Του Σωτήρη Κων. Κάτσενου, Δημοσιογράφου
Το 2020, η καινούρια χρονιά ανέτειλε και μαζί της «πορεύεται» ολόκληρη η ανθρωπότητα στις «ράγες» της νέας δεκαετίας, αυτής του 2020 – 2030! Η νέα χρονιά, το 2020, αποτελεί ίσως για πρώτη φορά, στη μεταπολεμική περίοδο, το μεγαλύτερο ερωτηματικό που πλανιέται σαν απειλητικό φάντασμα στον πλανήτη γη! Ένα φάντασμα όχι μόνο απειλητικό, αλλά ίσως και καταστροφικό για τον πλανήτη γη, για την οικουμένη ολόκληρη, αν δεν «πρυτανεύσουν» «στ’ αφεντικά του κόσμου», το μέτρο και η λογική! Το σίγουρο όμως είναι, πως η αυλαία στο θέατρο του παραλόγου, άνοιξε! Κι άνοιξε, αφού φαίνεται πως το σκηνικό προετοιμάστηκε και μάλιστα με λεπτομέρεια απ’ τα προηγούμενα χρόνια! Απομένει μόνο να δούμε την εξέλιξή του καθώς και τ’ αποτελέσματά του!
Σαν κινηματογραφική ταινία, προσεχώς!
Και μπορεί το 2019 να έφυγε, μαζί με την προηγούμενη δεκαετία (2010 – 2019) αφήνοντας πίσω τους τεράστια κι αξεπέραστα προβλήματα τόσο για τη χώρα μας, όσο και για τον κόσμο ολόκληρο, δυστυχώς και πάλι, αγαπητοί μου αναγνώστες, το νέο σκηνικό, στη νέα χρονιά που μόλις τώρα έκανε την εμφάνισή της, διαγράφεται εξίσου ζοφερό κι αποτρόπαιο μ’ αυτό του 2019 και της δεκαετίας που μόλις αφήσαμε πίσω μας! Βασισμένο και μαεστρικά δουλεμένο κι αυτό, πάνω στην ανθρώπινη ματαιοδοξία και παραλογισμό! Πρωταγωνιστές, πάλι οι ίδιοι! Ποιοι άλλοι; Μα οι «συνήθεις ύποπτοι!». Οι Υπερδυνάμεις, οι Μεγάλες Δυνάμεις και σε δεύτερους και τρίτους ρόλους τα υπόλοιπα κράτη. Με τη Γερμανία, να παίζει το ρόλο του «ενωμοτάρχη» στην Ευρώπη! Έναν μοναχικό αλλά βασικό ρόλο σε περιφερειακό επίπεδο!
Τα «πάντα όλα», αγαπητοί μου αναγνώστες, στηρίζονται στην αρχή της αιτίας και του αποτελέσματος. Η αιτία ερευνάται, οι αφορμές σερβίρονται στην ανθρώπινη κοινωνία σαν αιτίες και τ’ αποτελέσματα γίνονται κατανοητά απ’ όλους μας. Φόβος, αγωνία, αβεβαιότητα, λύπη κι όλα τα συναφή! Έτσι, αυτά αποτελούν και τα προμηνύματα, γι’ αυτά που θα συμβούν στο μέλλον. Είναι συνηθισμένο δε, πως όταν πρόκειται να συμβούν μεγάλα και τραγικά γεγονότα, να προηγούνται και οι (σχετικές) προαναγγελίες! Όπως ακριβώς συμβαίνει και με το Εξάγγελο (προάγγελο) στις αρχαίες τραγωδίες! Οι άνθρωποι βέβαια, ως κοινοί θνητοί, εθελοτυφλούμε και βγάζουμε άλογες κραυγές «θετικής ενέργειας» γιατί αυτό μας βολεύει, αφού εξυπηρετεί το ένοχό μας εγώ και μας βυθίζει σε μια γλυκύτατη ουτοπία!
Κι επειδή οι ευχές δεν τελειώνουν ποτέ, και καλά κάνουν, να ευχηθούμε εκλεκτοί μου αναγνώστες, όλοι μας, την καινούρια χρονιά και κατ’ επέκταση τη νέα δεκαετία, ο Θεός να φωτίσει τα μυαλά των κυβερνώντων και πολιτών και να πορευτεί όλη η ανθρωπότητα, κι όλοι μας ειρηνικά, σε μια πνευματική πολιτιστική νέα πορεία!
