Ενημέρωση από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λευκάδας.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠ/ΚΩΝ Π.Ε. ΛΕΥΚΑΔΑΣ
«ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ»
Γ. Μεσσήνη 7, 31100 Λευκάδα
Τηλ – Fax 2645026165 – κιν. 6974815958
Email: sepelefkadas@gmail.com
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 22/4 συνάντηση των ΔΣ του Συλλόγου Εκπ/κών ΠΕ «Άγγελος Σικελιανός», της ΕΛΜΕ και της Ένωσης Γονέων με τον υποψήφιο δημάρχου Λευκάδας κ. Σ. Μαργέλη, μετά από πρόσκληση του ιδίου.
Το ΔΣ του Συλλόγου μας ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση θεωρώντας ότι τα ζητήματα της εκπαίδευσης πρέπει να αποτελούν μέριμνα των αιρετών όχι μόνο όσο αφορά σε λειτουργικά ζητήματα, αλλά ακόμα περισσότερο σε ό,τι σχετίζεται με το ίδιο το περιεχόμενο και την ουσία της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
Στη συνάντηση ανάμεσα στα άλλα θέματα που τέθηκαν έγινε ξεκάθαρα στον κ. Μαργέλη ότι:
Η κρίση αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την εφαρμογή πολιτικών που έχουν προαποφασιστεί απ’ τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση την τελευταία 25ετία. Μέσω της εφαρμογής των συνθηκών της Λισσαβόνας, της Μπολόνια, του Βερολίνου, του Λονδίνου και της Πράγας, οι δείκτες του ΟΟΣΑ, το πρόγραμμα της ΠΙΖΑ, οι εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ επιβάλλουν και θεσμοθετούν μια πολιτική λογική που στοχεύει στη διάλυση της ήδη χτυπημένης δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και τη λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Οι αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών με την ενίσχυση των ελαστικών μορφών εργασίας, η υποχρηματοδότηση, οι μηδενικοί διορισμοί εκπαιδευτικών μέσω του κρατικού προϋπολογισμού και οι προσλήψεις απ’ τις περιφέρειες μέσω ΕΣΠΑ, με μοναδικό κριτήριο το χαμηλό κόστος, με αδιαφορία για τις μαθησιακές και παιδαγωγικές ανάγκες των μαθητών, μετατοπίζοντας τις ευθύνες στους εκπαιδευτικούς, η μεταφορά μιας σειράς αρμοδιοτήτων σε δήμους και περιφέρειες, η μείωση των κονδυλίων για τη μεταφορά των μαθητών, οι σχεδιαζόμενες συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων, οι συμπτύξεις τμημάτων, έχουν ως στόχο την εδραίωση του σχολείου της αγοράς, τη μετατροπή της γνώσης σε εμπόρευμα. Οι επιχειρηματίες, οι δήμοι, οι χορηγοί θα χρηματοδοτήσουν ένα «νέο σχολείο» που θα έχει «ικανό αριθμό πελατών» και «έδαφος» για να μπορεί να ανταποκριθεί στους επιδιώξεις τους. Γι’ αυτό και η «εκπαιδευτική αναγκαιότητα» των Πολυδύναμων Σχολικών μονάδων.
Με το σχολείο της εποχής του Καλλικράτη – σχολείο της αγοράς – που χρειάζεται να εξασφαλίζει τα απαραίτητα κονδύλια για τη λειτουργία του, με χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό, εκπαιδευτικούς, ελαστικά εργαζόμενους και περιοδεύοντες, με πληθωρικά τμήματα και συμπτύξεις, με όχημα την αυτοαξιολόγηση και αναζήτηση πόρων, με σύνδεση με την τοπική αγορά εργασίας, με μαθητές καταναλωτές πληροφοριών, με νέα αναλυτικά προγράμματα πιο κοντά στις ανάγκες της αγοράς, με συμμόρφωση των εκπαιδευτικών στις επιταγές αυτού του σχολείου.
Τονίσαμε ακόμη ότι:
Στην «απορρόφηση» κονδυλίων ΕΣΠΑ υπάρχει μεγάλη αδιαφάνεια, ως προς τη διάθεσή τους, από εταιρίες παροχής υπηρεσιών και ιδιώτες, που έχουν ως μόνο σκοπό έργα και προγράμματα κοινοτικής επιλογής κι όχι εκπαιδευτικής προτεραιότητας και ανάγκης.
Του θέσαμε επίσης υπόψη του την εκπεφρασμένη δια στόματος του πρωτοκλασάτου τότε στελέχους κ. Α. Τσοχατζόπουλου, την προγραμματική πρόταση του ΠΑΣΟΚ στις 11/ 03/ 2007 για την περιφερειακή ανάπτυξη:
« Η προγραμματική πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την περιφερειακή ανάπτυξη είναι ξεκάθαρη. Λέμε ναι στη μεγαλύτερη αποκέντρωση, αιρετή περιφέρεια και περιφερειάρχη. Θέλουμε νέο Καποδίστρια. Το ΠΑΣΟΚ έχει την τόλμη να προχωρήσει στην πρόταση για ένα νέο Καποδίστρια, γνωρίζοντας ότι αυτό έχει κόστος, αλλά δεσμευόμαστε ότι θα το κάνουμε.
