Αρχική Άλλες ειδήσεις Διαφορα Το πάρκο των ποιητών

Το πάρκο των ποιητών

1

Του Παναγιώτη Φέξη

Πάρκο των ποιητών είναι αυτό; Ω Θεοί λυπηθείτε με, ακούστηκε μια βαριά δυνατή αντρική φωνή που ξύπναγε ακόμα και πεθαμένους , σείστηκε όλο το πάρκο της παραλίας συθέμελα κάνοντας τα νυσταγμένα πουλιά που κοιμόνταν από νωρίς πάνω στα δένδρα να πετάξουν όπως όπως μέσα στο σκοτάδι τρομαγμένα .

Μήτρο, μωρέ Μήτροοοοοοοοο…… πιασε τον σβόλο …. ακούστηκε άλλη μια δυνατή φωνή κάνοντας τα πουλιά που μόλις είχαν ξαναγυρίσει στην φωλιά τους να ξαναπετάξουν πάλι λαχανιασμένα στο σκοτάδι

Τι στο διάολο γίνετε απόψε ;θα κοιμηθούμε επιτέλους ναι ;η όχι; είπε ένας σπουργίτης χτυπώντας νευριασμένα τα φτερά του στον αέρα τι συμβαίνει ρε εσείς ξαναρώτησε …ξέρει κανείς να μας πει κάτι …ξέρω εγώ…είπε μια καρακάξα που πετούσε στο πλάι του .

Την κοίταξε καχύποπτα ο σπουργίτης δεν του θύμιζε τίποτα όμως η φάτσα της .

Εσύ όμως ,δεν είσαι από την δική μας γειτονιά, τη δουλειά έχεις εδώ ; δεν σε έχω ξαναδεί …από πού είσαι εσύ κοπέλα μου , και τα ξέρεις όλα ;

Εγώ; Όλα τα ξερω αλλά τελος πάντων ας τα αφήσουμε αυτό για άλλη φορά .

Λοιπόν , μένω στην πλατεία του Μαρκά , έχω μια φίλη που μένει στην πλατεία του Αγίου μηνά και συναντηθήκαμε πριν από λίγο, ήταν όμως και αυτή πολύ αναστατωμένη γιατί από κάπου άκουσε ότι απόψε τα αγάλματα της πόλης θα ζωντανέψουν μετά τα μεσάνυχτα και έχουν δώσει ραντεβού για να συζητήσουν κάτι πολύ σοβαρό εδώ στο πάρκο των ποιητών

Άρχισαν να πετάνε πλάι πλάι μέσα στην νύχτα ,

Να σου πω ,της είπε ο σπουργίτης , αυτό που μου κάνει εντύπωση δεν ξέρω βέβαια αν έχω άδικο η δίκιο αλλά δεν βλέπω ούτε έναν άνθρωπο να κυκλοφορεί στην πόλη μοιάζει έρημη έχουν φύγει όλοι ;

Από την ώρα που ξύπνησαν τα αγάλματα οι Λευκαδίτες κοιμούνται λες και είναι μαγεμένοι δεν κουνιέται φίλο δεν πήραν χαμπάρι τίποτα σου λέω λες και πάγωσε ο χρόνος

Δεν πάμε πίσω λέω εγώ τζάμπα πετάμε , είπε ο σπουργίτης, σε λιγάκι είχαν φτάσει στον μεγάλο ευκάλυπτο της παράλιας.

Να δούμε τη θα γίνει απόψε φοβάμαι πολύ εδώ που τα λεμέ είπε η καρακάξα ανατριχιάζοντας …. Kokorakai kokorakai , ακούστηκε μια τσιριχτή φωνή κάτω από τον μεγάλο ευκάλυπτο, ήταν ένα άγαλμα που προχωρούσε προς στην μέση της πλατειάς για να συναντήσει τα αλλά που ήταν εκεί.

Σιγά της είπε ο σπουργίτης μη μιλάς δυνατά για να ακούσουμε τι θα πουν και πέταξε σε ένα άλλο κλωνάρι που είχε θέα όλη την πλατεία του πάρκου …κάνε ποιο πέρα είπε η καρακάξα να κάτσω και εγώ.

Να!!!!! το βλέπεις σου τα έλεγα εγώ είπε στον σπουργίτη η καρακάξα τρέμοντας από τον φόβο της .

