Του Σωτήρη Κων. Κάτσενου, Δημοσιογράφου
Όταν ο Ρόναλντ Ρήγκαν, το 1980, ανακοίνωσε στους αμερικανούς πολίτες την υποψηφιότητά του για το χρίσμα και την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, πρόβαλε την άποψή του, μ’ ένα απλό και λιτό τρόπο, που κανένας δεν πίστευε ότι θα τις κερδίσει, λέγοντας : «Στην καρδιά του μηνύματός μας, πρέπει να υπάρχουν πέντε απλές συνηθισμένες λέξεις. Όχι βαρύγδουπες οικονομικές θεωρίες, όχι κηρύγματα πολιτικής φιλοσοφίας. Απλώς πέντε σύντομες λέξεις : Οικογένεια, εργασία, γειτονιά, ελευθερία, ειρήνη». Ο Ρήγκαν, όχι μόνο κέρδισε, έγινε πρόεδρος, αλλά υπήρξε, όπως αποδείχτηκε αργότερα, κι ένας απ’ τους καλύτερους προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Στη μνημονιακή Ελλάδα του 2019, που πορεύεται δέκα χρόνια τώρα(!), έχοντας στην πλάτη της αλλά και στην ψυχή της, τη μπότα του ξένου αφέντη, και λίγες μέρες πριν τις εθνικές εκλογές της 7ης του Ιούλη, η ελευθερία και η ειρήνη, ευτυχώς υπάρχουν ακόμη στη χώρα μας, παρότι κοντά και δίπλα απ’ την πατρίδα μας, χώρες και λαοί, βρίσκονται στη δίνη της ανελευθερίας και του πολέμου!!! Είναι, εξίσου φανερό, όμως, πως οι τρεις υπόλοιπες λέξεις, ασφυκτιούν στους χαλεπούς καιρούς οικονομικής κρίσης που διανύει η Ελλάδα και που αγωνίζεται να βγει νικήτρια από το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται!
Συγκεκριμένα έχουμε:
Η Οικογένεια σε κρίση :
Φτιάχνοντας το παζλ των κοινωνικών επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης, εύκολα μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η οικονομική κρίση επηρεάζει αρνητικά τις περισσότερες οικογένειες και τα οικονομικά τους. Τα προβλήματα πολλά και το άγχος ακόμα μεγαλύτερο! Η ανασφάλεια για το αβέβαιο μέλλον της οικονομίας έχει μπει για τα καλά στη ζωή της ελληνικής οικογένειας. Οι περισσότερες οικογένειες αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προσπαθούν να επιβιώσουν. Στην προσπάθεια να μην κόψουν τ’ απαραίτητα αλλάζουν τον τρόπο ζωής τους και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα. Η κρίση, όμως, μεγαλώνει τα προβλήματα της οικογένειας! Απολυμένος ο πατέρας, μειωμένος ο μισθός της μητέρας, το ενοίκιο που δεν μπορεί να πληρωθεί, τα φροντιστήρια των παιδιών μια απ’ τα ίδια, οι τιμές των προϊόντων συνεχώς ν’ ανεβαίνουν, το καλάθι της νοικοκυράς ακόμα πιο άδειο, οι λογαριασμοί κοινής ωφέλειας (!) γίνονται καρτ – ποστάλ στους τοίχους των σπιτιών, ο ΕΝΦΙΑ εφιάλτης σε κάθε οικογένεια, τα φορολογικά χαράτσια που επιβάλλονται συνεχώς αλλά και το δάνειο που «τρέχει» και πρέπει να πληρωθεί εγκαίρως, συνθέτουν ένα εφιαλτικό οικογενειακό περιβάλλον!!!
