Του Νίκου Ζαβιτσάνου.
Στα δεξιά ανεβασμένος στο πεζούλι της ελιάς, όπως είναι και σήμερα, εγώ 3,5 ετών και στα αριστερά ο πατέρας μου Αναστάσιος Βασ. Ζαβιτσάνος. Το καλύτερο δώρο τότε από το πανηγύρι ήταν τα κουλουράκια που ήταν πιασμένα με σπάγκο. Σήμερα είναι ξεπερασμένα από τα σουβλάκια…
Καλό τριήμερο.
