Παρέμβαση του δημοτικού συμβούλου της Λαϊκής Συσπείρωσης
Γεράσιμου Αραβανή στο 8ο θέμα, σχετικά με την ανάθεση της ίδρυσης και της αποχέτευσης του δήμου στην ΕΥΔΑΠ
- 1) Καλούμαστε να αποφασίσουμε και να εγκρίνουμε την προγραμματική σύμβαση την οποία ετοίμασε η ΕΥΔΑΠ μαζί με το κράτος, τα υπουργεία εσωτερικών και ναυτιλίας. Πρέπει να έχουμε συνείδηση του γεγονότος ότι η όποια απόφασή μας θα σημάνει οριστική παράδοση της ύδρευσης και της αποχέτευσης των νησιών μας στην ΕΥΔΑΠ, είναι δηλαδή δρόμος χωρίς γυρισμό. Ως εκ τούτου αυταπάτες ότι σε ένα μεταγενέστερο χρόνο θα πάρουμε τις αποφάσεις και απλώς σήμερα γίνεται μια ανάθεση δεν έχουν καμιά θέση.
2) Ποια είναι η εντολή του λαού της Λευκάδας για το θέμα αυτό;
Η εντολή είναι να αντιμετωπισθούν τα μεγάλα προβλήματα αυτά από τον ίδιο του δήμο με τρόπο τέτοιο ώστε να είναι τα αγαθά αυτά σε επάρκεια και προσιτά στο λαό και ιδιαίτερα στα φτωχότερα στρώματα του. Κανείς δεν προέβαλε προεκλογικά μια τέτοια πρόταση, ιδιωτικοποίηση δηλαδή της διαχείρισης των αγαθών αυτών, καμία ουσιαστικά συζήτηση γι’ αυτή προεκλογικά δεν έγινε για τη διαχείρισή τους έξω από το δήμο.. Κάθε τέτοια απόφαση σημαίνει ωμή παράσταση της λαϊκής θέλησης.3) Που παραδίδεται η ύδρευση και η αποχέτευση των νησιών;
Ουσιαστικά σε μια ανώνυμη εταιρεία, εισηγμένη στο χρηματιστήριο, με το 30% των κεφαλαίων και των μετοχών της να τα κατέχουν ιδιώτες σήμερα. Η λειτουργία της είναι αυτό που λέει ο τίτλος της, Α.Ε. και λειτουργεί με κριτήρια ιδιωτικοοικονομικά και προτεραιότητα έχει το κέρδος της, η όσο το δυνατόν υψηλότερη κερδοφορία της. Η κατεύθυνση είναι να πωληθούν μεγάλα ποσοστά της εταιρίας στο άμεσο μέλλον, ως και την οριστική ιδιωτικοποίηση της. - Η δημιουργία ΕΥΔΑΠ Νήσων δεν έχει σχέση κυρίως με την ύδρευση των νησιών, δεν είναι η αγωνία τους τόσο μεγάλη, αλλά με την επέκταση της ΕΥΔΑΠ και από πρωτευούσης που είναι σήμερα, να γίνει μια εταιρεία πανελλαδική. Είναι αυτό που ειπώθηκε το 1992, όταν ξεκινούσε η τότε κυβέρνηση της ιδιωτικοποιήσεις ότι «στολίζουμε τη νύφη για να την πάμε στο γαμπρό».
- Αρα υποτίθεται ότι συνάπτουμε σύμβαση με το κράτος, όπως μας λέει η δημοτική αρχή, αλλά σε λίγο αυτή τη σύμβαση θα την υλοποιεί μια ολοκληρωτικά ιδιωτική Α.Ε., ένα πραγματικά πανίσχυρο μεγάλο μονοπώλιο που θα έχει στον απόλυτο έλεγχο του την ύδρευση και την αποχέτευση του πληθυσμού ολόκληρης της χώρας. Αν θέλετε, δοκιμάστε να βάλετε στην σύμβαση ότι, αν αλλάξει ο χαρακτήρας της ΕΥΔΑΠ, μεταβολή δηλαδή των ποσοστών του ιδιοκτησιακού της, η σύμβαση διαλύεται και επιβαρύνει την ΕΥΔΑΠ και ο δήμος θα παίρνει όλες τις υποδομές, χωρίς αποζημίωση και τότε θα φανεί τι ακριβώς ισχύει.
