Όπου και να ζεις την Ελλάδα την κουβαλάς μέσα σου αλλά είναι η Λευκάδα, η ιδιαίτερή μου πατρίδα, αυτή που με καλεί πίσω κάθε φορά, κάθε καλοκαίρι. Με καλούν η θάλασσα, οι γλάροι, το άπλετο γαλάζιο. Η Λευκάδα του Βαλαωρίτη και του Σικελιανού είναι και δική μου και πέρα από την απαράμιλλη φυσική ομορφιά και τις παραλίες της έχει μια άλλη εκλεπτυσμένη, πολύμορφη (και πολύ όμορφη) υπόσταση που πρέπει να ψάξεις να τη βρεις. Τα καλοκαίρια των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων στη Λευκάδα, μια ωδή στις αισθήσεις, χρώματα, γεύσεις και ακούσματα. Πόσο τυχερή υπήρξα… και ξεχύνονται αυθόρμητα οι μνήμες…
Καλοκαίρια γεμάτα χαρούμενες φωνές και παιχνίδια στην άμμο. Βότσαλα, κοχύλια, μυρωδιά από θάλασσα και πεύκο. Ποδηλατάδα στον Άγιο Γιάννη, ορχήστρα από τζιτζίκια και το αεράκι να ανακατεύει τα μαλλιά. Βουτιές στα σμαραγδένια νερά στο Κρυονέρι από το Πυροβολείο και κρύα λεμονάδα στο φιλόξενο σπίτι του κ. Σταύρου. Εκεί που η λιτότητα και η απλότητα του οικοδεσπότη προσδίδει μια αίσθηση γαλήνης. Πρωινά μαθήματα κολύμβησης με τον παππού στη Γύρα, αναζήτηση πεταλίδων στα βραχάκια, η γιαγιά Ντίντι να φωνάζει «βάλε καπέλο». Απογεματινή σουμάδα και τηγανητές πατάτες στου Αμερικάνου στην Κουζούντελη. Κρυφτό πίσω από τις ελιές, ναι εκείνες στο βάθος του κήπου. Το μοναστήρι της Φανερωμένης, η πανοραμική θέα της πόλης, μυρωδιά θυμιατού, κατάνυξη στο φως των κεριών… και δυο τρία κλεμμένα λουκουμάκια! Καφέ και καλή παρέα στης κ. Ντίνας στον Μύλο του Ορλώφ με το ηλιοβασίλεμα πρώτη θέση κατάστρωμα και τις σανίδες των surfers να χοροπηδούν στα κύματα. Το βράδυ θερινό Cine Ελένη, μακρύ παντελόνι, παγωτό ξυλάκι και Autan για τα κουνούπια.
Οι μπιγκόνιες στα καντούνια της πόλης και η μυρωδιά από νυχτολούλουδο. Το ατελιέ του κ. Σωτήρη στο στενάκι απέναντι από τα ψαράδικα να κρατάει ζωντανή τη μνήμη του ζωγράφου και μέντορα Στάμου. Η αίθουσα με τα βυζαντινά εκθέματα στο υπόγειο της δημόσιας Βιβλιοθήκης και η κυρία Μαρία να αφηγείται με ζήλο την ιστορία τους, τι θησαυρός στα παιδικά μου ματιά! Αίθουσα Τέχνης στου Μαρκά «κυρία Θεοδώρα, τι καινούργιο έρχεται αυτή την εβδομάδα;» Φωτογραφημένη στη μνήμη η εξής εικόνα: Χαραμόγλειος Βιβλιοθήκη, δεκάχρονη πια να ταξινομώ λάθος τα βιβλία και ο κ. Τέλης χωμένος σε τεύχη εφημερίδων να χαμογελά πίσω από τα μουστάκια του. Μουσείο Φωνογράφου και μουσικές από Βέμπο και αθηναϊκό τανγκό να ξεχύνονται στα σοκάκια απομεσήμερο. Θέατρο σκιών στην πλατεία, «Ο καραγκιόζης δήμαρχος». Πλανόδιοι πωλητές με πάγκους βιβλίων, να μυρίζει κηροζίνη από τις γεννήτριες. Γλειφιτζούρια κοκοράκι στοιχισμένα στη σειρά και καλοψημένη ρόκα στα πεζούλια τις παράλιας. Λευκαδίτικη πίτα και τις νοικοκυρές να συναγωνίζονται ποια κάνει την καλύτερη, σαν της κυρα-Μαρίας καμία!
Γιορτές Λόγου και Τέχνης, βαρκαρόλα με ολόγιομο φεγγάρι και επτανησιακές καντάδες με πρωταγωνιστές γραφικούς λευκαδίτες χορωδούς. Παράσταση της Cesaria Evora στο Κηποθέατρο, να γεμίζουν τα καντούνια «Sodade». Αριστοφάνης στο κάστρο της Αγίας Μαύρας, πλαστικές πτυσσόμενες καρέκλες και πασατέμπος. Πυξ Λαξ στην παράλια του Κάστρου, μπίρες, μηχανάκια και ένα κλεφτό φιλί στο φάρο στην Αμμόγλωσσα. Εθελόντρια συνοδός κάθε χρόνο τον Αύγουστο στο Φεστιβάλ Φολκλόρ, τη λαογραφική γιορτή της μουσικής και του χορού με συγκροτήματα από όλο το κόσμο. Η Λευκάδα μια αγκαλιά, να γεμίζει χρώμα το νησί, γραφικές στολές και μουσικά ακούσματα από Βαλκάνια, Λατινική Αμερική μέχρι και τη μακρινή Ιαπωνία. Και μέχρι να έρθουν τα πρωτοβρόχια είχες χορτάσει θάλασσα και αναμνήσεις…
*Η Β.Μ. ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, είναι Αρχιτέκτων Μηχανικός, Lighting Designer και ιδρύτρια του μελετητικού γραφείου Idea Design. Έχει πολυετή εξειδίκευση στο χώρο του αρχιτεκτονικού φωτισμού με συμμετοχή σε έργα όπως η προέκταση της γκαλερί Tate Modern, το Μουσείο της Ακρόπολης και το Πολιτιστικό Κέντρο του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος
Πηγή: athensvoice.gr
