Αρχική Lefkada's Secrets Τα Λαθύρια της Καρυάς και η Φάβα τους…και μερικές ακόμα σκέψεις

Τα Λαθύρια της Καρυάς και η Φάβα τους…και μερικές ακόμα σκέψεις

0

lathiria

Ρεπορτάζ-Επιμέλεια: Αναστασία Στραγαλινού

Φέτος είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε από κοντά τη διαδικασία συγκομιδής λαθυριών στον κάμπο της Καρυάς. Ένα από τα θρεπτικότερα όσπρια που ευδοκιμούν στον τόπο μας και υπάρχουν πολλοί λόγοι να υπερηφανευόμαστε για αυτά!

Το Λαθύρι ανήκει στην κατηγορία των ψυχανθών και καλλιεργείται στον κάμπο της Καρυάς χωρίς την παραμικρή χρήση φυτοφαρμάκων, συνθετικών λιπασμάτων, ζιζανιοκτόνων, ορμονών ή άλλων χημικών ουσιών. Το γεγονός αυτό κατατάσσει τα λαθύρια της Καρυάς στην κατηγορία των βιολογικών προϊόντων. Τα λαθύρια ευδοκιμούν στον κάμπο της Καρυάς εξαιτίας των κατάλληλων εδαφικών συστατικών και των ιδιαίτερων καιρικών συνθηκών της περιοχής.

Είναι ένα όσπριο που μαγειρεύεται εύκολα και χαρακτηρίζεται από τις ευεργετικές του ιδιότητες για το πεπτικό σύστημα, για το λόγο αυτό κατά το παρελθόν αποτελούσε βασικό συστατικό τυποποιημένων παιδικών τροφών γνωστής εταιρίας.

Κάθε χρονιά φυλάσεται ένα μέρος της παραγωγής, ώστε την επόμενη να χρησιμοποιηθεί ως σπόρος. Πρωτίστως γίνεται το όργωμα του χωραφιού και στη συνέχεια κατά τον μήνα Μάιο, η σπορά. Τα Λαθύρια είναι έτοιμα περίπου μετά από 70 μέρες ή περί τα τέλη του Ιουλίου.

Φέτος ήταν μια από τις καλύτερες χρονιές, λένε οι παραγωγοί λαθυριών. Σχετικά μικρότερη η παραγωγή, λόγω της παρατεταμένης ανυδρίας κατά τους θερινούς μήνες, σε σχέση με την περυσινή, σαφώς πιο ποιοτική όμως.

kampos-karyas

Όταν στα τέλη Αυγούστου, τα λαθυροχώραφα πήραν το αναμενόμενο χρυσαφένιο χρώμα τους, οι παραγωγοί κατηφόρισαν για τον κάμπο και εμείς απαθανατίσαμε τις σημαντικότερες στιγμές της συγκομιδής.

Γνωρίσαμε τη συγκομιδή με τον παραδοσιακό τρόπο, όπως γίνονταν παλιά, χωρίς την βοήθεια μηχανών. Το “βγάλσιμο” με τα χέρια ή με τον κοσά μια δύσκολη, χρονοβόρα και κοπιώδη διαδικασία που εξασφάλιζε το μέγιστο της συγκομιδής του καρπού αλλά και του λαθυράχυρου, που χρησιμοποιούνταν ως ζωοτροφή. Ακολουθούσε μια εξίσου απαιτητική διαδικασία αυτή του αλωνίσματος, όπου κοπανούσαν τα λαθύρια ώστε να τα ξεχωρίσουν από τους βλαστούς και τέλος το ανέμισμα, μια διαδικασία κατά την οποία ξεχώριζε το λαθύρι από το άχυρο.

Παρακολουθήσαμε τη συγκομιδή και με τον σύγχρονο τρόπο που στηρίζεται εξ ολοκλήρου στην χρήση μηχανών. Η διαδικασία αυτή είναι εύκολη και σύντομη. Η θεριζοαλωνιστική μηχανή κόβει τους βλαστούς και επί τόπου ξεχωρίζει τα λαθύρια από τα άχυρα. Έτσι, η συγκομιδή, το αλώνισμα και το ανέμισμα γίνονται ταυτόχρονα και ο παραγωγός συγκεντρώνει τη συνολική ποσότητα των λαθυριών χωρίς ιδιαίτερο κόπο και κυρίως σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Με την ολοκλήρωση των παραπάνω διαδικασιών απαιτείται το κοσκίνισμα των λαθυριών προκειμένου να απαλλαγούν εντελώς από ξένες ύλες. Μετά το κοσκίνισμα τα λαθύρια είναι έτοιμα να μαγειρευτούν.