Λοιπόν είπε πρώτος ο Σικελιανός πάμε να φύγουμε και να τους αφήσουμε μοναχούς τους έτσι και αλλιώς όλοι τους κάνουν ότι τους γουστάρει εμάς μας έχουν για βιτρινα στην διαφήμιση τους έτσι για να λένε ότι είχαν ιστορία και φανταστείτε ότι εμένα με είχαν πουλεψει από την πόλη και ζούσα στο νησάκι του Αϊ Νικόλα,

αν δεν πήγαινα στους Δελφούς να κάνω αυτά που έκανα και να γράψουν οι εφημερίδες για εμένα κανείς δεν θα καταδέχονταν να με ξέρει βέβαια έγινα επίτιμος δημότης Λευκαδίων όταν πέθανα και με έβαλαν πάνω σε αυτήν την βάση που έχει στραβώσει τα τελευταία είκοσι χρόνια και νοιώθω λες και είμαι ο πύργος της Πίζας ,…. εμένα όπου σε όλη μου την ζωή μιλούσα και έγραφα για τους αέρηδες τα σύγνεφα και τα χρώματα του ηλίου για αυτό προτείνω πάμε να φύγουμε τώρα που είναι ευκαιρία από εδώ δεν ξερώ αν συμφωνείς και εσύ Βαλαωρίτη ;

Συμφωνώ και εγώ να φύγουμε από αυτή την πόλη εγώ θα ήμουν πολύ καλύτερα αν μου είχαν φτιάξει την προτομή στο Νυδρι να μπορώ και εγώ να βλέπω τα βουνά την θάλασσα το σπίτι μου που τόσο μου έχει λείψει και με έχουν εδώ πεταμένο μέσα στο σκοτάδι

Και εγώ συμφωνώ να φύγουμε είπε ο Ζαμπέλης φανταστείτε ποιο παλιά έλεγαν η πλατεία του Ζαμπελη και εννοούσαν εμένα βεβαία και μου έκαναν και κατάθεση στεφανιών από δάφνες σε κάθε εθνική επέτειο σήμερα δεν ξέρουν ούτε το όνομα μου πλατεία του ΟΤΕ με φωνάζουνε.

Μέσα είμαι και εγώ συμφωνώ να φύγουμε είπε ο Σβωρόνος σκεφτείτε μονό ότι εγώ ο Σβωρονος που έχω φάει το φως με το κουτάλι τόσα χρόνια στο Παρίσι όχι μονό δεν έχει φως η πλατεία μου αλλά αν δείτε το κεφάλι μου στην προτομή μοιάζει λες και είναι στην γκιλοτίνα έτοιμο να μου το κόψουν ούτε η Μαρία Αντουανετα να ήμουν.

Εγώ τη να πω είπε ο Πανάγος προσπάθησα αν τους κάνω αφέντες στα χωριά τους αλλά τελικά μάλλον απέτυχα και ευτυχώς που με έβαλαν τώρα τελευταία παρέα με τον γιατρό και έτσι απέκτησα και εγώ φήμη δηλαδή τη φήμη απλά έμαθαν πως με λένε .

Ναι μωρέ σιγά είπε ο Γιατρός αυτή η πόλη είναι πολύ παράξενη την μια σε πάει στην εξορία και την άλλη στην ιστορία .

Και εμένα με έστειλαν εδώ οι Ιάπωνες είπε ο Λευκάδιος πως θα περνούσα καλύτερα αχ kokorakai kokorakai θέλω να ξαναπαω στη Ιαπωνία και έτσι και εγώ συμφωνώ να φύγουμε.

Τους έχει φύγει η αρχοντιά δεν ήταν έτσι είπε ο Τζεβελεκης τώρα όμως λειτουργούν σαν λεμονοστύφτες τους έφαγε ο τουρισμός και σε αυτό έβαλα και εγώ το χεράκι μου σήμερα μιλάνε για μένα όλοι τους με καμάρι μου βάλανε και εμένα μια προτομή μπροστά στο σπίτι μου φανταστείτε τη αγάπη που μου είχαν που στη κηδεία μου ήταν τρεις και ο κούκος , όλα σε αυτήν την πόλη είναι τσιρούτικα και ψεύτικα συμφωνώ και εγώ να φύγουμε.

Ε τότε αφού όλοι συμφωνούμε πάμε να φύγουμε και τράβηξαν όλοι μαζί για τον δρόμο του κάστρου όταν όμως έφτασαν στην κορυφή του πόντε αντίκρισαν σκαμμένο και χαλασμένο τον δρόμο του κάστρου ,κοντοστάθηκαν και κοιτάχτηκαν μεταξύ τους με απορία …ωχ μας την φέρανε είπαν όλοι με μια φωνή μας πήραν χαμπαρι δεν περνάει το πέραμα γαμοτο .

Ε εεεεεδεν αντέχονται, πάμε μωρέ πίσω και φεύγουμε μια άλλη φορά ,οι Λευκαδίτες είναι τρελοί και επικίνδυνοι όσο ζεις σε φτύνουν όταν σε πουν δικό τους είναι πλέον όμως αργα γιατί έχεις πεθάνει και τότε είναι τα χειρότερα ,σε κάνουν εικόνισμα τους χωρίς να σε ρωτήσουν καρφώνουν μια πρόκα και σε κρεμάνε ψηλά στον τοίχο του σαλονιού τους και πίνουν νερό στο όνομα σου , α ρε καδνέλα που χρειάζονται και μάλιστα να είναι βρεμένη .

Κεμάλ …ο κόσμος αυτός δεν αλλάζει με τίποτα . ( Γκάτσος)

Fexis Oritzinale

Προηγούμενο άρθροTα Αφροδισιακά της Φύσης
Επόμενο άρθροΤι παίζει στο Karma αυτήν την εβδομάδα;