Γράφει ο Μιχάλης Μακρόπουλος.
Ο Συνεσταλμένος δολοφόνος είναι μια συλλογή διηγημάτων του Τάσου Αναστασίου, το πρώτο του πεζογράφημα και δεύτερο βιβλίο του μετά την ποιητική συλλογή Βραδιά στο Flower, του 2001. Ο συγγραφέας έχει καταχτήσει ήδη την πλήρη συγγραφική ωριμότητα, σαν να ‘ναι αυτά τα διηγήματα καταστάλαγμα μακράς πορείας. Η ματιά του έχει μια χειρουργική καθαρότητα – χωρίς ψευδαισθήσεις, αλλά και χωρίς γκροτέσκες παραμορφώσεις, το νεοελληνικό σύμπαν ξεδιπλώνεται μ’ όλον του τον υλισμό, τον μικροαστισμό, την ανία, την καταπνιγμένη βία κάτω από τη νωχελική επιφάνεια.
Η πρόζα του συγγραφέα είναι ξερή – ωστόσο, χάρη στη θητεία του στην ποίηση, επιλέγει εικόνες που μες στη λιτότητά τους συμπυκνώνουν νοήματα. Στις ιστορίες του δεν υπάρχει «λύση», κάθαρση. Οι ήρωές του ζουν την υπόκωφη τραγωδία μιας συχνά μουντής καθημερινότητας, μακριά από τη στείρα ηθογραφία, μακριά κι από την παραμυθία μιας πλοκής με απρόοπτες εξελίξεις κι αναπάντεχο τέλος. Βέβαια, σαν λάτρης των παραμυθιών και των κάθε λογής ιστοριών, ομολογώ ότι προσωπικά θέλγομαι από την παραμυθία της πλοκής, αλλά οφείλω να βγάλω το καπέλο στον κύριο Αναστασίου για την ευστοχία του και την ειλικρίνειά του.
«Το μίσος της για τους μετανάστες μεγάλωσε όταν, παρά τη θέλησή της, χρησιμοποιούσε λεωφορείο ή τρόλεϊ, προσηλωνόταν πάνω στην αμβλύνοια και τη δυστυχία και την επιθετικότητα της όψης τους, απορώντας και η ίδια για το τόσο ανελέητο νυστέρι της ματιάς της. Το κακό λοιπόν αποτελούσε την ουσία του εγώ της; Έτσι μόνο λειτουργούν οι άνθρωποι – ανορθολογικά; Υποτελείς των επιθυμιών τους, των συναισθημάτων τους, της απερισκεψίας τους; Η ελευθερία της βούλησης είναι αυταπάτη;»
(Συνεσταλμένος δολοφόνος, του Τάσου Αναστασίου, εκδόσεις Κουκκίδα, 2011)
*Ο Μιχάλης Μακρόπουλος είναι συγγραφέας και μεταφραστής λογοτεχνίας.
