Μια πρωτοβουλία μαθητών του 2ου Γυμνασίου Λευκάδας
Ήταν μια πρωτοβουλία των μαθητών του σχολείου. Να χρωματίσουν τις σχολικές αίθουσες, να ευτρεπίσουν τους χώρους που κινούνται και που αφιερώνουν τον πιο ζωτικό χρόνο της ζωής τους, να αναδιαμορφώσουν αισθητικά το σχολικό περιβάλλον που τους ανήκει, όπως κι αυτοί ανήκουν σ’αυτό.
Η πρόταση έγινε πρόθυμα αποδεκτή από τον Διευθυντή του σχολείου (2ου Γυμνασίου) κ. Νίκο Κονιδάρη και το σύλλογο των καθηγητών. Το εγχείρημα ωστόσο απαιτούσε συντονισμό και συνεργασίες. Επιλογές και οργάνωση. Απαιτούσε πρόθυμη διάθεση πολλού ελεύθερου χρόνου. Απαιτούσε σκέψη, επιλογές, πρωτοβουλίες, τεχνικές δεξιότητες, οικονομικά μέσα. Τα έριξαν όλα στη μάχη οι μαθητές. Αυτοοργανώθηκαν μεταξύ τους, συγκρότησαν υποομάδες, ανάλογα με τις δεξιότητες και τις δυνατότητές τους, διέθεσαν δυο ολόκληρα σαββατοκύριακα, που τα επένδυσαν με τη χαρά της προσωπικής απασχόλησης, της ομαδικής δημιουργίας. Απευθύνθηκαν στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, από τον οποίο βρήκαν όχι μόνον θετική ανταπόκριση αλλά και συμπαράσταση αμέριστη σε κάθε στάδιο των εργασιών.
Το σχολείο άλλαξε. Οι τάξεις απόκτησαν την αισθητική που αρμόζει σε ένα εκπολιτισμένο σχολικό περιβάλλον. Οι αίθουσες έγιναν φιλικές. Εκπέμπουν τη ζωηρή χαρά της φιλικότητας, όπως την έζησαν οι μαθητές τα δυο μοναδικά σαββατοκύριακα της σχολικής τους χρονιάς. Αναδίνουν την ευγενική οικειότητα με τους καθηγητές, τον διευθυντή του σχολείου, τους γονείς τους. Διδάσκουν τη συντροφικότητα που αντάλλαξαν οι μαθητές συνεργατικά μεταξύ τους στη διάρκεια της προσπάθειας. Μια συντροφικότητα που εξακολουθεί να εμποτίζει τις καθημερινές τους σχέσεις μέσα στο σχολείο και να τους οικειώνει με το διαφορετικό, που ο καθένας τους εκπροσωπεί. Ακύρωσαν τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις ηλικίες και τους ρόλους: Μεγάλοι -μικροί, ενήλικες- ανήλικοι, δάσκαλοι- μαθητές, αγόρια-κορίτσια, υπεύθυνοι- ανεύθυνοι, ικανοί και λιγότερο ικανοί, εργατικοί και ράθυμοι. Δεν υπήρχε παρά ο κοινός στόχος, που τον έθεσαν αυθόρμητα όλοι μαζί και ενορχήστρωσαν γύρω του όλες τις προσπάθειες και τα ταλέντα τους. Αυτά που η καθημερινή σχολική πράξη μπορεί και να τα αγνοεί ή να μην τα επιζητεί στις διδακτικές της ανάγκες. Ακόμα και να τα παροπλίζει.
Τα παιδιά δούλεψαν. Με τα χέρια τους, με τη σκέψη και τη φαντασία τους, με το πληθωρικό συναίσθημά τους. Και έδωσαν μαθήματα παιδαγωγικής και συλλογικότητας. Και αντίστοιχα πήραν-ο ένας από τον άλλο- μαθήματα παιδαγωγικής και συνεργατικότητας. Μαθήματα κοινωνικής προσαρμογής και κοινωνικής αρμονίας που την εξασφαλίζουν οι κοινοί στόχοι, η συναίνεση και η ομαδική δραστηριοποίηση για το τελικό αποτέλεσμα. Είναι σίγουρο ότι οι μαθητές μας δεν γνωρίζουν τις παιδαγωγικές θεωρίες για τη σημασία του φυσικού και δομημένου χώρου, το ρόλο του στις μορφές επικοινωνίας και διαπροσωπικών σχέσεων. Όμως, το έκαμαν πράξη και το έζησαν ανεπανάληπτα ως κοινό βίωμα που το μοιράστηκαν με τους γονείς και τους δασκάλους τους. Δεν είναι άραγε ένα μεγάλο, στην απλότητά του, παιδαγωγικό παράδειγμα, άξιο να επαναλαμβάνεται με καθορισμένους στόχους και συνεργασίες σε κάθε φάση, σε κάθε περίσταση της σχολικής ζωής.
Ως Σχ. Σύμβουλος Φιλολόγων, παιδαγωγικά υπεύθυνη για το σχολείο, επαινώ και συγχαίρω τους μαθητές του 2ου Γυμνασίου, τους γονείς και κηδεμόνες: κ.κ. Αθανίτη Αντώνιο, Ηλιόπουλο Νικόλαο , Καρακασίδη Φώτη, Λιβιτσάνο Νίκο, Μακρή Ανδρέα, Βενέτη Βασίλη, Κόγκα-Σταύρακα Λόλα, Φίλιππα Τασία που συνεργάστηκαν υποδειγματικά με τους μαθητές, σε μια βιωματική άσκηση αγωγής και κοινωνικής συμπόρευσης. Τέλος, τον Διευθυντή του 2ου Γυμνασίου κ. Νίκο Κονιδάρη, γιατί διακριτικά και αποτελεσματικά ενσωμάτωσε και συστέγασε σε μια παιδαγωγική δραστηριότητα τόσο εποικοδομητικές συνεργασίες.
Λευκάδα, 19-12-2011
Η Σχ. Σύμβουλος Φιλολόγων
Δρ. Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού
