Γράφει ο Δρ.Ξενοφών Βεργίνης
Βρισκόμαστε ξανά μετά από δεκαετία και πλέον σε γεωπολιτικές αναταράξεις και πιθανώς ανακατατάξεις! Ηρεμία πια δεν υπάρχει και τίποτε δεν είναι σταθερό γύρω μας. Ως χώρα και ως λαός ούτε είχαμε, ούτε και πρόκειται να έχουμε μόνιμη βορειοευρωπαϊκή ηρεμία! Αυτό είναι βέβαιο και ιστορικά αποδεδειγμένο.
Είναι η ιστορική μοίρα ενός λαού που κρατάει Θερμοπύλες για τους δημοκρατικούς θεσμούς και την παγκόσμια ειρήνη. Γιατί είναι αυτός ο λαός που γέννησε τη δημοκρατία και εδραίωσε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε διαχρονικές πολιτιστικές και πανανθρώπινες αρχές, στις οποίες στηρίζεται ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός και η κοινωνία των πολιτών που συγκροτούν μια σύγχρονη Πολιτεία.
Οι διαρκείς αναταραχές, στη περιοχή μας, που συνήθως καταλήγουν και σε εμπόλεμες διενέξεις, δεν είναι αποτέλεσμα μόνο του εύφλεκτου και ασταθούς ενίοτε χαρακτήρα των μεσογειακών λαών, αλλά κυρίως αποτέλεσμα των έντονων και ενίοτε απαράδεκτων εξωτερικών παρεμβάσεων των δυνάμεων εξουσίας σε διεθνές επίπεδο! Η επίμονη θέληση των εκάστοτε μεγάλων δυνάμεων να εξουσιάζουν τον υπόλοιπο κόσμο, δημιουργούν εσωτερικές έριδες και διαιρέσεις εσωτερικά σε κάθε κρατική ή φυλετική οντότητα ή και σύγκρουσης μεταξύ γειτονικών λαών. Με αυτή τη πολιτική οι «Μεγάλες Δυνάμεις» διαιωνίζουν την εξάρτηση των «μικρών» είτε ως υπαρξιακές κρατικές οντότητες, είτε ως οικονομικές και κοινωνικές μονάδες!
Σήμερα, η Ελλάδα αντιμετωπίζει κινδύνους και από Ανατολάς και από Δυσμάς! Οι εμπόλεμες συνθήκες που επικρατούν στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά και οι εκκρεμότητες που υπάρχουν στα Δυτικά Βαλκάνια ιδιαίτερα με την άσκηση VETO των Κρατών Γαλλίας, Ολλανδίας και Δανίας δημιουργούν κλίμα ανησυχίας. Δηλαδή, αρχικά η άρνηση των αρχηγών των Κρατών αυτών να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας και στη συνέχεια των κρατών: Σερβίας, Μαυροβουνίου, Κόσσοβο και Βοσνίας – Ερζεγοβίνης, δεν βοηθάει την ειρήνη στην περιοχή! Οι πολίτες σ’ αυτές τις χώρες βλέπουν πλέον με δυσπιστία και καχυποψία τις υποσχέσεις των Ευρωπαίων να εντάξουν τις χώρες τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι, πράγματι, βέβαιο ότι ακόμη κι αν οι χώρες αυτές πρόκειται να ενταχθούν, ο χρόνος που θα απαιτηθεί για να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις ένταξης, θα ξεπεράσει τη δεκαετία!
Ο μακρύς χρόνος διαπραγμάτευσης ξεθωριάζει γι’ αυτούς το ευρωπαϊκό όραμα, ενώ αναζωπυρώνει τις συνοριακές και εθνοτικές εστίες εχθροπραξιών που σήμερα σιγοκαίουν!
Βέβαια, και οι χώρες αυτές πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους ότι για την ένταξη τους οφείλουν να πληρούν τις αναγκαίες και απαραίτητες προϋποθέσεις. Δηλαδή, να αποτελούν κράτος δικαίου και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κράτος που λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί, ενώ τα δημόσια οικονομικά τους να μην παρουσιάζουν ελλείμματα μεγαλύτερα του 3% του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Παράλληλα, πρέπει να δηλώσουν απερίφραστα και χωρίς καμιά επιφύλαξη, ότι αποδέχονται «το Κοινοτικό Κεκτημένο»!
