερα οι πολιτιστικοί φορείς, να μην βλέπουν τον πολιτισμό ως κάτι το κατεστημένο κι ότι απλά κάτι πρέπει να γίνει, πρέπει π.χ. να κάνω τις Γιορτές Λόγου και Τέχνης ή το Φεστιβάλ. Χρειαζόμαστε εκδηλώσεις με ποιότητα και αν έχουμε την ευχέρεια να είναι και σε ποσότητα, ακόμη καλύτερα. Πρέπει να ασχοληθούν πιο συγκεκριμένα πάνω στα πολιτιστικά του νησιού και να έχουν γνώμες και προτάσεις από άτομα που ασχολούνται με τις Τέχνες στη Λευκάδα και όχι μόνο. Κι αυτό επειδή στο αντικείμενο τους είναι πιο εξειδικευμένοι θα μπορέσουν να δώσουν ιδέες για να προχωρήσουμε μπροστά. Επαναλαμβάνω όμως οτι χωρίς τα παραπάνω δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα».

10489970_10202911440079599_3084230530483481797_n

– Άρα πρέπει να επαναδομήσουμε τα πολιτιστικά δρώμενα στο νησί;

«Ναι, βέβαια, πρέπει να τα επαναδομήσουμε. Πρέπει να ασχοληθούμε πιο συγκεκριμένα, πολύ σοβαρά και υπεύθυνα. Είμαι της άποψης ότι δεν κάνω κάτι ποτέ για να το κάνω. Γιατί με ένα ραβδάκι, το οποίο θα χτυπήσει κάποιον, δεν γίνεται τίποτα. Δεν μπορεί να γίνει. Χρειάζεται σεβασμό, γνώση, ικανότητα και αγάπη στην τέχνη που υπηρετεί ο καθένας μας».

– Με γνώμονα την παράδοση;

«Πολύ καλό κι εξαιρετικό είναι να στηρίζουμε την παράδοσή μας κι είναι το πρώτο που επιβάλλεται να κάνουμε. Από κει και πέρα πρέπει να δώσουμε στον κόσμο κι άλλα δείγματα, διότι το κοινό επιζητά και την διαφορετικότητα».

10522467_10202911540962121_2689301921455563522_n

– Τελικά τι είναι η μουσική για σένα;

«Η ζωή μου! Με εκφράζει, μου αρέσει, είναι η καθημερινότητά μου, σκέφτομαι τη μουσική, παίζω μουσική. Δεν μπορώ να εκφραστώ χωρίς μουσική. Είναι ανάγκη. Και αυτό που σου δίνει η μουσική δεν μπορεί να στο δώσει καμιά τέχνη.Μπορεί να έχεις προβλήματα, να έχεις το οτιδήποτε κι εκείνη την ώρα που θα ακουμπήσεις το όργανο και θα παίξεις, έχει αδειάσει το μυαλό σου, έχουν φύγει όλα».

– Και ποια είναι τα όνειρά σου;

«Όνειρα…στόχους βάζω. Στόχους, βήμα βήμα να μπορέσουμε να καταφέρουμε αυτό που είναι καλό για το σύλλογο και για τον τόπο».

10502287_10202911427599287_4437722443853949349_n

Στη Μουσική Σχολή του Ορφέα φέτος παραδίδονται μαθήματα:

Κιθάρας:  καθηγητές Μαρία Γιαννικοπούλου, Δημήτρης Γιαννικόπουλος

Μαντολίνου: καθηγητής Κώστας Τσίντζας

Βιολιού: καθηγήτρια Βανέσα Αθανασίου

Πιάνου: καθηγήτρια Ελένη Περδικάρη

Κοντραμπάσου: καθηγητής Κώστας Τσίντζας

Ακορντεόν: καθηγητής Αυγουστίνος Καραβίας

Υπεύθυνη είναι η κ. Χαρά Κατσέα, τηλ. επικοινωνίας 6976281869. Για το χορωδιακό τμήμα μπορείτε να επικοινωνείτε με τον κ. Τσίντζα στον αριθμό 6972405946. Για την παιδική χορωδία με την κ.Ελένη Περδικάρη στον αριθμό 6948592613.

Σημ.: Ευχαριστώ θερμά τον κ. Τσίντζα για την παραχώρηση της συνέντευξης. Είναι τιμή μου και χαρά μου που τον γνώρισα! Οι προσωπικές φωτογραφίες αντλήθηκαν από τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook με τη σύμφωνη γνώμη του, ενώ οι φωτογραφίες της χορωδίας του Ορφέα και της εμφάνισης στο Ηρώδειο αντλήθηκαν από το προσωπικό αρχείο της κ. Καίτης Κακαβούλη με τη σύμφωνη γνώμη της.

Προηγούμενο άρθροΦωτογραφίες από την παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γ. Λογοθέτη στην Αθήνα
Επόμενο άρθρο“Ποτάμι” έγινε ο δρόμος προς το Κατωχώρι (Video)