Σκέψεις για το έργο των πυροσβεστών
Η ώρα είναι 1.25 μμ της 1-10-2011. Ο μήνας δεν μπήκε καλά.
Μόλις έχω γυρίσει κουρασμένος και σε κακή ψυχολογική κατάσταση απ’ την πυρκαγιά στου Πουλιού.
Το κολλητό στην κατοικία της πρωτοθειάς μου σπίτι, έγινε παρανάλωμα του πυρός, στου Πουλιού, σε μια περιοχή της Λευκάδας που τα σπίτια είναι τόσο κολλητά (όπως άλλωστε σ όλη τη παλιά πόλη), που ακούς την ανάσα του διπλανού σου, όταν κοιμάται.
Χάθηκε μια ζωή και κινδύνευσε όλη η περιοχή. Ο θεός είχε βάλει το χέρι του και δεν είχαμε αέρα, οπότε θα γινόταν ότι είχε γίνει πριν χρόνια με τη μεγάλη πυρκαγιά στη παραλία όπου καιγόταν το ένα μετά το άλλο τα σπίτια των ανθρώπων, παρά τις υπερπροσπάθειες των πυροσβεστών της πόλης μας.
Μόλις καταπονημένος και κατάμαυρος απ’ τους καπνούς γύρναγα σπίτι, σκεφτόμουν την άδικη επίθεση που δέχονται απ’ τους Πάγκαλους, πολλές κοινωνικές ομάδες, ομάδες δημοσίων υπαλλήλων και στη περίπτωση μας, τα σώματα ασφαλείας όπως η πυροσβεστική.
Και λέω, για δες ποιοι μιλάνε αυτοί που στη ζωή τους δεν έβαλαν ποτέ, μια πρόκα σ ένα ξύλο.
Και αισθάνθηκα άσχημα, γιατί εκεί κύριοι Πάγκαλοι, εγώ είδα τόσους και τόσους πυροσβέστες (μαζί με άλλους πολίτες) να παλεύουν με τις φλόγες.
Έβλεπες την αγωνία και την αποφασιστικότητα τους να γλιτώσουν τα σπίτια των διπλανών πλέον, την αυτοθυσία και τον κίνδυνο που εξέθεταν την ακεραιότητα τους, ή και τη ζωή τους μπαίνοντας στο φλεγόμενο κτίριο, πατώντας σε μισοκαμμένα ετοιμόρροπα μαδέρια, και τρυπώντας τη στέγη , ανεβασμένοι στα κεραμιδιά να μπουν μέσα στο ξύλινο κτίριο.
Κι όλα αυτά με κάποιες μάνικες και δυο μπουκάλες οξυγόνου ως εξοπλισμό.
Μεγαλύτερος εξοπλισμός όμως ήταν η δύναμη της ψυχής τους , που πέρα απ’ όλα τα άλλα, φανηκε ΚΑΙ με την ΑΥΤΟΒΟΥΛΗ προσέλευση και τη συμμετοχή πολλών απ’ αυτά τα παιδια, που είναι η συνταξιούχοι (είδα συνταξιούχο πυροσβέστη στα κεραμίδια) ή σε άδεια η εκτός υπηρεσίας κι ήταν όλοι εκεί, δίπλα στο συνάνθρωπο.
Αγαπητοί συμπολίτες αυτοί είναι οι αντιπαραγωγικοί, οι φταίχτες, οι τεμπέληδες, και δε ξέρω εγώ τι άλλο.
Μόνο αν ήσασταν εκεί κύριοι Πάγκαλοι θα είχατε το δικαίωμα να κρίνετε, αλλιώς καλά θα είναι να σιωπάτε.
Αυτά τα παιδιά που παρ’ όλο που τα λεφτά που πλέον παίρνουν, δεν τους φτάνουν καν να επιβιώσουν, ήταν εκεί, στο λειτούργημα τους , έτσι επειδή το ήθελαν, γιατί είναι άνθρωποι και καταλαβαίνουν το πόνο του συνανθρώπου.
Ναι, αυτοί οι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι, οι αντιπαραγωγικοί, τα λαμόγια, οι μιζαδόροι, οι αρπάχτρες.
Κύριε διοικητά, της πυροσβεστικής της Λευκάδας, μετά την επίπονη κι επικίνδυνη προσπάθεια των ανδρών σας, την αυτοθυσία τους (για την τακτική της πυρόσβεσης δε μπορώ να μιλήσω, δεν είμαι ειδικός, κοινή λογική διαθέτω), την φιλοτιμία και αυταπάρνηση τους, σας είπα, επί τόπου, τα συγχαρητήρια μου.
Θέλω να τα πω και δημοσίως όμως, γραπτά να μένουν, σαν ένας απλός πολίτης αυτού του τόπου, αντιπαραγωγικός κι εγώ, για αυτό και στέλνω αυτή την επιστολή, αμέσως μόλις μπήκα σπίτι μου και πριν ακόμα ξεπλυθώ απ’ τη καπνιά και τη μαυρίλα, γιατί απλά πρέπει να πω στους Λευκαδίτες ότι είμαστε τυχεροί που έχουμε, στην υπηρεσία μας τέτοιους φιλότιμους άνδρες και κυρίως αντιπαραγωγικούς
Παρακαλώ τους αναγνώστες αυτής της επιστολής να λάβετε υπ’ όψη, τα όπιο κοινωνικό –ανθρώπινο μήνυμα της, κι όχι το όποιο πολιτικό ήθελε ο καθένας να εκλάβει.
Καλό θα ήταν, οι πολιτικοί μας να έπαυαν να είναι αντιπαραγωγικοί και να μην τα φορτώνουν στο λαό , που εντέλει διαμόρφωσαν.
Συνειδητά διαμορφώσαν.
Με τιμή
Σπύρος Πολίτης
Λευκάδα