Δηλαδή, να αποδεχθούν τους δημοκρατικούς θεσμούς λειτουργίας ενός σύγχρονου οργανωμένου Κράτους δικαίου και κοινωνικού Κράτους, με σεβασμό στα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Διεθνείς Συμβάσεις!
Κατά συνέπεια, όσο τα Δυτικά Βαλκάνια δεν ηρεμούν και βρίσκονται σε μια διαρκή αγωνία ανάφλεξης εχθροπραξιών, η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση καλών σχέσεων, αλλά και σε ετοιμότητα για κάθε ενδεχόμενο προστασίας των συνόρων της και διαφύλαξη της ειρήνης στη περιοχή!
Αν αυτά συμβαίνουν προς Δυσμάς της χώρας, προς Ανατολάς οι καταστάσεις γίνονται πιο επικίνδυνες και απαιτούν ένταση προετοιμασίας και ετοιμότητα, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι συνεχείς και καθημερινές απειλές προς τον Ελλαδικό και Κυπριακό χώρο!
Στη Μέση Ανατολή και τον Περσικό Κόλπο και με επέκταση ιδιαίτερα, στο Αιγαίο και το Κρητικό Πέλαγος, οι ισορροπίες αλλάζουν τοπικά, χωροταξικά, αλλά και μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων που ενδιαφέρονται για τη περιοχή. Για τη χώρα μας, το πρόβλημα είναι κατά βάση η Τουρκία, που παράγει επικίνδυνες καταστάσεις χωροταξικού και εδαφικού χαρακτήρα και υψηλού οικονομικού και κοινωνικού κόστους! Οι παράλογες χωροταξικές διεκδικήσεις της Τουρκίας, που δεν συνάδουν με τις Διεθνείς Συνθήκες και ιδιαίτερα εκείνη της Λωζάνης και οι διεκδικήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου αλλά και οι εντάσεις στο Μεταναστευτικό, δημιουργούν δυσβάστακτο οικονομικό – κοινωνικό και εθνικό κόστος, με επικίνδυνες προεκτάσεις που αφορούν την ακεραιότητα της Χώρας.
Σ’ αυτό το κλίμα φόβου και ανησυχίας που καλλιεργεί συνεχώς η Τουρκία, η Ελλάδα πρέπει να δείξει διπλωματική ψυχραιμία και ευελιξία, αλλά και δυνατή προετοιμασία για αντιμετώπιση κάθε ενδεχόμενου κινδύνου. Πρωτίστως, η Κυβέρνηση, να δημιουργεί κλίμα εσωτερικής γαλήνης και πολιτικής σταθερότητας, με πράξεις πολιτικής συνεννόησης και κοινωνικής συνοχής και παράλληλα, να καλλιεργεί σταθερές και αξιόπιστες συμμαχίες με τους γείτονες και ειδικότερα με τους παραδοσιακούς συμμάχους. Ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης πρέπει να είναι το υπόβαθρο της καθημερινής αμοιβαίας και προγραμματισμένης εθνικής πολιτικής μας προς όλους τους συμμάχους!
Μια εμπιστοσύνη ενεργητική και αξιόμαχη και όχι παθητική και ηττοπαθή.
Πέραν αυτών, όμως, η χώρα πρέπει να προετοιμάζεται και για κάθε ενδεχόμενο πολεμικού επεισοδίου, αν αποζητά διαρκώς την ειρήνη! Το κόστος, βέβαια, μιας τέτοιας προετοιμασίας είναι υψηλό, αλλά οι Έλληνες το αποδέχονται και το επικροτούν, αν πρόκειται να διασφαλίσουν για τη χώρα την εθνική αξιοπρέπεια και για τους πολίτες την ελευθερία και τη δημοκρατία. Αγαθά, ιστορικά, ανεκτίμητα!
Αυτό είναι το μεγαλείο του Έθνους των Ελλήνων.