Μέσα στο πρόγραμμά μας προβλέπουμε Εθνικό Συμβούλιο Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού, το οποίο θα είναι ο επίσημος συνομιλητής του κοινοβουλίου και της κυβέρνησης. Μέσα από αυτό το Συμβούλιο, το κράτος εκχωρεί νέες εξουσίες στην Τ.Α.
Αυτές οι εξουσίες είναι πολιτικές. Καμία δουλειά δεν πρέπει να έχει το κεντρικό κράτος για τα νηπιαγωγεία, τους παιδικούς σταθμούς και τα δημοτικά σχολεία».
Τέλος, απ’ την πλευρά μας ξεκαθαρίστηκε ότι όσοι υπηρετούν και υλοποιούν αυτή την πολιτική για την εκπαίδευση θα μας βρίσκουν απέναντί τους σε όποια θέση κι αν βρίσκονται.
Ο κ . Μαργέλης άκουσε τις τοποθετήσεις και απαντώντας συνοπτικά ανέφερε ότι ως Δήμαρχος, εφόσον εκλεγεί, θα κάνει το δυνατόν για τα ζητήματα των δικών του αρμοδιοτήτων. Δεν μπορεί όμως και δεν σκοπεύει να συγκρουστεί με την γενικότερη πολιτική, που είναι κατά την άποψή μας η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων της εκπαίδευσης και όχι μόνο. Θεωρεί ότι το ΕΣΠΑ όπως και κάθε ευρωπαϊκό πρόγραμμα πρέπει να αξιοποιηθεί και σε δαπάνες για υλικοτεχνικές υποδομές και στη λογική της ανάπτυξης, όπως και η συμμετοχή και ιδιωτικών κεφαλαίων και ιδιωτών. Ακόμη, θεωρεί ότι πρέπει να υπάρξει σύνδεση του σχολείου με την κοινωνία, είναι υπέρ του εθελοντισμού και της αξιολόγησης στο δημόσιο αλλά και στην εκπαίδευση.
Είναι θετικός στη χρηματοδότηση ακόμη και βασικών δομών της εκπαίδευσης μέσω ΕΣΠΑ, καθώς επίσης και στη δημιουργία μεγάλων σχολικών μονάδων με συγχωνεύσεις μικρών σχολείων αναφέροντας για παράδειγμα τη δημιουργία σχολικού κέντρου για τη νότια Λευκάδα με έδρα τη Βασιλική. Τέλος μας ανέφερε ότι πιστεύει στον Καλλικράτη και ότι οι δυσλειτουργίες του οφείλονται στις λειψές ικανότητες των προσώπων που κλήθηκαν να τον εφαρμόσουν και τα οποία δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του εγχειρήματος.
Συνάδελφοι,
Πως είναι δυνατόν να ξεχάσουμε: τη μείωση των δημόσιων δαπανών για την παιδεία, την ουσιαστική κατάργηση των μόνιμων διορισμών, τις απολύσεις 10.000 αναπληρωτών σε Α/Θμια και Β/θμια, το κλείσιμο πάνω από 1.200 σχολείων, τη μείωση των μισθών των εκπ/κών ως και 45% για τους νεοδιοριζόμενους, την αύξηση μαθητών ανά τμήμα, το φακέλωμα εκπαιδευτικών και μαθητών μέσω του myschool, την καθιέρωση της αξιολόγησης των εκπ/κών σε σύνδεση με τη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη αλλά και με τις επιδόσεις των μαθητών με μοναδικό στόχο τη χειραγώγηση και τις απολύσεις των εκπ/κών και την κατηγοριοποίηση των σχολείων.
Ως εκπαιδευτικοί και ως πολίτες έχουμε την υποχρέωση να μην ξεχάσουμε (πώς θα μπορούσαμε άλλωστε αφού το βιώνουμε καθημερινά) την “προσφορά” των κυβερνώντων τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση και γενικότερα στην κοινωνία σε εφαρμογή των πολιτικών της ΕΕ και ΔΝΤ. Πολιτικές που έχουν ξεφύγει πέρα από κάθε δημοκρατικό πλαίσιο και από κάθε ανεκτό όριο, αφού κάθε έννοια δημοκρατίας και συνταγματικότητας έχει καταπατηθεί. Γκρέμισαν και συνεχίζουν να γκρεμίζουν με συνοπτικές διαδικασίες ό,τι με αγώνες κατακτήσαμε από τη μεταπολίτευση και μετά.
