Αρχική Ειδήσεις Ανακοινώσεις Σωματείο ΟΤΑ Ν. Λευκάδας: Ανακοίνωση-Κάλεσμα για την επέτειο του Πολυτεχνείου

Σωματείο ΟΤΑ Ν. Λευκάδας: Ανακοίνωση-Κάλεσμα για την επέτειο του Πολυτεχνείου

0

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΑ Ν. ΛΕΥΚΑΔΑΣ


Ανακοίνωση


Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβρη του 1973, αποτελεί πολύτιμη πηγή πείρας για τους σημερινούς και τους αυριανούς µας αγώνες, ο λαός, η νεολαία, οι εργαζόμενοι, μπορούν να αποκτήσουν τεράστια δύναμη, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: την εξουσία του κεφαλαίου, την  ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. 

Ποιοι και γιατί επέβαλαν τη στρατιωτική δικτατορία; 

Η διακυβέρνηση της χώρας, την 21η Απριλίου 1967, πέρασε από τα αστικά κόμματα σε τμήματα δυνάμεων του στρατού. Το πραξικόπημα έγινε στο όνομα του υποτιθέμενου “κομμουνιστικού κινδύνου”. Οι λόγοι που επέβαλαν τη δικτατορία ήταν η ανάγκη του αστικού πολιτικού συστήματος να προσπαθήσει να υπερβεί τις αντιθέσεις του, αλλά και για να στηριχτούν οι επιδιώξεις του αµερικανο-ΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Η εξουσία δεν άλλαξε χέρια, την κρατούσαν οι µμεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως και πριν τη δικτατορία, είτε ήταν στην κυβέρνηση η “Δεξιά” είτε το “Κέντρο” είτε οι λεγόμενοι αποστάτες. Αυτό που άλλαξε ήταν η μορφή άσκησής της.

Τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα απ’ τη χουντική διακυβέρνηση. Τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών εκτινάχθηκαν, ενώ εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το εργατικό κίνημα µε την καταστολή. Ενδεικτικό της πολιτικής υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που άσκησε και η χούντα είναι η πορεία των καπιταλιστικών κερδών, που αυξήθηκαν κατά 186% την περίοδο 1961 – 1971, ενώ οι μισθοί και τα μεροκάματα. που το 1961 αποτελούσαν το 34,5% του ιδιωτικού εγχώριου εισοδήματος, το 1971 έφταναν μόλις στο 40,5%. Αυτό το καθεστώς υμνούν σήμερα οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που είχε στα όπα – όπα το μεγάλο κεφάλαιο και τα κέρδη του, και στο “γύψο” τον λαό, τη νεολαία, τις ανάγκες και τους αγώνες τους. Και σήμερα άλλωστε, η Χρυσή Αυγή µε την εγκληματική της δράση υπηρετεί τους καπιταλιστές, θέλει τους εργάτες να δουλεύουν σαν “σκλάβοι”. Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει εξαρχής οργανωμένη αντίσταση για να αποτύχει το πραξικόπημα, παρότι τα σχέδια για επιβολή της δικτατορίας ήταν γνωστά, έβαλε τη σφραγίδα της στην αντιδικτατορική πάλη που αργοπόρησε να πάρει μαζικά χαρακτηριστικά. Επιβεβαιώνεται πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό – λαϊκό κίνημα που αντιπαλεύει την εξουσία των μονοπωλίων, όντας οργανωμένο στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, µε πολιτική επαγρύπνηση, μπορεί να είναι έτοιμο για να αντιμετωπίσει και τέτοια σχέδια σε βάρος του λαού. Σε πρώτη φάση, ο αγώνας είχε διάφορες μορφές: Διαβήματα, υπομνήματα, διακίνηση του παράνομου Τύπου, προπαγανδιστική δουλειά µε πέταγμα τρικ, αναγραφή συνθημάτων και μετάδοση ηχογραφημένων μηνυμάτων σε κεντρικά σημεία, κινητοποιήσεις οικογενειών κρατουμένων κατά των βασανιστηρίων. Στα τέλη του 1971 και καθώς εξελίσσεται διεθνής καπιταλιστική οικονομική κρίση (η λεγόμενη “πετρελαϊκή”), ο αντιδικτατορικός αγώνας αρχίζει να σημειώνει άνοδο. Ιδιαίτερα, το 1973 υπάρχουν αντιδράσεις και από την εργατική τάξη. Στην πρώτη γραμμή μπαίνουν διεκδικήσεις για την ίδρυση σωματείων, για τα μεροκάματα, τα ωράρια, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Οργανώνονται απεργίες στους τυπογράφους της Αθήνας, στους αλιεργάτες της Καβάλας, στους τεχνικούς της “Ολυμπιακής”, στη ΔΕΗ και αλλού. Κινητοποιήσεις οργανώνονται και απ’ τους φοιτητές – σπουδαστές. Απ’ το 1972 ξεκινούν κινητοποιήσεις µε αιχμή το αίτημα της διεξαγωγής γνήσιων σπουδαστικών εκλογών. Το 1973, µε αφορμή τον “καταστατικό χάρτη” της Ανώτατης Παιδείας που προωθούσε η χούντα, οι αγώνες κλιμακώνονται. Το Φλεβάρη οι φοιτητές καταλαμβάνουν τη Νομική για δύο μέρες. Μέσα στους μήνες Μάρτη – Απρίλη γίνονται καταλήψεις, ξανά στη Νομική και στην Ιατρική, διάφορες κινητοποιήσεις σε άλλες σχολές της Αθήνας, της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης. Αγωνιστικές κινητοποιήσεις οργανώνονται και από αγρότες σε ορισμένους  χώρους, γίνονται συλλαλητήρια εναντίον των απαλλοτριώσεων γης που εφαρμόζονταν για την εγκατάσταση µμονοπωλιακών ομίλων (π.χ. ΠΕΤΡΟΛΑ). Παράλληλα, πραγματοποιούνται και εκδηλώσεις µε καθαρά πολιτικό – αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Έτσι, φτάσαμε στον Νοέμβρη του ’73 και την κατάληψη του Πολυτεχνείου, που δεν ήρθε σαν “κεραυνός εν αιθρία” αλλά ήταν η κορύφωση όλης της προηγούμενης αγωνιστικής πορείας του λαϊκού και του νεολαιίστικου κινήματος. Ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη, τα τανκς κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Στις 3 το πρωί, ένα απ’ τα τανκς πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου. Η θυσία δεν πήγε χαμένη: `Άνοιξε ο δρόμος για την κατάρρευση της δικτατορίας. Χιλιάδες νέοι και νέες απ’ το παράδειγμα του Πολυτεχνείου διαπαιδαγωγήθηκαν µε τα ιδανικά του οργανωμένου αγώνα. Τελικά τον Ιούλη του 1974, κάτω από το βάρος της Κυπριακής τραγωδίας, στην οποία η χούντα πρωτοστάτησε, και την τουρκική εισβολή και κατοχή που ακολούθησαν, αλλά και λόγω των αναγκών του ίδιου του συστήματος, το στρατιωτικό καθεστώς κατέρρευσε, ως αποτέλεσμα του συμβιβασμού που επήλθε ανάμεσα στις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και του αστικού πολιτικού κόσμου από τη µία και τη χουντική διακυβέρνηση από την άλλη.

