Γράφει ο Μάρκος Νικητάκης.
Πάει καιρός που ακούστηκεν η τελευταία βροχή
Πάνω από τα μυρμήγκια και τις σαύρες
Τώρα ο ουρανός καίει απέραντος
Τα φρούτα βάφουνε το στόμα τους
Της γης οι πόροι ανοίγουνε σιγά σιγά
Και πλάι απ’ το νερό που στάζει συλλαβίζοντας
Ένα πελώριο φυτό κοιτάει κατάματα τον ήλιο!
Ποιος είναι αυτός που κείτεται στις πάνω αμμουδιές
Ανάσκελα φουμέρνοντας ασημοκαπνισμένα ελιόφυλλα
Τα τζιτζίκια ζεσταίνονται στ’ αυτιά του
Τα μυρμήγκια δουλεύουνε στο στήθος του
Σαύρες γλιστρούν στη χλόη της μασχάλης
Κι από τα φύκια των ποδιών του αλαφροπερνά ένα κύμα
Σταλμένο απ’ τη μικρή σειρήνα που τραγούδησε:
Ώ σώμα του καλοκαιριού, γυμνό, καμένο
Φαγωμένο από το λάδι κι από το αλάτι
Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς
Μεγάλο ανέμισμα της κόμης λυγαριάς
Άχνα βασιλικού πάνω από το σγουρό εφηβαίο
Γεμάτο αστράκια και πευκοβελόνες
Σώμα βαθύ πλεούμενο της μέρας!
Έρχονται σιγανές βροχές, ραγδαία χαλάζια
Περνάν δαρμένες οι στεριές στα νύχια του χιονιά
Που μελανιάζει στα βαθιά μ’ αγριεμένα κύματα
Βουτάνε οι λόφοι στα πηχτά μαστάρια των νεφών
Όμως και πίσω απ’ όλα αυτά χαμογελάς ανέγνοια
Και ξαναβρίσκεις την αθάνατη ώρα σου
Όπως στις αμμουδιές σε ξαναβρίσκει ο ήλιος
Όπως μες στη γυμνή σου υγεία ο ουρανός
Οδ. Ελύτη «ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ»
Ποιος είναι άραγε καταλληλότερος από ένα ποιητή για να μας μιλήσει για μια εποχή του χρόνου!
Καλοκαίρι
Μαυρισμένα κορμιά, αδυνατισμένα από την μεταπασχαλινή δίαιτα και σφιγμένα από τη γυμναστική, νωχελικές κινήσεις, υποψίες ενδυμάτων, διάχυτος παντού ο ερωτισμός από τη μια, κι από την άλλη ζέστη που σου φέρνει λιποθυμιά, θόρυβος και σκόνη στην πόλη, το οκτάωρο να μην περνάει με τίποτα και η κίνηση των τροχοφόρων να σου θυμίζει Ομόνοια και Πατησίων (Χωρίς το νέφος ευτυχώς)
Καιρός για μπάνια! Θάλαττα, θάλαττα ! Έφοδος να καταλάβουμε τις παραλίες. Εμπρός της γης οι… μαυρισμένοι!
Ο Καθρέφτης μιας κοινωνίας είναι κάθε παραλία. Εδώ οι πάντες, εδώ τα πάντα!
☻ Ο ηθικός κύριος που μιλά για αιδώ αντικρίζοντας τις γυμνόστηθες κυρίες με το πλαδαρό σώμα, μέχρι να αντικρύσει την κορμάρα και να … καταπιεί τη γλώσσα του. (Ηθικός είναι αυτός που δεν μπορεί πλέον να είναι ανήθικος, έγραφε ο Νίκος Τσιφόρος!)
☻ Η κορμάρα που ξέρει τα προσόντα της και κάνει συνεχή δρομολόγια μεταξύ θάλασσας και πετσέτας.
☻ Η ζηλιάρα κυρία που ανακαλύπτει ότι η κορμάρα έχει στραβό το … αριστερό της αυτί !
☻ Ο νεόπλουτος κύριος με το κρις κράφτ να βολτάρει σχεδόν εκεί που σκάει το κύμα.
☻ Οι «αθληταράδες» και οι «μοντέρνοι» τύποι που οδηγώντας γουρούνες πάνω στην αμμουδιά καταστρέφουν την χλωρίδα, με σπάνια φυτά, της Γύρας, γιατί «έτσι τους γουστάρει» βρε αδελφέ !
☻ Ο ερωτύλος κύριος που ρουφάει το στομάχι του περπατώντας, ίδιος πιγκουΐνος, προσπαθώντας να κρύψει την πλαδαρότητά του !
☻ Ο άλλος κύριος, ο μπρατσωμένος, που ζηλεύει τη δόξα του Ράμπο, τον βλέπεις και θαρρείς ότι μόλις βγήκε από ένα πιθάρι λάδι ο … κάμακας !
☻ Οι κυρίες με τα … σεξουαλικά μαγιό και τους παραμορφωτικούς, στο σπίτι τους, καθρέφτες (τις δείχνουν κούκλες τρομάρα τους).
Καλοκαίρι και ελληνική παραδοσιακή οικογένεια. Εκδρομή οργανωμένη στην πλαζ. Ομπρέλες για τον ήλιο, μάσκες και βατραχοπέδιλα, ψυγειάκι με νερό, ταπεράκια με τυροπιττάκια, κεφτεδάκια, ντολμαδάκια κ. λ. π , η σουπίτσα του μωρού και βέβαια μαγνητόφωνο και το απαραίτητο καρπούζι !
Η γιαγιά βρέχει τα πόδια της και αναλαμβάνει το … τραπέζι !
Ο «οικολόγος» της παρέας παρατηρεί τη γυναίκα του που έγδυσε το μωρό και πέταξε την πάνα (σαν δεν ντρέπεται !) την ίδια ώρα που θάβει προσεκτικά στην άμμο τις καρπουζόφλουδες και τις σακούλες!
Καλοκαίρι !
Εμείς οι … επαρχιώτες έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε τους εξ Αθηνών, Πειραιώς και περιχώρων παραθεριστάς, γνωστούς τε και αγνώστους. Εμείς οι… χωριάτες το καλοκαίρι ανακαλύπτουμε τους … φίλους μας !
Καλοκαίρι και Γιορτές!
Γιορτές των βράχων, των νταμαριών, των φυτών και των ζώων, γιορτές του δάσους, του βουνού και της θάλασσας, γιορτές, γιορτές… οι κύριοι πρόεδροι των πολιτιστικών μας σωματείων θα μας παρουσιάσουν τη δουλειά τους, θα μας δικαιολογήσουν τη θέση τους και τις χρηματοδοτήσεις που έχουν πάρει (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ο χειμώνας δίδει τα εύσημα όμως!)
Γιορτές Λόγου και Τέχνης, χωρίς εκπλήξεις χρόνια και χρόνια τώρα. Πολιτιστικός Αύγουστος. Λες και οι άλλοι μήνες είναι ορφανοί. Λες και οι άνθρωποι μόνο τον Αύγουστο έχουν πολιτιστικές ανάγκες. Τα πάντα για τον τουρισμό δυστυχώς…
Καλοκαίρι !
Ευτυχώς που η ποίηση είναι η αποκάλυψη του αθέατου!
25/6/2013
