Η μετάβαση τότε στη Φανερωμένη γίνονταν είτε πεζοπορώντας είτε με τα άλογα, μέσω των μονοπατιών που υπήρχαν τότε.
Θυμάμαι πολλές γυναίκες που είχαν τάμα να σηκώνονται νωρίς το πρωΐ ή να πηγαίνουν απο το απόγευμα ξυπόλητες, περπατώντας πάνω στις πέτρες και στα αγκάθια που υπήρχαν στα μονοπάτια.
Μια παρέα απο τον Κάβαλο. Απο αριστερά κοιτάζοντας τη φωτογραφία ο νεαρός είναι απο τους Πηγαδισάνους, δίπλα του ο Γιώργος Περδικάρης-Λιόντος, αρτοποιός και ραδιοτεχνίτης στην οδό Βερροιώτη. Πάνω στο άλογο μπροστά η μητέρα μου , Μαρία Μορφέση και πίσω ο πατέρας της, Νίκος Μορφέσης. Δίπλα ο Γιάννης Πετούσης, συνταξιούχος, που εργαζόνταν στο “πέραμα” και τώρα διαμένει στην οδό Αναπαύσεως. Μετά η ξαδέρφη του Τασούλα Πετούση που παντρεύτηκε στην Εγκλουβή και πήρε το επώνυμο Κούρτη, μητέρα του Μπάμπη Κούρτη και του Τάσου που είναι αγροφύλακας. Πάνω στο άλογο, μπροστά ο Νίκος Κούρτης, πατέρας του Πανταζή Κούρτη με το γήπεδο 5χ5 απέναντι απο το Νεκροταφείο και πίσω ο θείος μου, αδερφός της μητέρας μου, Βασίλης Μορφέσης, πρώην οδηγός ΚΕΤΛ Λευκάδας. Ο κύριος με τη γραβάτα είναι ο, Νιόνιος Πετούσης, αδερφός της Τασούλας ο οποίος ζεί σήμερα στην Αυστραλία και τα παιδιά μπροστά του είναι απο τις Τσουκαλάδες.
Νίκος Ζαβιτσάνος
