Ξεφυλλίστε ψηφιακά ή κατεβάστε στον υπολογιστή σας, το εξαιρετικό έργο του Θοδωρή Γεωργάκη.
Λίγοι μήνες πέρασαν από την ημέρα που είχαμε την τιμή να δημοσιεύσουμε στην ιστοσελίδα μας το βιβλίο του Θοδωρή Γεωργάκη “Σφακιώτες: Το λίκνο της καρδιάς μας” και σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση, να δημοσιεύσουμε το νέο του βιβλίο με τίτλο “Τα που θυμάμαι μολογώ | Σεργιάνι στην Λευκάδα του χθες“.
Στο συγκεκριμένο έργο, ο συγγραφέας καταγράφει την ζωή στην Λευκάδα του χθες, έτσι όπως ίδιος την θυμάται, με τρόπο απλό κατανοητό και συνάμα πολύ παραστατικό, έτσι που ο αναγνώστης γίνεται ένα με το αντικείμενο του βιβλίου και νιώθει ότι βλέπει μπροστά του τις λυγερόκορμες γυναίκες να πιάνουν νερό στο πηγάδι του Φρυά.
Το βιβλίο προλόγισε ο καθηγητής και συγγραφέας κ. Έκτορας Χόρτης, το σημείωμα του οποίου μπορείτε να διαβάσετε λίγο πιο κάτω.
Ξεφυλλίστε το βιβλίο του Θοδωρή Γεωργάκη ή κατεβάστε το σε μορφή pdf [εδώ].
Πολλοί είναι εκείνοι που θα επιθυμούσαν να περιγράψουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, να αναφερθούν στις εμπειρίες που απέκτησαν μέσα σ’ αυτό, να συγκεντρώσουν, να κατατάξουν, να καταγράψουν και να παρουσιάσουν τα διάσπαρτα σε διάφορες πηγές ή και τα μη καταγεγραμμένα ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία από την τοπική παράδοση. Ωστόσο, λίγοι έχουν την ερευνητική διάθεση και την ικανότητα να προχωρήσουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα.
Σ’αυτούς τους «ολίγους εκλεκτούς» συγκαταλέγεται ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου «Τα που θυμάμαι μολογώ» κ. Θοδωρής Γεωργάκης, που, κινούμενος από τη μεγάλη του αγάπη για τον τόπο του, είχε το μεράκι να καταγράψει τις προσωπικές παιδικές και εφηβικές του αναμνήσεις, συνδυάζοντές τες με τις παρατηρήσεις του επάνω στο περιβάλλον της γενέθλιας γης, στο Πινακοχώρι Σφακιωτών.
Η αίσθηση που αποκόμισα σεργιανίζοντας στο βιβλίο είναι ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και έγκυρο βοήθημα τοπικού ιστορικού και λαογραφικού ενδιαφέροντος, που φέρνει στο φως πράγματα τα οποία αγνοεί η συντριπτική πλειονότητα των συμπατριωτών μας και ιδιαίτερα οι νέοι. Ο συγγραφέας, με την αγάπη και τη νοσταλγία που τον διακατέχει για τον τόπο του και με τη στρωτή χρήση και την επιτυχή εκμετάλλευση της ντοπιολαλιάς, πέτυχε να δημιουργήσει μια εμπεριστατωμένη μελέτη για το χωριό του και, γενικότερα, για την ύπαιθρο της Λευκάδας. Το υλικό του το αντλεί, μέσω της μνήμης, από τα προσωπικά του βιώματα, από τη ζωή του στο αγροτικό περιβάλλον του αγαπημένου του χωριού, από όσα έζησε και άκουσε κοντά στους ξωμάχους γονείς του, όπως ο ίδιος σημειώνει. Το πλαίσιο, επομένως, είναι απόλυτα ρεαλιστικό και εικονογραφεί το μικρόκοσμο και τα ήθη της περιοχής στις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
Το βιβλίο αποτελείται από 28 θεματικές ενότητες, στις οποίες περιγράφονται με λεπτομερή, απλό, άμεσο και βιωματικό τρόπο όψεις του πολιτισμού της περιοχής των Σφακιωτών και των όμορων χωριών, από τις ποικίλες αρχιτεκτονικές εκδοχές του ως τα μέσα και τους τρόπους παραγωγής, για την κάλυψη των αναγκών ύπαρξης των κατοίκων.
Το κείμενο βρίθει από πληροφορίες για το καθένα απ’ τα θέματα που πραγματεύεται και διερευνά εξαντλητικά τις διάφορες πτυχές τους. Ταυτόχρονα, με τις αναλυτικές και ενδελεχείς περιγραφές του ο συγγραφέας συνυφαίνει αποτελεσματικά λέξεις και όρους της λευκαδίτικης ντοπιολαλιάς (το «σημαίνον») με το περιεχόμενο του «αντικειμένου» στο οποίο αναφέρονται, τόσο με το εννοιολογικό όσο και με το βιωματικό, με μια λέξη, με το «σημαινόμενο». Έτσι ο αναγνώστης κατανοεί σε βάθος το περιεχόμενο εννοιών, όπως τρεμέτζο, παγερίτσο, ανεμόμυλος κ.λπ., αλλά και ανασυνθέτει με τη φαντασία του εικόνες για πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, όπως στο απόσπασμα που αναφέρεται στο «πηγάδι του Φρυά», στους Σφακιώτες, όπου «βασίλευε το νυφοπάζαρο, αφού οι λυγερόκορμες Σφακισάνες, με τη βαρέλα στο κεφάλι, κέντριζαν το ενδιαφέρον των υποψήφιων γαμπρών, με αποτέλεσμα εκατοντάδες ειδύλλια και συνοικέσια να στηθούν, κάτω από τα υπεραιωνόβια πλατάνια του Φρυά».
Παράλληλα με την περιγραφή των διαφόρων θεμάτων και σε συνάρτηση με αυτήν, δίνει το στίγμα του και ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό, που ζωντανεύει το περιεχόμενο και συντελεί στην καλύτερη κατανόηση και την αισθητοποίησή του από τον αναγνώστη. H πρωτογενής αυτή εργασία ολοκληρώνεται με γλωσσάρι.
Λίγοι από εμάς θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι γνωρίζουν όλα τα στοιχεία που με τόση μεθοδικότητα, σαφήνεια και απλότητα περιγράφονται από τον συγγραφέα. Πρόκειται για μια σημαντική προσθήκη στη γνώση μας ή καλύτερα για ένα λατομείο απ’ το οποίο μπορεί να εξορύξει κανείς πολύτιμα στοιχεία για τον λευκαδίτικο πολιτισμό και για τους πρωταγωνιστές του, τους γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας. Γι’ αυτό, το συγκεκριμένο βιβλίο ενδιαφέρει όχι μόνο τους συγχωριανούς του συγγραφέα, αλλά και όλους τους Λευκαδίτες, καθώς και την επιστημονική μας κοινότητα.
Στον φίλο συγγραφέα, αφού τον ευχαριστήσω για την τιμητική πρόταση να προλογίσω το έργο του, εύχομαι από καρδιάς να συνεχίσει τις αναζητήσεις και τις ερευνητικές του προσπάθειες για την καταγραφή των ιστορικών και λαογραφικών στοιχείων της περιοχής. Θα είναι μεγάλη προσφορά στον γενέθλιο τόπο του και, γενικότερα, στη Λευκάδα.
Έκτορας Γ. Χόρτης
Αθήνα, Μάρτιος 2015