Η Εργασία σε κρίση :
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης – σε μια τέτοια και μάλιστα για πολλούς παρατεταμένη, ανεξήγητα(!) κρίση, στην οποία βρίσκεται σήμερα και η πατρίδα μας – ο τομέας που πλήττεται περισσότερο, είναι ο τομέας της ανεργίας! Χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους εξαιτίας αυτής της πολιτικής κατάστασης!! Άνθρωποι με οικογένειες και παιδιά δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες και αδυνατούν να λύσουν τα βιοποριστικά τους προβλήματα! Χιλιάδες νέοι, άνθρωποι με πτυχία και μη, βλέπουν ότι δεν μπορούν να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή! Θα επιδιώξουν την πραγμάτωση των στόχων τους και των ονείρων τους σ’ άλλες χώρες του εξωτερικού, εφόσον η γενέτειρά τους δεν μπορεί να γίνει αρωγός σε μια τέτοια διαδικασία!! Με το δημογραφικό και την υπογεννητικότητα να «χτυπάνε» ηχηρά και παρατεταμένα καμπανάκια! Τι καμπανάκια! Καμπάνες καλύτερα, σαν αυτή του Αγίου Νικολάου, στο χωριό μου, στο όμορφο Κάβαλο, πούνε τόσο δυνατή, π’ ακούγεται παντού!
Η γειτονιά σε κρίση :
Το τέρας της κρίσης, πάνω απ’ τα σπίτια και πίσω από τις πόρτες στις γειτονιές της πατρίδας μας. Νέοι, που έμειναν άνεργοι, άνθρωποι, που κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να τους κόψουν το ρεύμα, άλλοι που δεν έχουν να βάλουν πετρέλαιο για να ζεσταθούν, ηλικιωμένοι με συντάξεις πείνας, γονείς, που δυσκολεύονται να σπουδάσουν τα παιδιά τους, μικροεπιχειρήσεις που κλείνουν, απεικονίζουν τη σημερινή εικόνα της γειτονιάς, στην Ελλάδα της κρίσης, που δύσκολα κρύβεται! Οι άνθρωποι, κλείνονται από νωρίς στα σπίτια τους, η απομόνωση κυριαρχεί παντού κι ο φόβος της εγκληματικότητας, επιδεινώνει την ήδη τραγική κατάσταση!!
Ζούμε, λοιπόν, σε μια ταραγμένη κι αβέβαιη εποχή, η κρίση έχει διαπεράσει τον κοινωνικό ιστό της κοινωνίας μας και οι συνέπειες αυτής της κρίσης στις γενιές που έρχονται, ανυπολόγιστες!!! Θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, συνταγματικά κατοχυρωμένες εργασιακές και κοινωνικές συμβάσεις, ρυθμίσεις που εμπεριέχουν κοινωνικές ευαισθησίες και προνοιακής φροντίδας κρατική μέριμνα, αποσυντίθενται η μια μετά την άλλη!
Συνάνθρωποί μας αυτοκτονούν, άλλοι πεθαίνουν, πολλά νοικοκυριά ζουν κάτω απ’ το καθεστώς της βίας της φτώχειας, και μια νέα κοινωνία που αναδύεται, στην οποία εξαντλούνται οι δυνατότητες αξιοπρεπούς ζωής, ακόμη και επιβίωσης!
Κλείνοντας, όμως, θέλω να δώσω έναν πιο αισιόδοξο και ελπιδοφόρο τόνο, σημειώνοντας ότι, η οικονομική κρίση πέρα από τα αρνητικά αποτελέσματα σε οικονομία και κοινωνία, αποτελεί και μια ευκαιρία για κοινωνική αλλαγή! Είναι μια πρόκληση και πρόσκληση συγχρόνως, για την αποδόμηση μιας σαθρής νοοτροπίας και συμπεριφοράς, και την ανάδειξη μιας υγιούς συλλογικής συνείδησης, η οποία θα μας βοηθήσει να πάμε μπροστά και να προοδεύσουμε! Μαθαίνοντας απ’ τα λάθη του παρελθόντος, μπορούμε να προχωρήσουμε στη διαμόρφωση άλλων νοοτροπιών, οι οποίες θα μας βοηθήσουν στη δημιουργία μιας καλύτερης και αξιοπρεπούς κοινωνίας!