Προσδοκίες κι αλλαγές προς το καλύτερο…
Με το ξεκίνημα της καινούριας χρονιάς, λοιπόν, σηματοδοτείται και η έναρξη μιας νέας δεκαετίας, μ’ όλους μας, λίγο ή πολύ, να είμαστε πιο αισιόδοξοι! Τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και σε συλλογικό! Κι ακόμη πολύ περισσότερο, για την ίδια την πατρίδα μας! Και επιβάλλεται να είμαστε αισιόδοξοι, ελπίζοντας πως αυτή τη φορά δε θα χάσουμε τα βήματά μας, θ’ αδράξουμε τις ευκαιρίες που ξετυλίγονται μπροστά μας και θα τις αξιοποιήσουμε, έτσι ώστε, να φέρουμε τον κόσμο στα μέτρα μας, πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του. Φαίνεται, ν’ αγωνιούμε για τις όποιες εξελίξεις, θετικές ή αρνητικές, εμφανιστούν στο δρόμο μας, δείχνοντας έτοιμοι να τις αντιμετωπίσουμε. Όσο περνάει ο χρόνος, όμως, έχει αποδειχθεί πως η πλειοψηφία των μελών της κοινωνίας μας, δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την πορεία της και την προοπτική της! Φτάνει μόνο, να νιώθουν οι ίδιοι πως ξεπερνούν τις συνθήκες και τις δυσκολίες, όσο άσχημες κι αν είναι, χωρίς να έχουν τη δύναμη να δράσουν και ν’ αντιδράσουν!
Εξάλλου, αποτελεί συνηθισμένο φαινόμενο και ως τακτική πλέον, να δέχονται οι εκάστοτε κυβερνώντες την έντονη κριτική απ’ τους πολίτες, οι οποίοι θεωρούν, πως μόνο αυτοί έχουν την ευθύνη για τα δεινά της χώρας και την αποδιοργάνωση του κράτους. Οι πολίτες στέκονται επιφυλακτικοί, θα έλεγα ακόμα και καχύποπτοι πολλές φορές στο άκουσμα ελπιδοφόρων υποσχέσεων και δύσπιστοι στο άκουσμα καλών ειδήσεων. Δεν είναι κακό αυτό, γιατί υπό μία έννοια η τακτική αυτή, προφυλάσσει τους πολίτες και τους κρατάει σε ασφαλή απόσταση απ’ την αφέλεια, την πλάνη και την ουτοπία! Άλλωστε, όπως προανέφερα, η περασμένη δεκαετία, μας αποχαιρετά αφήνοντας πίσω της, εμφανή σημάδια θλίψης, οργής κι απογοήτευσης. Αυτό όμως, δεν τους απαλλάσσει απ’ τις δικές τους ευθύνες. Δεν γίνεται, όμως, να ζουν πάντα με την ψευδαίσθηση, ότι για όλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες που βιώνουν, ευθύνεται πάντα κάποιος άλλος και ποτέ αυτοί, λες και οι ίδιοι δεν είναι κομμάτι αυτής της κοινωνίας! Οι πολίτες οι ίδιοι, είναι εκείνοι που καθορίζουν τη μοίρα τους, τις συνθήκες ζωής τους. Επίσης, η αλήθεια είναι πως και πάλι οι ίδιοι, είναι εκείνοι που συντελούν κι αποτελούν αυτό τον κόσμο. Τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της κοινωνίας, είναι πάλι εκείνοι που τις ορίζουνε! Συνεπώς, το να καταδικάζουν μια κατάσταση που ζούνε οι ίδιοι σήμερα και τον κόσμο που ζούνε, είναι απλά ειρωνεία! Είναι σαν ν’ απαρνιούνται την ίδια τους τη φύση, σαν άνθρωποι και σαν δημιουργοί! Γνωρίζοντας λοιπόν, και υπενθυμίζοντας στον εαυτό του ο καθένας, ποιος είναι και ποια είναι η θέση του στη δημόσια σφαίρα, ορθό θα ήταν να πράττει ανάλογα αντιδρώντας ενεργά και θέτοντας προτάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν κατά καιρούς σε διάφορους τομείς της ζωής του!
Συνοψίζοντας, λοιπόν, θα έλεγα πως η δεκαετία που μόλις έφυγε, ήταν αδιαμφισβήτητα απ’ τις πιο συγκλονιστικές, ταράζοντας τα δεδομένα που ξέραμε για το σύγχρονο κόσμο. Μας έδωσε όμως κι ένα μεγάλο μάθημα. Πως η ζωή δεν είναι πάντα ρόδινη, ο δρόμος της επιτυχίας και της ευτυχίας δεν είναι λεωφόρος στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά μονοπάτι στενό και δύσβατο, γεμάτο αγκάθια και τριβόλια, και για να το διαβεί κανείς, χρειάζεται συνεχείς προσπάθειες και τεράστιες θυσίες από μέρους μας. Μάθαμε επίσης, να είμαστε πιο αλληλέγγυοι και να προσφέρουμε σ’ όλους εκείνους που είχαν κι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εμάς. Κι αυτό, γιατί μαζί τελικά, ενωμένοι, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Γι’ αυτό το λόγο, μία ευχή που θα έπρεπε να κάνουμε όλοι για το νέο έτος και τη δεκαετία που μόλις ξεκίνησε, δεν είναι μόνο ν’ αλλάξει η χρονιά, αλλά με την αλλαγή της νέας χρονιάς ν’ αλλάξει και κάτι άλλο, προς το καλύτερο. Γιατί το αξίζουμε.
