Όταν στις μέρες μας όλα είναι προγραμματισμένα, προκαθορισμένα σε στενά χρονοδιαγράμματα, από τον πρωινό μας καφέ έως τον βραδινό ύπνο, από την συνάντηση μεταξύ φίλων μέχρι μια εκδήλωση, οι αυθόρμητες ενέργειες μας μεταδίδουν έναν ενθουσιασμό, εκείνον εκεί που χάσαμε σε περασμένες δεκαετίες, λίγο μετά το πέρας της παιδικής μας ηλικίας.
Η Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου γιορτάστηκε φέτος στην Λευκάδα χωρίς δελτία τύπου, χωρίς προδημοσιεύσεις και προειδοποιήσεις. Γιορτάστηκε αυθόρμητα! Όπως αυθόρμητα έχουν εμπνευστεί και όλοι όσοι έχουν καταθέσει την ψυχή τους μέσα σε ένα βιβλίο.
Μα οι όμορφες και αυθόρμητες ιδέες δεν γεννιούνται έτσι απλά. Προϋποθέτουν ανθρώπους με ψυχή και δημιουργικότητα, εκείνους που λατρεύουν την ζωή και το ακτινοβολεί το χαμόγελό τους. Έτσι είναι και η Πάττυ Καλού. Η αρχιτέκτονας και μουσικός που στο μικρό χρονικό διάστημα που μένει στην κεντρική αγορά της Λευκάδας έχει κάνει αισθητή την παρουσία της με έξυπνες και καλαίσθητες ιδέες.
Η Πάττυ πήρε κιμωλίες και ξεκίνησε να γράφει στον πεζόδρομο αγαπημένα αποσπάσματα για να γιορτάσει την Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου. Και οι περαστικοί, μικροί και μεγάλοι, ντόπιοι και επισκέπτες, ενθουσιάστηκαν κι έγραψαν κι αυτοί τους δικούς τους αγαπημένους στίχους. Κι έγινε ο πεζόδρομος ένα ανοιχτό βιβλίο που μπορούσαν όλοι να δούνε τα γραφόμενα, που μπορούσαν όλοι να μοιραστούν αυτό που αγαπάνε. Κι έγινε ο ψυχρός δρόμος ένας μαυροπίνακας που μεταδίδει ιδέες, που ταξιδεύει σε αγώνες, σε έρωτες, σε όνειρα. Κι έτσι αυθόρμητα το όνειρο της Πάττυ δεν έγινε απλώς πραγματικότητα, αλλά συμπαρέσυρε κι άλλους στην δημιουργικότητα που μοιράζεται, που ταξιδεύει, που επικοινωνεί, που γεννά χαμόγελα.
Ειρήνη Βονιτσάνου
