Τα αποκαλυπτήρια της προτομής του δημοσιογράφου και θεατρικού συγγραφέα Διονυσίου Δεβάρη πραγματοποιήθηκαν το απόγευμα της Τετάρτης 19.8.2015 στην πλατεία Μαρκά.
Το παρών στην σεμνή τελετή έδωσαν η εγγονή του Φωτεινή Βαχλιώτη καθώς και ο ανιψιός του Ερρίκος Δεβάρης.
Ο Διονύσιος Σπυρ. Δεβάρης, δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός θεάτρου, γεννήθηκε το 1884 στη Λευκάδα και πέθανε το 1955 στην Αθήνα. Φοίτησε στο 4τάξιο Γυμνάσιο Λευκάδος από τη σχολική περίοδο 1896-97 έως και το 1900-01, χωρίς να παρουσιάσει αξιοζήλευτη διάθεση για μάθηση.
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε αρκετές αθηναϊκές εφημερίδες, όπως η «Ακρόπολη» και η «Βραδυνή», ενώ παρουσίασε και θεατρικά έργα ως συγγραφέας.
Το 1910 η Πηνελόπη, αδελφή του Άγγελου Σικελιανού, με τον Ρέημοντ Ντάνκναν, ίδρυσε θίασο με τον οποίο περιόδευσε στις ΗΠΑ και στο Παρίσι, όπου βρίσκονταν ο Άγγελος Σικελιανός μαζί με τη σύζυγό του Εύα Πάλμερ. Παρουσίασαν μια παράσταση της «Ηλέκτρας» του Σοφοκλή σε αρχαία γλώσσα στο θέατρο «Chatelet» και στο «Trocadero» με την ακόλουθη διανομή ρόλων
Ηλέκτρα, η Πηνελόπη Σικελιανού,
Κλυταιμνήστρα, η Ελένη Σικελιανού,
Χρυσόθεμις, η Εύα Πάλμερ-Σικελιανού,
Αίγισθος, ο Ραϋμόνδος Ντάνκαν,
Ορέστης, ο Διονύσιος Δεβάρης.
Η παράσταση στη συνέχεια ταξίδεψε παρουσιάστηκε στις ΗΠΑ χωρίς την Εύα Σικελιανού.
Στα τέλη του 1927, όταν επισκέφτηκε την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, η αμερικανίδα δημοσιογράφος Martha Root, μέλος της Κοινότητας Μπαχά’ι, είχε αναλάβει την παρουσίασή της με δημοσιεύματα στον τύπο, καθώς επίσης και με τη διοργάνωση ομιλιών της, δημοσιογράφος –τότε- της «Βραδυνής».
Το όνομα του δεν αναφέρεται στην επιφυλλίδα της 7ης Ιανουαρίου 1928, είναι όμως καταχωρημένο στο αρχειακό υλικό της Ελληνικής Κοινότητας.
Η Mαrtha Root επισκέφθηκε την Αθήνα δύο φορές ακόμη, το 1934 και το 1936, και συναντήθηκε στις 4 Μαΐου 1934 με τη σύζυγο του πρωθυπουργού Παναγή Τσαλδάρη και στις 17 Μαΐου 1934 με τον δήμαρχο της Αθήνας Κώστα Κοτζιά, για να τους παρουσιάσει την Πίστη Μπαχά’ι και από το αρχειακό υλικό οι μελετητές συμπεραίνουν ότι οι επαφές της με τον Δεβάρη ήταν στενές.
Αρχικά στήριξε την προσπάθεια του Άγγελου και της Εύας Σικελιανού στους Δελφούς και αργότερα συνεργάστηκε με τον Σωκράτη Καραντινό και τον Βασίλειο Ρώτα για τη δημιουργία λαϊκού θεάτρου.
Μετά την αποτυχία της προσπάθειας, μαζί με τον Κάρολο Κουν -τότε- καθηγητή αγγλικών του Κολεγίου Αθηνών, ίδρυσαν το Φθινόπωρο του 1933, τη «Λαϊκή Σκηνή», σχήμα στο οποίο συνεργάστηκε ως σκηνογράφος ο Γιάννης Τσαρούχης, όπου ανέλαβε διευθυντής.
Η πρώτη εμφάνιση της Λαϊκής Σκηνής έγινε στις 20 Απριλίου 1934, με την «Ερωφίλη» του Χορτάτζη, στο Θέατρο «Ολύμπια» και τη διακήρυξη υπογράφουν ο Κάρολος Κουν, σκηνοθέτης, ο Διονύσιος Δεβάρης, διευθυντής, και ο Γιάννης Τσαρούχης, σκηνογράφος, οι οποίοι ανέφεραν
«Παρουσιάζουμε κάτι που μπορεί να φανεί φτωχό στο εξωτερικό του, γιατί αποβλέψαμε στον μέσα πλούτο των έργων και με τι τρόπο αυτός ο πλούτος θα μπορούσε να εκφραστεί πιο καλά και να αγγίζει την ψυχή μας, που την έχουν παραστρατήσει κακές ξένες απομιμήσεις».
