Αρχική Άλλες ειδήσεις Διαφορα Περπατώντας στα όμορφα καντούνια της Λευκάδας 

Περπατώντας στα όμορφα καντούνια της Λευκάδας 

0
Η Δ. Βεροιώτη που ξεκινάει από τη κεντρική πλατεία πίσω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα και φτάνει μέχρι την Αγία Παρασκευή.
Κείμενο φωτογραφίες Κώστας Σκλαβενίτης

Αναμφισβήτητα τη “μερίδα του λέοντος” για τουριστικό προορισμό στη Λευκάδα  έχουν οι πολλές  παραλίες της με τα καταγάλανα νερά, τις απέραντες αμμουδιές τους και σε συνδυασμό με τη πλούσια πράσινη βλάστηση της δίνει μια εικόνα τροπικού παραδείσου.

Τα Πριγκηπονήσια,ο Κάλαμος, ο Καστός και άλλα μικρότερα νησάκια συμπληρώνουν τη συνολική έκταση και την ομορφιά στο νομό μας.

Η οδός Λοχαγού Ροντογιάννη και δεξιά η είσοδος της Δημόσιας Βιβλιοθήκης πολυσύχναστη στην εποχή μου για ενημέρωση αλλά και κάποιο βιβλιαράκι “βίπερ”.
Η σύγχρονη μαρίνα που φτιάχτηκε στις παλιές αλυκές της Λευκάδας δίνει κι αυτή τη πλούσια εικόνα της με τον ελλιμενισμό εκατοντάδων τουριστικών σκαφών.

Τα ορεινά και παραλιακά χωριά, Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους(Δημοσάρι/καταρράκτες, Φαράγγι της Μέλισσας, Μονοπάτι των Πηγών κ.α),το μοναστήρι της Φανερωμένης, οι παλιές εκκλησιές, το καλό οδικό δίκτυο και πολλά άλλα ακόμη δημιουργούν την εικόνα ενός πραγματικού φανταστικού τουριστικού προορισμού.

Η πόλη της Λευκάδας κεντρίζει τον επισκέπτη με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των Ιονίων νήσων και κάτι από το Burano της Ιταλίας, με τη νυχτερινή ζωή, τη βόλτα και τα ψώνια στην κεντρική αγορά, τους χώρους εστίασης κυρίως στην Ανατολική και Δυτική παραλία όπου στη πρώτη απολαμβάνει κανείς τη θέα προς τη μαρίνα και στη δεύτερη τα μοναδικά καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα.

Η οδός Κύπρου, όπου σήμερα στεγάζεται το Μουσείο “Αγγελος Σικελιανός” στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο μεγάλος μας ποιητής
Πέρα όμως από τη κεντρική αγορά και τη παραλία που προβάλλονται περισσότερο στη πόλη ξεχωριστή ομορφιά έχουν οι μικροί δρόμοι της,τα στενά σοκάκια της τα λεγόμενα καντούνια όπου εκεί συναντάς μια άλλη εποχή, γυρίζεις πολλά χρόνια πίσω και θαυμάζεις τη τέχνη των πέτρινων και ξύλινων σπιτιών, τα έντονα χρώματα, τις εξωτερικές σκαλιστές πόρτες από ξύλο και σίδερο, τα ξύλινα παντζούρια,κ.α.

Αρκετοί σαν κι εμένα που ζήσαμε στη πόλη της Λευκάδας πριν σαράντα πενήντα χρόνια… περπατώντας σήμερα μέσα σ αυτά τα καντούνια ξεδιπλώνονται μπροστά μας αναμνήσεις από…

Η οδός Μεγανησίου και στο βάθος η εκκλησία Αγ. Ιωάννης ο Θεολόγος
τα παλιά μαγαζάκια με τους μικρούς επαγγελματίες,

τους παλιούς τεχνίτες  που επισκεύαζαν τα παραδοσιακά σπίτια από ξύλο και τσίγκο,

τις γυναίκες που μιλούσαν από τα διπλανά και αντικριστά παράθυρα,

τις μυρωδιές από τα παλιά φαγητά που έφτιαχναν οι Λευκαδίτισσες νοικοκυρές κι ακόμη…

τα ρεντεβού στα κρυφά και τις βόλτες επί ώρες μέσα σ αυτά που έκαναν τα ζευγαράκια της εποχής.

Η οδός Μητροπόλεως και στο βάθος η Μητρόπολη Λευκάδας

Η οδός Λευκάδιου Χερν
Η οδός Κ. Καλκάνη πηγαίνοντας από τη κεντρική πλατεία προς την εκκλησία του Αγίου Νικολάου
Προηγούμενο άρθροΔήλωση Βουλευτή Λευκάδας Θανάση Καββαδά για το αποτέλεσμα των Αυτοδιοικητικών εκλογών
Επόμενο άρθροΤοποθετήθηκε το seatrack στη Λυγιά