Αφιέρωμα στον Λευκαδίτη Γέροντα.
Το διαδικτυακό ραδιόφωνο agiameteora.net και η εκπομπή του κ. Νίκου Βαξεβανίδη παρουσίασε την αγία μορφή του συντοπίτη μας Γέροντα Αβρόσιου Λάζαρη. Ο παραγωγός της εκπομπής φιλοξένησε τηλεφωνικά τον καθηγητή συγγραφέα και συγγραφέα των δύο βιβλίων για τον π. Αμβρόσιο Λάζαρη, κ. Μιχάλη Λεβέντη. Ο συγγραφέας αναφέρθηκε στον βίο του Γέροντα και παρουσίασε λεπτομέρειες της προσωπικότητας του.
Αξίζει επί της ευκαιρίας να αναφέρθούμε στο “πάγωμα” της ονοματοδοσίας οδού προς τιμή του Γέροντα Αμβρόσιου Λάζαρη στα Λαζαράτα, αποτέλεσμα του σχεδίου Καλλικράτη και της συνένωσης του πρώην δήμου Σφακιωτών με τον δήμο Λευκάδας. Παρά τις δεσμεύσεις του σημερινού δημοτικού συμβουλίου ότι θα τηρούνταν η απόφαση που είχε πάρει το δημοτικό συμβούλιο του πρώην δήμου Σφακιωτών μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία κίνηση για αυτό το θέμα. Μπορείτε να δείτε [εδώ] και [εδώ] αναρτήσεις στην ιστοσελίδα μας σχετικές με τον Γέροντα Αμβρόσιο αλλά και το ζήτημα της ονοματοδοσίας οδού προς τιμή του.
Την εκπομπή μπορείτε να την ακούσετε κάνοντας κλικ [εδώ].
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω κάποια βιογραφικά στοιχεία του Λευκαδίτη Γέροντα Αβρόσιου Λάζαρη (1912-2006).
Ο μακαριστός π. Αμβρόσιος Λάζαρης γεννήθηκε στο χωριό Λαζαράτα της Λευκάδος την 21ην Δεκεμβρίου του έτους 1912 από γονείς ευσεβείς, τον διδάσκαλο Παναγιώτη Λάζαρη και την Λουΐζα. Ήταν το τέταρτο τέκνο της πολύτεκνης οικογένειας του. Από την νηπιακή του ηλικία ο μικρός Σπυρίδων χαρακτηριζόταν από την ηρεμία του χαρακτήρα του και την αγάπη του προς την Εκκλησία. Το ήθος του σμίλευσε η ευλαβής μητέρα του, η οποία λόγω της απουσίας του συζύγου της στους πολέμους, είχε αναλάβει όλο το βάρος της ανατροφής των τέκνων. Ο Σπυρίδων τελείωσε μόνο δύο τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, διότι εν τω μεταξύ έπρεπε να βοηθεί την μητέρα του στις αγροτικές εργασίες. Όταν ήλθε ο καιρός κατετάγη στις τάξεις του Στράτου και υπηρέτησε τρία χρόνια στα ανάκτορα ως εύζωνας, καθότι ήταν υψηλός, ευθυτενής και όμορφος νέος.
Όταν απολύθηκε από το Στρατό έλαβε το κάλεσμα του Θεού δια τον Μοναχικό βίο. Με ένα συντοπίτη και φίλο του μετέβη στο Άγιον Όρος χάριν προσκυνήσεως των αγίων σεβασμάτων και δια να παρακάλεση την Παναγία να του δείξει δρόμο που έπρεπε να πορευθεί. Γοητεύθηκε και σαγηνεύθηκε από τον Αγιορείτικο Μοναχισμό και εισήλθε στην Ι. Μ. Κουτλουμουσίου, στην οποία ψυχή τε και σώματι επιδόθηκε εις την υπακοή, την άσκηση και την προσευχή.
Χαρακτηριστικά έλεγε ο Γέροντας• «Πήγα στο Άγιον Όρος για λίγες μέρες και έμεινα είκοσι χρόνια». Μετά τριετή δοκιμασία εκάρη από τον Ηγούμενο Δαμασκηνό Μοναχός και έλαβε το όνομα Χαρίτων. Οι επιδόσεις του νεαρού Μονάχου Χαρίτωνος στα Μοναχικά διακονήματα ήσαν άριστες. Έζησε με τέλεια υπακοή την σκληρή, αλλά παιδαγούσα και αγιάζουσα ζωή του Μοναστηρίου. Αυστηρός τηρητής των Μοναχικών όρκων καλλιέργησε την αδιάλειπτη προσευχή, την τέλεια υπακοή, την πατερική νηστεία, την παιδική απλότητα και ακακία, την καθημερινή ανελλιπή συμμετοχή στις αγρυπνίες και γενικά τη θεία λατρεία, την πρόθυμη εργατικότητα και πολύ ενωρίς έφθασε σε ύψη αρετής. Όπως φάνηκε από την συνέχεια της ζωής του η πρόνοια του Θεού τον προόριζε για μια εν τω κόσμω αποστολή προς σωτηρία ψυχών. Η σκληρή ζωή και οι τραχείς πνευματικοί άλωνες έκαμψαν την υγεία του οπότε αναγκάστηκε ύστερα από παραίνεση του διακριτικού Γέροντος Πορφυρίου να κατέλθει στην Αθήνα.
Εκεί με πρόταση του π. Πορφυρίου, εφημερίου τότε της Πολυκλινικής Αθηνών, συνεδέθη με την Ηγουμένη της Ι. Μ. Δαδίου Παρθενία και χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος Αμβρόσιο, ο οποίος του έδωσε και το όνομα του […] Περισσότερα [εδώ].
Ακολουθεί και ένα βίντεο στο οποίο μιλάει ο Γέροντας.
