Πόσες φορές πρέπει να γράψουμε για το ίδιο ζήτημα; Πόσες φορές πρέπει να εκθέσουμε το πρόβλημα στο Δήμο, στην Εισαγγελία, στην Αστυνομία και στους υπόλοιπους αρμόδιους φορείς; Πόσα έγγραφα πρέπει να στείλουμε; Πόσες μηνύσεις πρέπει ακόμα να κάνουμε; Πόσες περισσότερες φωτογραφίες πρέπει να δημοσιεύσουμε που να φαίνονται τα βοοειδή μέσα στο δρόμο και στις περιουσίες μας; Πόσες φορές πρέπει να κινδυνέψουμε ακόμη ώστε κάποιος από όλους αυτούς να πάψει απλά να μας ακούει λέγοντας μας ότι κατανοεί το πρόβλημά μας, έχουμε απόλυτο δίκιο, αλλά δεν μπορεί να κάνει κάτι;
Το παράλογο και το παράνομο έχει εδραιωθεί πια στην ορεινή Λευκάδα. Εκατοντάδες ζώα κυκλοφορούν ελεύθερα μέσα στους δρόμους και στις περιουσίες μας επειδή ΕΝΑΣ κτηνοτρόφος γουστάρει να πλουτίζει παρανομώντας και καταστρέφοντας.
Εμάς ποιος επιτέλους θα μας προστατέψει; Κινδυνεύουμε ΚΑΘΕ βράδυ, ξενυχτάμε ΚΑΘΕ βράδυ. Εάν κάποιος από εμάς σκοτωθεί (σήμερα γλίτωσα παρά τρίχα εγώ, χθες ο Γιάννης, προχθές ο Αποστόλης στις 10 το πρωί) ποιος θα αναλάβει την ευθύνη; Ποιος; Ακούει κανείς; Ντρέπεται κανείς; Νιώθει κανείς υπεύθυνος για όσα γίνονται επί χρόνια;
