Γράφει ο Θοδωρής Γεωργάκης
Αγιοβασιλιάτικο πρελούδιο επεφύλαξε ο ιστορικός Τηλυκράτης στους πολυπληθείς Λευκαδίτες που και πάλι έδωσαν βροντερό παρόν στο γήπεδο , για να συμπαρασταθούν στην ομάδα σαυτή την πρωτόγνωρη πορεία στην Γ εθνική
Προχρονολογημένα ντύθηκαν αγιοβασίληδες οι σκόρερς Ρούσσης και Αλμπάνης κρατώντας …χρυσόν και λίβανον για τους Γιαννιώτες , που σε καμιά στιγμή του αγώνα δεν δικαιολόγησαν τις μύχιες φιλοδοξίες τους για άνοδο, αφου στην κυριολεξία καθυποτάχτηκαν στο καλό στήσιμο του Πατζιαρά , στην σιδερένια θέληση των παικτών που βάλθηκαν να δικαιολογήσουν τον Κοέλιο όταν έγραφε πως αν κάτι επιθυμείς σφόδρα , τότε συνομοτεί ολόκληρο το σύμπαν για να το πετύχεις.
Και οΤΗΛΥ ήθελε αυτό τον αγώνα πάση θυσία, για πολλούς λόγους , μα κυρίως για να κρατήσει τον κόσμο κοντά του αφου μόνο ο κόσμος είναι ο κύριος αιμοδότης του. Και αυτός ο εξαίσιος φίλαθλος κ’οσμος της Λευκάδος θα έχει την ευκαιρία να δει με το νέο χρόνο ιστορικές ομάδες στο ΠΛΑΤΩΝ ΓΡΗΓΟΡΗΣ, ‘οπως η Νίκη Βόλου , που θα μας κάνει ποδαρικό στις 15 Γενάρη εδω μεσα στην Λευκάδα.
Για να φτάσει όμως ο ΤΗΛΥ στην νίκη απαιτήθηκαν πάρα πολλά απο προπονητή και παίκτες τα οποία οι τελευταίοι μετουσίωσαν σε πράξη μέσα στο γήπεδο και δικαιολογημένα στο τέλος αποθεώθηκαν απ τον κόσμο.
Πρώτον. Η ομάδα έπαιξε αυτό τον τύπο ποδοσφαίρου που ευφυέστατα και χάριν των Ισπανών του δόθηκε ο τίτλος ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΙΚ – ΤΑΚ, κύριο γνώρισμα του οποίου είναι η μπάλλα χαμηλά και το νέο σλόγκαν των προπονητών “πάσα-κίνηση”. Σε καμία στιγμή του αγώνα δεν είδαμε εκείνο το ποδόσφαιρο …ΚΑΛΑΤΡΑΒΑ ( σαν τις αψίδες του ισπανού στο Ολυμπιακό Στάδιο) όπως αυτό το αξιοπερίεργο που είδαμε στην πρεμιέρα με τον Τύρναβο.Ο ι μοναδικές στιγμές που σηκώθηκε στον αέρα η μπάλλα ήταν στα ελεύθερα του τερματοφύλακα Παπαδόπουλου. Αυτό το passing game επέτρεψε στην ομάδα να βγάλει αυτοματισμούς , να επιχειρήσει πλαγιοκοπήσεις με τους διεμβολιστές Κατσίκη Παπανίκου, και να δημιουργήσει πάνω απο πέντε τελικές on target , πέρα απ τα δύο γκόλ.
Δεύτερον.Δημιουργήθηκε ένας ατσάλινος άξονας με τον τερματοφύλακα Παπαδόπουλο, τους δύο σέντερ μπάκ Ιασωνίδη-Ρούσση , τον Πουταχίδη στα χάφ και τον Γκόγκα στην επίθεση , μιά συμπαγής ραχοκοκαλιά , που έδωσε την νίκη. Ο μεν τερματοφύλακας όσο και αν φαίναται οξύμωρο γιατί νικήσαμε, ήταν ο κορυφαιος του Τηλυκράτη, διότι έδωσε βαθμούς με την απόκρουση που έκανε και μάλιστα όντας τραυματίας, κρατώντας το 1-0.Έπειτα οι δύο στόπερ διέπρεψαν και στον αέρα και χαμηλά με τον Ρούσση μάλιστα να σημειώνει γκόλ που βλέπουμε στην μεγάλη κατηγορία. Στα χάφ , τούτη την φορά ο Πουταχίδης έκανε αυτό που υπαγορεύει η θέση , δηλαδή δύναμη και απλότητα. Στην επίθεση ο Γκόγκας έδωσε ρεσιτάλ και αν δεν ήταν ο Παπαδόπουλος , σίγουρα θα εδικαιούτο τον τίτλο του κορυφαίου. Κατ εμέ ο Γκόγκας , απ την στιγμή που αποκτήθηκε συτός ο σωματότυπος για την θέση του σέντερ φόρ, να μην περιμένετε να βάλει δέκα γκόλ στην σεζόν. Αυτός ο τύπος φόρ κάνει πλέον άλλες δουλειές. Θά παίξει πλάτη στην αντίπαλη εστία , θα σπάσει την μπάλλα δεξιά- αριστερά, θα ανοίξει διαδρόμους σε παίκτες ερχόμενους απο πίσω, θα κρατήσει τα αντίπαλα στόπερ καθηλωμένα στην περιοχή τους. Και το πολυεργαλε’ιο που λέγεται Γκόγκας τα έκανε όλα αυτά και μάλιστα σε νιοστό βαθμό.
Τρίτον . Καθοριστική ήταν η συμμετοχή του προπονητή Ανδρέα Πατζιαρά στην νίκη, αφού πήρε την ταυτότητα του υπερφύαλου Ζώη , ο ποίος “την έπεσε” στον διαιτητ’η στο ημίχρονο , εφαρμόζοντας τα γνωστά και τετριμμένα για ..το δεύτερο ημίχρονο.Αν ηταν μέρος κομπίνας οι δήθεν συμβουλές του Πατζιαρά προς τον Καρακάσογλου , που έβγαλε την σέντρα , παίρνοντας την μπάλλα απ το κόρνερ , τότε διπλά μπράβο στον Πτζιαρά. Πέραν τούτου όμως ο Κύπριος προπονητής του Τηλυκράτη δείχνει άτομο νηφάλιο, προσγειωμένο και κυρίως έχοντα έναν λιγομίλητο ορθολογισμό για το ποδόσφαιρο που δεν τον συνεπαίρνουν οι επιτυχίες , γιατί γνωρίζει πως στον αθλητισμό ποτέ δεν νικάς πάντα. Αδιάκριτα χώθηκε στα αποδυτήρια, συνεχάρη τους παίκτες του , βγήκε και έκανε ευστοχότατες δηλώσεις και το ίδιο αθόρυβα έφυγε απ το γήπεδο για να ξεκουραστεί.
Κοντολογίς .Οσοι βρέθηκαν στο ΠΛΑΤΩΝ ΓΡΗΓΟΡΗΣ πρέπει να ένοιωσαν τυχεροί , για το θαυμάσιο απογευματινό που τους προσέφερε η ομάδα, η οποία σαν τους …Βαλτάσαρ, Γασπάρ και Μελχιόρ , τουςτρείς μάγους, τους προσέφεραν , έστω και προχρονολογημένα δώρα. Αρκετά δώρα.