Τα τελευταία χρόνια όμως, αρκετοί παραγωγοί επιλέγουν την επεξεργασία του λαθυριού για την παρασκευή φάβας.

Πρόκειται για μια απλή διαδικασία κατά την οποία τα λαθύρια κοσκινίζονται ώστε να καθαρίσουν από ξένες ύλες, διαχωρίζονται ανάλογα το μέγεθός τους, οδηγούνται στον σπαστήρα, όπου μετατρέπεται σε φάβα, λαθύρι σπασμένο δηλαδή, χωρίς τη φλούδα.

Στο παρακάτω βίντεο παρουσιάζεται συνοπτικά όλη η διαδικασία παρασκευής φάβας από Λαθύρι Καρυάς.

Πολλές ήταν οι σκέψεις που μας γεννήθηκαν παρακαλουθώντας από κοντά τη διαδικασία της συγκομιδής.
Πολλές οι σκέψεις για τα περασμένα χρόνια, όταν οι Καρσάνοι αγρότες τότε, σεβάσμιοι γέροντες σήμερα, κόπιαζαν για να μαζέψουν με γυμνά τα χέρια τα λαθύρια που εκτείνονταν σε ολόκληρα στρέμματα και μετά, το άπλωμα για να ξεραθούν και μετά το κοπάνισμα και ακολουθούσε το φόρτωμα στα γαϊδούρια που κινούσαν για το ¨Πρόκυμα¨, το προπύργιο του αέρα, εκεί όπου γινόταν το ανέμισμα.
Μέρες ολόκληρες δούλευαν για να μαζέψουν τη σοδειά της χρονιάς.
Και σήμερα, μέσα σε λίγες μόνο ώρες ο παραγωγός παίρνει στα χέρια του τη σοδειά, αυτή που γεννήθηκε και φέτος στον κάμπο από εκείνον τον παλιό σπόρο που φύτευαν οι παππούδες μας.
Ναι, τα λαθύρια της Καρυάς προέρχονται από τον παλιό, τον καθαρό, τον ανόθευτο σπόρο.
Μοιραστήκαμε για λίγο τη χαρά του παραγωγού όταν σήκωσε στα χέρια το πρώτο σακί της εφετινής σοδειάς.
Τι κι αν κατέβαλε λιγότερο κόπο από τους προγόνους του, η χαρά είναι η ίδια.
Ένα μεγάλο μέρος θα γίνει φάβα και το υπόλοιπο θα παραμείνει ως έχει.
Η θεριζοαλωνιστική έχει ολοκληρώσει το έργο της και αποχωρεί.
Μαζεύονται τα τσαπιά, φορτώνονται τα σακιά και ακολουθεί ο απότομος ήχος της πόρτας του αυτοκινήτου καθώς κλείνει.
Το λαθυροχώραφο για ακόμα μια χρονιά έκανε τον κύκλο του.
Μείναμε για λίγο ακόμα στο χωράφι.
Η ώρα περασμένη, σχεδόν μεσημέρι, ο ίσκιος ανύπαρκτος και ο ήλιος κάτι περισσότερο από καυτός.
Ο κάμπος άρχισε να γίνεται αφιλόξενος.
Φεύγοντας από το χωράφι, ένα τελευταίο βλέμμα στο χώμα ήταν αναγκαίο.
Στο χώμα αυτό που ανέθρεψε ολόκληρες γενιές.
Κι ήρθαν στο μυαλό τα σοφά λόγια του μπάρμπα Γιάννη, καθώς ένα βράδυ εξιστορούσε τα παλιά.
“Αυτό το χώμα είναι που μας έσωσε τότες και είχαμε ψωμί και βγάλαμε τα παιδιά μας. Κι άμα χρειαστεί πάλαι αυτό θα μας βγάλει”, ήταν η κουβέντα του.
Σα να χει δίκιο ο μπάρμπα Γιάννης!

Πηγή: karyalefkadas.blogspot.gr

Προηγούμενο άρθρο16ος Ημιμαραθώνιος Άκτιος Δρόμος
Επόμενο άρθροΟμιλία των υποψηφίων Βουλευτών Λευκάδας της Νέας Δημοκρατίας στο Νυδρί