Η μορφή άσκησης της εξουσίας το 1974 άλλαξε. Η εξουσία όμως παρέμεινε στα χέρια των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Όσες κυβερνήσεις αναδείχτηκαν από τότε υπηρετούν το κεφάλαιο και τις διεθνείς καπιταλιστικές ενώσεις στις οποίες συμμετέχει. Σήμερα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν μπορεί να παριστάνει τον τιμητή του Πολυτεχνείου. Τρίζουν τα κόκαλα των νεκρών αγωνιστών του λαού όταν η κυβέρνηση από τη µία “ξεγυμνώνεται” μπροστά στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, όπως µε την πρόσφατη επίσκεψη του Τσίπρα στον Τραµπ, και από την άλλη εμφανίζεται σαν “συνεχιστής” ηρωικών στιγμών του εργατικού – λαϊκού κινήματος. Το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι καπιταλιστές μετράνε µόνο τα κέρδη τους, τους τζίρους και τα συμφέροντα τους. Στέλνουν τους λαούς να χύσουν το αίμα τους για ξένα προς τις ανάγκες τους συμφέροντα. Δεν θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια των εκμεταλλευτών! Παλεύουμε µε τη δική µας σημαία, για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Οι λαοί µε τον αγώνα τους και την αλληλεγγύη τους μπορούν να ανοίξουν έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο σε ρήξη µε την εξουσία του κεφαλαίου, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Παλεύουμε για µία κοινωνία χωρίς κρίσεις, πολέμους, εκμετάλλευση. Ο λαός, η νεολαία, όταν είμαστε οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουμε γιατί παλεύουμε, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία. Μπορούμε να αποκτήσουμε τεράστια δύναμη! Βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: την εξουσία του κεφαλαίου, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. Σήμερα έχουμε περισσότερες αποδείξεις. “Σωτήρες” και “εύκολες λύσεις” δεν υπάρχουν. Παίρνουμε τη ζωή µας στα δικά µας χέρια. Συνεχίζουμε την πάλη για να ανατρέψουμε τη δικτατορία των µμονοπωλίων, για να κατακτήσει ο λαός την εξουσία και να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει!                               

ΚΑΛΕΣΜΑ
Συνάδελφε-σσα: Παίρνουμε μαζικά μέρος στο αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο Παρασκευή 17 Νοέμβρη και ώρα 18.30 μμ στον Αη Μηνά και στη συνέχεια 19.00 μμ στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Λευκάδας Βόνιτσας που θα ακολουθήσει Ομιλία, το Χρονικό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1973 και Τραγούδια του αγώνα.  

Προηγούμενο άρθροΔιάλεξη του καθηγητή Στέλιου Παπαλεξανδρόπουλου στο Πνευματικό Κέντρο
Επόμενο άρθροΜαθήματα σκάκι από τον Θέαλο