Εσύ είσαι ο Έλληνας.
Εσύ, ο 77χρονος, που έξω από τον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών διαμαρτύρεσαι γιατί να πληρώσεις 8 ευρώ για να δεις …πέτρες.
Εσύ, η 63χρονη, που απαιτείς από τον άντρα σου να σε βγάλει φωτογραφία μπροστά από το άγαλμα κι όταν εκείνος σου λέει έκτη φορά πως απαγορεύεται το φλας και δεν μπορεί να το αφαιρέσει άμεσα από τις ρυθμίσεις της φωτογραφικής, του λες “χέστηκα, τόση ώρα θα με είχες βγάλει, βγάλε με να τελειώνουμε”.
Εσύ, ο 57χρονος υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού που περιμένοντας το επόμενο γκρουπ φτύνεις στην είσοδο του Κάστρου αδιαφορώντας για το ποιος έρχεται από πίσω.
Εσύ, η 44χρονη, που προκειμένου να βγάλεις φωτογραφία το γιο σου διακόπτεις την παρέλαση των μαθητών φωνάζοντας το όνομα του δικού σου παιδιού και κοντεύεις με το υπερσύγχρονο tablet σου να στραβώσεις το συμμαθητή του για να έχεις καλύτερο πλάνο.
Εσύ, η 36χρονη, που καυχάσαι πως μπήκες σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους από το παρακείμενο χωράφι, χωρίς να πληρώσεις, αποκαλώντας κορόιδα εκείνους που πέρασαν από την κύρια είσοδο κόβοντας εισιτήριο.
Εσύ, ο 26χρονος, που παρκάρεις πάνω στο πεζοδρόμιο, που οδηγείς με τα μεγάλα φώτα αναμμένα, που περνάς και μαρσάρεις στις 3 το πρωί.
Εσύ, ο 18χρονος, που ξαποσταίνεις μπροστά στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη και φεύγοντας αφήνεις το ποτηράκι του καφέ και πέντε αποτσίγαρα.
Εσύ, ο 5χρονος, που ασυνείδητα φωνάζεις δυνατά στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου “Είστε κουράδες, είστε κουράδες” την ίδια ώρα που συνειδητά οι γονείς σου δε σου μαθαίνουν σωστούς τρόπους συμπεριφοράς.
Αυτός είσαι Έλληνα. Αυτός. Ο τζαμπατζής, ο αμόρφωτος, ο παρτάκιας, ο απολίτιστος, ο τζάμπα μάγκας. Αυτός που δεν διάβασε ποτέ του, που δεν ντρέπεται να ζητωκραυγάζει για τις παρανομίες του, που δεν τον ενδιαφέρει τίποτα πέρα από την πάρτη του, που δεν έμαθε να σέβεται ούτε τον ίδιο του τον εαυτό (τον οποίο ποτέ δεν θα προσπαθήσει να γνωρίσει), που ξερνά καθημερινά και ασύστολα αυτόν τον αχταρμά που έμαθε πως πρέπει να είναι. Που έμαθε μονάχα να κρίνει, να κατακρίνει, να μην ακούει, να τα ξέρει όλα, να βλέπει ανταγωνιστικά ακόμη και τον αδερφό του.
Αυτός είσαι Έλληνα. Που την ίδια ώρα που κάνεις όλα αυτά συνειδητά και μάγκικα, βγαίνεις να υποστηρίξεις πως ο Έλληνας είναι ανώτερος από όλους, πως η Ελλάδα είναι η πιο όμορφη απ’ όλες τις χώρες, πως ο πολιτισμός που ανέδειξε έδωσε τα φώτα του σε όλη την υφήλιο, πως η γλώσσα σου είναι η τελειότερη, πως ο χριστιανισμός είναι η καλύτερη θρησκεία.
Κι όμως, εσύ Έλληνα, είσαι ο πρώτος που δε σέβεσαι τους υπόλοιπους συμπολίτες σου (ναι, ναι, αυτούς τους χρωμοσωμικά ανώτερους), είσαι ο πρώτος που βρομίζεις αυτόν τον πανέμορφο τόπο αρκεί να μην είναι τα σκουπίδια στην αυλή σου, είσαι ο πρώτος που δεν σέβεται το έθνος και προσπαθείς με κάθε τρόπο να το κλέψεις, είσαι ο πρώτος που συμπεριφέρεται απολύτως απολίτιστα (που αν κάποιος σου μιλήσει για τον Περικλή θα του απαντήσεις με ένα μεγαλοπρεπές ρέψιμο), είσαι αυτός που δεν ξέρει να μιλά σωστά και γράφει με greeklish, είσαι αυτός που πάει στην Ανάσταση 12 παρά 5 και φεύγει στο δεκάλεπτο, αυτός που ψάχνει να βαφτίσει το παιδί του με το πιο σπάνιο όνομα που δεν είναι καν χριστιανικό.
Αυτός είσαι. Και δε στο λέω εγώ. Οι συμπεριφορές σου μιλάνε από μόνες τους. Κι αυτές τις συμπεριφορές μαθαίνεις και στο παιδί σου. Και κανείς δε βρέθηκε ποτέ να σου πει πως όλα αυτά τα κάνεις πρωτίστως στον ίδιο σου τον εαυτό. Αλλά και τώρα που τα διαβάζεις, ξέρω…, θα με “στολίσεις” με τις Παναγίες που θα επικαλεστείς μόλις το παιδί σου αρρωστήσει…
