Η Ρεμάνια είναι ένα από τα 50 θεμελιώδη βότανα που χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική , όπου έχει το όνομα Sheng Di Huang. Συχνά την βρίσκουμε ως GAN Di Huang (Gan που σημαίνει «ξηρά»). Άλλα κοινά ονόματα: Κινέζικη δακτυλίτιδα , dι-huang, Shu di-huang, disui.
Περιγραφή: Πολυετές φυτό που φθάνει σε ύψος τα 60 εκατοστά, με κολλώδη φύλλα και πορφυρά άνθη. Το φυτό είναι ενδημικό στην Κίνα, την Ιαπωνία και την Κορέα.
Η Ρεμάνια είναι ένα πολυετές φυτό της οικογένειας Phrymaceae Έχει παρόμοια εμφάνιση με την δακτυλίτιδα (Digitalis purpurea). Τα κολλώδη φύλλα της είναι συνήθως στο επίπεδο του εδάφους και τα λουλούδια της μπορεί να έχουν από κίτρινο ως πορφυρό χρώμα. Το φυτό μεταφέρθηκε από την Ασία προς τη Δύση στο δέκατο όγδοο αιώνα και καλλιεργείται κυρίως ως καλλωπιστικό φυτό κήπου στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη.
Συστατικά: Περιέχει σάκχαρα, φυτοστερόλες και ρεμανίνη.
Τα κυριότερα δραστικά συστατικά της ρεμάνιας είναι τα ιριδοειδή γλυκοσίδια. Ένα από αυτά το catalpol ήταν το πρώτο που ανιχνεύθηκε στο βότανο, και φαίνεται πως η κύρια λειτουργία του είναι να διεγείρει την παραγωγή των ορμονών του φλοιού των επινεφριδίων. Οι ορμόνες αυτές έχουν αντιφλεγμονώδη και εξηγούν τη χρήση της ρεμανίας στη θεραπεία του άσθματος, των ασθενειών του δέρματος και της αρθρίτιδας.
Θεραπευτικές χρήσεις: Η Ρεμάνια είναι ένα από τα πιο σημαντικά κινέζικα βότανα για παθήσεις των νεφρών και των επινεφριδίων. Φαίνεται επίσης να καταπολεμά την καταστολή των επινεφριδίων που προκαλούνται από στεροειδείς ορμόνες και έχει μια παρόμοια επίδραση (ως τονωτικό) στον φλοιό των επινεφριδίων, όπως γλυκόριζα
Ένα χαρακτηριστικό της ρεμάνιας είναι ότι είναι σε μια μικρή ομάδα βοτάνων που χρησιμοποιούνται για αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ινομυαλγία και σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η Ρεμάνια χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων και την εξέλιξη των ασθενειών αυτών μαζί με άλλα αντιφλεγμονώδη βότανα όπως rehmannia, shemidesmus και Bupleurum. Η ρεμάνια φαίνεται να εμποδίζει την διάχυση της κορτιζόνης στο σώμα με αποτέλεσμα την καλύτερη απορρόφηση των θεραπευτικών ουσιών.
Παραδοσιακά την χρησιμοποιούν στην κινέζικη ιατρική για τις εμβοές και την απώλεια της ακοής .
Η ρεμάνια μπορεί να συμβάλλει στην αντιμετώπιση της στειρότητας και της ανδρικής ανικανότητας όταν λαμβάνεται κατά την αναπαραγωγική ηλικία. Για μεγαλύτερες ηλικίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση του πρόωρου γκριζαρίσματος των μαλλιών, την απόπτωση των δοντιών και των μαλλιών, για τους ιλίγγους και για τη νυχτερινή εφίδρωση.
Χρησιμοποιείται με δύο τρόπους, ωμή για χρόνιες παθήσεις στο ήπαρ, όπως ηπατίτιδα και μαγειρεμένη με κρασί για παθήσεις εμμηνόρροιας και ανώμαλου κύκλου. Επίσης θεωρείται πολύτιμο γιατρικό για το γήρας, συντελώντας στην διαδικασία της μακροζωίας.
Η λήψη του μπορεί να εξισορροπήσει ακραίες συμπεριφορές όπως βιαιότητα, επιθετικότητα και υπερβολική σεμνότητα. Πρόκειται για ένα ασφαλές βότανο το οποίο μέχρι να το συνηθίσει ο οργανισμός μπορεί να παρουσιαστούν δυσκοιλιότητα και διάρροια για μερικές μέρες.
Δοσολογία: Το εύρος της δόσης για την λήψη της ρίζας είναι ευρείας κλίμακας, και διαφέρει ανάλογα με το παρασκεύασμα που χρησιμοποιείται. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται η συμβουλή του γιατρού σας.
Παρενέργειες: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από εγκύους ή θηλάζουσες μητέρες. Το βότανο μπορεί να προκαλέσει χαλάρωση στις κινήσεις του εντέρου και φούσκωμα. Σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις, ναυτία και κοιλιακό άλγος.
Μάρκος Νικητάκης – [Πηγές]
