Αρχική Lefkada's Secrets Ο φωτογράφος των αναμνήσεων της παλιάς Λευκάδας

Ο φωτογράφος των αναμνήσεων της παλιάς Λευκάδας

1
856 berger3 original

856 berger3 original

Της Χριστιάνας Βουκελάτου.

Σε κάθε σπίτι αλλά και σε κάθε μικρή ταβερνούλα της Λευκάδας, θα συναντήσεις ασπρόμαυρες φωτογραφίες από σκηνές της παλιάς ζωής του νησιού. Άνθρωποι κουρασμένοι, που μοχθούν για το μεροκάματο, γυναίκες στα ελαιοτριβεία ή στον αργαλειό, στα χωράφια να κουβαλούν τεράστια δοχεία στηρίζοντάς τα μονάχα πάνω στο κεφάλι τους. Άντρες πάνω στα γαϊδουράκια ή στα χωράφια να σκαλίζουν επί ατελείωτες ώρες ώστε να «βγει» η σοδιά στο τέλος της ημέρας. Αλλά και πιο ξεκούραστες στιγμές, γυναίκες ντυμένες με την παραδοσιακή ενδυμασία του νησιού, ακόμα και ανδρόγυνα χαμογελαστά στο κατώφλι του πέτρινου σπιτιού τους.

berger5

Η Λευκάδα του παρελθόντος κρατούσε καλά φυλαγμένη στα σπλάχνα της μία αγνότητα αλλά και μία ομορφιά πρωτόγνωρη. Τότε οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονταν για τα λεφτά, καλά-καλά δεν ήξεραν τι σήμαιναν. Μοχθούσαν καθημερινά για ένα πιάτο φαΐ, σε δύσκολες συνθήκες βέβαια αλλά χωρίς τη ματαιοδοξία του παρόντος.

F3

Δεν το κρύβω, εδώ και αρκετά χρόνια μου έχει δημιουργηθεί η απορία να μάθω το όνομα του φωτογράφου που απαθανάτιζε τη ζωή του νησιού. Οι φωτογραφίες του μαγνητίζουν το βλέμμα σου με την απλότητα αλλά και την αμεσότητα τους. Η απάντηση, όμως ήρθε μόλις λίγες μέρες πριν συνοδευμένη με ένα διάπλατο χαμόγελο από την κυρία Ζαχαρένια, μαγείρισσα τώρα σε μία ταβέρνα, η οποία αν μη τι άλλο θα μπορούσε να είναι μία από τις πανέμορφες και νεαρές τότε κοπέλες των φωτογραφιών στον αργαλειό ή στα χωράφια.

berger22

Το όνομά του λοιπόν είναι Fritz Berger, Ελβετός στην καταγωγή υπήρξε ένας από τους εθελοντές που την δεκαετία του ’60 – ’70 έδωσε νέα πνοή στα μικρά χωριουδάκια της Λευκάδας. “Του οφείλουμε πολλά” ομολογούν δίχως δεύτερη σκέψη και χωρίς ίχνος εγωισμού όλοι όσοι ρωτάω να μου διηγηθούν για μία τελευταία φορά, την χιλιοειπωμένη είναι η αλήθεια ιστορία της βοήθειας των Ελβετών στο νότιο κυρίως μέρος της Λευκάδας. “Δεν είχαμε ούτε ένα πιάτο φαΐ, ούτε καν τουαλέτες, ούτε τίποτα”, μου αποκαλύπτει η κυρία Ζαχαρένια με αρκετή πικρία είναι αλήθεια.

F5

Η Διεθνής Ειρηνευτική Χριστιανική Βοήθεια εγκαταστάθηκε στη Λευκάδα και μαζί με τους εθελοντές της, ανάμεσα αυτών και ο Fritz μοιράστηκαν τους κρύους χειμώνες και τα καυτά καλοκαίρια, τον ιδρώτα στα χωράφια αλλά και τους τεράστιους φούρνους με καυσόξυλα των ντόπιων. Κινητοποίησαν τους κατοίκους να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις ικανότητες τους και τους βοήθησαν ώστε να έχουν έστω και μία μικρή πηγή εσόδων. Έπλασαν μία καινούρια ζωή για αυτούς, αναμφιβόλως δύσκολη και πολύ κοπιαστική αλλά πλέον πολύ πιο ανθρώπινη και αρμονική. Οι ντόπιοι έγιναν ένα με τους Ελβετούς εθελοντές, και η ευγνωμοσύνη τους προς τα πρόσωπά τους μένει ατόφια μέχρι και σήμερα.

berger1

Όλη αυτή η περίοδος ευτυχώς, δεν χάθηκε αλλά διατηρείται ακόμη όχι μόνο μέσω των αναμνήσεων των κατοίκων των χωριών, αλλά και των φωτογραφιών του Fritz Berger. Ένα πολύτιμο ταξίδι στο χρόνο, όπως έχει τιτλοφορήσει και ο ίδιος άλλωστε το βιβλίο που έχει εκδώσει με το φωτογραφικό υλικό αλλά και κείμενα με προσωπικές του εμπειρίες. Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι οι φωτογραφίες του έχουν όνομα, τα υποκείμενα δεν είναι απρόσωπα αλλά είναι άνθρωποι που μαζί τους έχει μοιραστεί συναισθήματα, σκέψεις ακόμα και ένα πιάτο φαΐ.

berger6

Τη Λευκάδα δεν την έχει ξεχάσει, μόλις πέρσι μαζί με την οικογένειά του είχε επισκεφθεί την ταβέρνα, στην οποία η κυρία Ζαχαρένια είναι τώρα μαγείρισσα. Ίσως λοιπόν στην αρχή να έκανα λάθος στην καταγωγή του, δεν είναι μοναχά Ελβετός αλλά και Λευκαδίτης. Εξάλλου δεν έχει σημασία που έχεις γεννηθεί, αλλά ποιον τόπο αγάπησες όταν πια έχεις μεγαλώσει.

Πηγή : www.3pointmagazine.gr

Προηγούμενο άρθρο269.565 ευρώ στα ταμεία του Δήμου Λευκάδας
Επόμενο άρθροΣτον Αϊ-Γιάννη