4 ) Προκύπτει εύλογα το ερώτημα: Είναι δυνατόν η διαχείριση από ένα ιδιωτικό μονοπώλιο με κορυφαίο ή και μοναδικό στόχο το κέρδος να είναι πιο συμφερτική για το λαό από μια διαχείριση με δημόσια ή δημοτικά χαρακτηριστικά και μάλιστα με ορθολογικό τρόπο;
Η μια διαχείριση στοχεύει στην κάλυψη του κόστους λειτουργίας και στην αποκόμιση υψηλού κέρδους. Η άλλη στο να λειτουργήσει η εταιρία ανταποδοτικά και να καλύψει το σύνολο του κόστους λειτουργίας της μόνο. Ο αντίλογος εδώ είναι ότι το κάθε είδους δημόσιο είναι ανίκανο, δεν μπορεί να οργανώσει αποτελεσματικά, να αντισταθεί στη διαφθορά και στις πελατειακές σχέσεις κ.λπ.. Με λίγα λόγια μας λένε ότι το δημόσιο και κατ’ επέκτασιν κάθε τι συλλογικό έχει στο DNA του όλα αυτά.
Θέλουμε να τονίσουμε ότι τα έχει όλα αυτά το δημόσιο που δημιούργησε και διαχειρίζεται ο πολιτικός κόσμος και το πολιτικό σύστημα σήμερα, διότι υπηρετούν το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο, παρότι είναι δημόσια και την αναπαραγωγή του πολιτικού συστήματος, των κομμάτων του και του πολιτικού προσωπικού.
Ακόμη πρέπει κάποιος να σκεφθεί την τεράστια διαφθορά του προκάλεσε η ΖΗΜΕΝΣ, τα υποβρύχια του ελληνικού στόλου που κατασκεύασαν γερμανικές εταιρείες και την κάθε είδους δοσοληψία που κρύβεται πίσω από τη διαχείριση που πρωτίστως σε αυτή είναι μπλεγμένες μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες. Ποιος προκαλεί λοιπόν πρωτίστως τη διαφθορά; Δεν είναι τα μεγάλα πολυεθνικά μονοπώλια και γενικότερα το μεγάλο κεφάλαιο;
Το ερώτημα σήμερα για το δημοτικό συμβούλιο είναι: τι πρέπει να κάνει, ποιες αποφάσεις πρέπει να πάρει, πώς να οργανώσει την παραγωγή, τη διαχείριση και τη διανομή αυτών των αγαθών, πως θα διαμορφώσει όλα εκείνα τα δεδομένα για μια τίμια και αποδοτική δημοτική διαχείρισή τους και όχι την ανάθεση τους στο μεγάλο μονοπώλιο της ΕΥΔΑΠ που αύριο θα παραδοθεί το πιθανότερο σε ένα διεθνές μονοπώλιο όπως το έχουμε ζήσει πάρα πολλές φορές.
Το κόστος για τον πολίτη θα είναι τεράστιο. Όλοι η πείρα των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό λέει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις εκτίναξαν το κόστος των αγαθών και των υπηρεσιών για τους καταναλωτές στα ύψη. Δείτε το κόστος των τηλεπικοινωνιών στην Αγγλία μετά την ιδιωτικοποίηση του αγγλικού Ο.Τ.Ε., επίσης το κόστος των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος και των συγκοινωνιών επίσης στην Αγγλία, δείτε την αύξηση του κόστους του Ο.Τ.Ε. στην Ελλάδα μετά την ουσιαστική ιδιωτικοποίησή του, την αύξηση των τιμολογίων της Δ.Ε.Η. κ.λπ.. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει το αντίθετο παράδειγμα. Οι ιδιωτικοποιήσεις παντού και πάντα συνοδεύονται από αύξηση των τιμών των παρεχόμενων αγαθών και από αύξηση της ανεργίας λόγω των εκτεταμένων απολύσεων που πραγματοποιούν.
5 ) Δύο-Τρία ζητήματα από τη σύμβαση.
• Η ΕΥΔΑΠ ήρθε για να μείνει και τα παίρνει όλα και μάλιστα για 20 χρόνια καταρχήν.
• Ισχυριζόμαστε ότι το κόστος για τους πολίτες θα τιναχτεί στα ύψη. Στο άρθρο 4 η σύμβαση αναφέρει «οι συμβαλλόμενοι ΟΤΑ συναινούν στην από και δια της υπογραφής της σχετικής προγραμματικής σύμβασης εφαρμογής, υποκατάσταση τους από την ΕΥΔΑΠ Νήσων Α.Ε. στην είσπραξη των επιβαλλόμενων τελών και αξίας καταναλισκόμενου νερού απευθείας από τους δημότες έκαστου συμβάλουμε ΟΤΑ. Το ύψος των εκάστοτε τελών προσδιορίζεται διά του επιχειρησιακού σχεδιασμού και των προβλέψεων κόστους -οφέλους και υπόκειται στον ετήσιο έλεγχο του δημοτικού συμβουλίου». Απλώς το δημοτικό συμβούλιο μια φορά το χρόνο θα προβαίνει στον έλεγχο του και δεν θα έχει ούτε ουσιαστικά ούτε τυπικά άλλη δυνατότητα. Αν αύριο πετάξει και απογειωθεί η τιμή του νερού και της αποχέτευσης θα είναι πλέον αργά. Με σιγουριά εκεί θα πάμε. Όλη η ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων αυτό λέει.
