Του Μιχάλη Μακρόπουλου.
«Μαργαρίτα», μια κεντρική παιδική χαρά της πόλης, όπου δεκάδες παιδιά παίζουν καθημερινά. Θα περίμενε κανείς από το δήμο κάποια φροντίδα για την ασφάλεια αυτών των παιδιών, πολλώ δε μάλλον που η Λευκάδα είναι, υποτίθεται, «πόλη φιλική προς το παιδί». Αντ’ αυτού, πλήρης εγκατάλειψη κι αδιαφορία. Για του λόγου το αληθές, παρακάτω είναι μια φωτογραφία του πιο επικίνδυνου απ’ τα παιχνίδια, που ʼναι οι κούνιες για τα μεγάλα παιδιά. Ο δεξής μπροστινός στύλος της κατασκευής, όπως κοιτάτε τη φωτογραφία, είναι διαγώνια σχισμένος από τη μια ως την άλλην άκρη.
Να μια φωτογραφία τραβηγμένη από κοντύτερα:
Είναι θέμα χρόνου να σχιστεί όταν ένα παιδί θα ʼναι πάνω στην κούνια, και τότε… Τότε θα αναζητούνται οι ανύπαρκτοι, ως συνήθως, ανευθυνοϋπεύθυνοι. Κι ούτε είναι το μόνο διαλυμένο παιχνίδι. Πιο κάτω είναι μια φωτογραφία του πολύζυγου/πλέγματος αναρρίχησης. Το ξύλο είναι στον αέρα.
Όταν ρωτήθηκαν οι υπεύθυνοι για την κατάσταση των παιχνιδιών, η απάντησή τους ήταν: «Μα, τι λέτε; Τα ξύλα δεν έχουν τίποτε. Αν κουνιούνται, πρόκειται για φυσικό φαινόμενο που οφείλεται στη συστολή-διαστολή». Ρίξτε άλλη μια ματιά στις φωτογραφίες για να καταλάβετε τι εννοούν οι του δήμου όταν λένε «φυσικό φαινόμενο» και «τα ξύλα δεν έχουν τίποτε». Όσο για την καθαριότητα, ας μην το συζητούμε. Αλλά εντέλει η καθαριότητα είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με τον κίνδυνο που διατρέχουν τα δεκάδες παιδιά που καθημερινώς επισκέπτονται τούτη την παιδική «χαρά».
