Του Ανδρέα Σταύρακα
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ 2001
Απόψε είναι παραμονή, η Παναγία θα γεννήσει,
απόψε εύχομαι ο Θεός τις σκέψεις μας να σμίξει,
για να ανταλλάξουμε ευχές όλοι μαζί παρέα
όπως τα χρόνια τα παλιά, τα χρόνια τα ωραία.
Στους χωριανούς που έμειναν και ζούνε στην Καρυά,
στέλνω ευχές που άπλωσα και πήρ’ απ’ την καρδιά,
σε όσους ξενιτεύτηκαν και ζούνε σ’ άλλα μέρη
γρήγορα εύχομαι ο Θεός κοντά μας να τους φέρει.
Απόψε στο τζάκι κάθισα και το καφέ μου πίνω
κι όποιος απ’ τη σκέψη μου διαβεί τον φωτογραφίζω,
οι φωτογραφίες μου είναι αγνές ορκίζομαι στην Παναγία,
έχουν σάτιρα αγνή και κάμποσα αστεία.
Σε γείτονα που από ψηλά τριακόσους σαλαγάει
πιο συχνά και προς τα δω θα πρέπει να κοιτάει.
Του χωριού τον άρχοντα τον φίλο τον Αλέκο
απ’ τα πολλά που λέει ναι νομάρχη τόνε βλέπω.
Ένας γιατρός που νόμιζε τον κόσμο πως θα φτιάσει
ουδέ …….. του ιατρού αν δεν υπήρχαν οι δασκάλοι.
Σε ξάδερφο που παίξαμε στην ίδια γειτονιά
του στέλνω ένα κέντημα με σταυροβελονιά.
Τον Νικήτα και τον Αριστή, τον Τάσο και τον Πέτρο
που είμαστε φίλοι απ’ το σχολειό μες την καρδιά τους έχω.
Στο φίλο μου, το δάσκαλο, το γέρο λιχουδιάρη,
να είναι καλά του εύχομαι, να λέει και να γράφει.
Στα καλαμπούρια, στο χορό και στο μυστρί μαέστρος
Γιακούμπη τον ονόμασε ο εξάδελφος μου ο Πέτρος.
Καθηγητής εχθρόλογος στη μάθηση έχει βέτο,
ας τα φυλάξει να τα πει όλα στον Άγιο Πέτρο.
Στων φυτών το δόκτορα, στο μάστορα του ήχου,
χόμπι του είναι τα κοινά και στέλεχος του Δήμου.
Ένας αετός που άραξε Στης Δαφνοπαναγιάς το βράχο
έχει αμπέλι βαρτζάμι, τσαούσο και μοσχάτο.
Του συλλόγου μας τον πρόεδρο, το δάσκαλο τον Νίκο
είναι το φαΐ απόλαυση, μα πρέπει να τρώει λίγο.
Αλγευρολόγο δάσκαλο τον πρώην κοινοτάρχη,
πράσινο ήλιο όταν δει, σε λίμνη βαθιά φουντάρει.
Στο συμμαθητή μου το Γιωργή που ζει στη Καρολίνα,
τα άρθρα του τα μελετώ που γράφει στην εφημερίδα.
Σώγαμπρος που το παρατσούκλι του πάντα τραβεζέρνει
θα πρέπει η ξαδέλφη μου ν’ αρχίσει να τον δέρνει.
Πίπης που το παρατσούκλι του Σάββατο θυμίζει,
όπου σε δει χαμογελά και μέλι σε ποτίζει.
Στο Σκλαβενίτη του χωριού, στον πρώην κοινοτάρχη,
καλός είναι ο κομουνισμός, μα ο καπιταλισμός δε βλάπτει.
Στον όψιμο σοσιαλιστή, του Σαίξπηρ ο Σαϋλοκη
να μη του μοιάσει εύχομαι κανένα του εγγόνι.
Στον Ντιόρ μιας εποχής που όλους μας έχει ντύσει
του στέλνω πολλές ευχές, χρόνια πολλά να ζήσει.
Συνταξιούχος χωριανός στον Άγιο Μηνά σλατσάρει
αν είχε γράδο η παραξενιά σίγουρα θα είχε σπάσει.
Στον οικοδόμο ανιψιό του Σαίξπηρ τον Οθέλο
λένε πως είναι πολυλογάς μα εγώ δεν το πιστεύω.
Καρσάνος εστιάτορας σε δυο ηπείρους στέκει,
έχει παστίτσιο σπιτικό και νόστιμο μπιφτέκι.
Του Πραξιτέλη τον Ερμή, τον σύγχρονο Κλεάνθη,
πολλές γυναίκες έγδαρε μα κάποια θα τον γδάρει
Στον Τσαρούχη του χωριού έπαινος του πρέπει,
Λούβρο κάνει την Καρυά χειμώνα καλοκαίρι.
Πλούσιο μουσείο στην Καρυά για στο Θεοδωράκη
είναι νομίζω εφάμιλλο μ’ εκείνο του Μπενάκη.
Αλλοδαπές εγίνανε του χωριού μας οι ταμπέλες
αλλοδαπά τα μάρμαρα αλλοδαπές και οι τέντες.
Μοναχοκόρη μελαψή, τσαχπίνα, μαυρομάτα,
που την καρδιά δεν άκουσε, χαράμισε τα νιάτα.
Η Εσμεράλδα του χωριού, η όμορφη Ελένη
ποτέ της δεν εκοίταξε τι πρέπει, τι δεν πρέπει.
Στα νέα τα Καρσάνικα, του χωριού την εφημερίδα,
ύλη και συνδρομή να στέλνετε να βγαίνει κάθε μήνα.
Εγώ που τα γράφω όλα αυτά και κάνω το Καβάφη
και αραδιάζω στα χαρτιά ένα πλοφόρι λάθη,
είμαι σοσιαλιστής και καπιταλιστής λιγάκι
πολλούς κοντούς εψήλωσα χτυπώντας παλαμάκι.
Κάμποσοι παραψήλωσαν στη τσέπη και στη μύτη,
κάνει παιχνίδια η ζωή, γυρίσματα η τύχη.
Χρόνια πολλά σε όλους σας απ’ της καρδιάς τα βάθη,
και ο νέος χρόνος που έρχεται πιο λίγα να κάνει λάθη.
Γιορτές 2001