• Τα όργανα διοίκησης είναι υπό τον απόλυτο έλεγχο του κράτους κα της ΕΥΔΑΠ και στην πορεία μόνο της ΕΥΔΑΠ . Οι δήμοι όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά θα έχουν συμπληρωματικό ρόλο.
• Όσον αφορά την επίλυση διαφορών που θα προκύψουν στην πορεία η σύμβαση αναφέρει «Οποιαδήποτε αμφισβήτηση προς την ερμηνεία των όρων της παρούσας σύμβασης επιλύεται από την επιτροπή παρακολούθησης αυτής. Ρητά συμφωνείται ότι οι αποφάσεις αυτές είναι υποχρεωτικές για τα συμβαλλόμενα μέρη». Θα είναι λοιπόν υποχρεωτικές για το δήμο οι αποφάσεις της επιτροπής παρακολούθησης στην οποίαν η ΕΥΔΑΠ και το κράτος θα έχουν την απόλυτη πλειοψηφία. Απλώς ο δήμος θα τις αποδεχθεί.
• Η σύμβαση αναφέρει ότι το ελληνικό δημόσιο αναλαμβάνει τη χρηματοδότηση του οποιοδήποτε έργου το οποίο θα καταστεί αναγκαίο στην πορεία. Πώς όμως και από πού θα χρηματοδοτήσει το κράτος, τη στιγμή που είναι γνωστή η κατάσταση του και αναμένεται να χειροτερεύσει; Σήμερα το υπουργικό συμβούλιο ετοιμάζεται να αποφασίσει την είσπραξη επιπλέον 26 δισεκατομμύρια ευρώ από τον ελληνικό λαό, επιπρόσθετα από όσα έχει περικόψει μέχρι σήμερα και αυτά ως το 2015. Π.χ. Πίεσε η κυβέρνηση για την περικοπή 7,5 δισ. ευρώ από τις δαπάνες του υπουργείου εργασίας εκ των οποίων το 50% θα προέλθει από περικοπές στην υγεία και τα φάρμακα τη στιγμή που κλείνουν νοσοκομεία και το υγειονομικό σύστημα καταρρέει. Γιατί αυτή η γενναιοδωρία από το κράτος; Η απάντηση είναι απλή. Εδώ πρόκειται για φιλέτο, το οποίο η κυβέρνηση θέλει προχωρήσει και η διαδικασία αυτή να μην δυσκολευτεί. Πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδικασία μετατροπής της ΕΥΔΑΠ σε ένα πανελλαδικό μονοπώλιο και να πωληθεί, ώστε να μπουν στο ταμείο της τρόικα και του διεθνούς νομισματικού ταμείοτα 50 δισ. € που η κυβέρνηση συμφώνησε ότι θα εισπράξει από ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας. Από πού είναι δυνατόν να προέλθουν; Ή η ΕΥΔΑΠ θα προσφύγει σε δανεισμό από τις τράπεζες και θα μετακυλήσει το κόστος στους καταναλωτές, απαλλάσσοντας από αυτό το άγος το κράτος ή θα αξιοποιηθούν διάφοροι πόροι και προγράμματα και θα περικοπούν από αλλού, η θα γίνει ένας συνδυασμός. Σε κάθε περίπτωση για τον καταναλωτή, για τον πολίτη η εξέλιξη θα είναι σε βάρος του.
6 ) Μόνη λύση για τη λειτουργία της ύδρευσης και της αποχέτευσης του δήμου μας υπέρ του λαού είναι όχι η ιδιωτικοποίηση τους, όχι η εκχώρηση τους στην ΕΥΔΑΠ, αλλά η δημιουργία μιας διεύθυνσης στο δήμο που θα περιλάβει τη λειτουργία, την ανάπτυξη και τη διανομή αυτών των αγαθών και η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου και η δέσμευση του να κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να λειτουργήσει με τρόπο αποτελεσματικό και σύγχρονο, ώστε να παρέχονται αυτά τα αγαθά σε όλο το λαό και για την ανάπτυξη των νησιών μας σε αφθονία και προσιτές τιμές.
Αυτή πρέπει να είναι η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου σήμερα.
