Γενικά, είμαι γοργόνα του Αιγαίου. Εκεί βουτάω τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου, τα σκούρα μπλε νερά με γοητεύουν, τα κατάλευκα σφηνωμένα σε σοκάκια σπίτια με τα φρεσκοβαμμένα πορτοπαράθυρα, με ξετρελαίνουν. Το Ιόνιο, το γνώρισα μικρή σε οικογενειακές εξορμήσεις και μεγάλη με μια αγάπη ζωής. Ταξίδεψα λοιπόν μέχρι τη Λευκάδα και βρήκα τον Παράδεισο. Γιατί η Λευκάδα δεν μοιάζει…είναι ο Παράδεισος. Καταρχήν, δεν παίρνεις καράβι για να τη φτάσεις και για κάποια σαν και εμένα που σιχαίνεται τα πλοία, αυτό την κάνει αμέσως αξιαγάπητη. Αλλά όχι, δεν είναι μόνο αυτό το ατού του τέταρτου μεγαλύτερου νησιού του Ιονίου.