Kείμενο του Θανάση Περδικάρη
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοέμβρη θα διεξαχθούν με τους όρους και τις προϋποθέσεις που επέβαλε η κυβέρνηση με τον «Καλλικράτη».
Χωρίς να υπάρξει διάλογος, χωρίς αξιολόγηση της 12χρονης εφαρμογής του «Καποδίστρια», στη δίνη των πιο σκληρών μέτρων που πάρθηκαν ποτέ ενάντια στην κοινωνία, είναι σαφές ότι αυτή η «μεταρρύθμιση» καθόλου δεν αφορά την ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ.
Ο «Καλλικράτης» που διαφημίζεται και ως «ουδέτερος εκσυγχρονισμός» είναι στην πραγματικότητα πυλώνας του Συμφώνου Σταθερότητας και κυρίαρχο στοιχείο του Μνημονίου.
Πρόκειται για «μεταρρύθμιση» στα πλαίσια της λογικής ότι η αυτοδιοίκηση δεν είναι συμμετοχικός θεσμός στην υπηρεσία της κοινωνίας αλλά κρίκος του κρατικού μηχανισμού.
Αναπόφευκτα λοιπόν έχουμε συρρίκνωση της δημοκρατίας και της λαϊκής συμμετοχής με το αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα και τις προϋποθέσεις που θέτει, να στοχεύουν αποκλειστικά στην ενδυνάμωση των δικομματικών μηχανισμών εξουσίας και στον δραστικό περιορισμό (μέχρι εξαφάνισης) της παρέμβασης «των από κάτω».
Ο θεσμός της άμεσης δημοκρατίας και οι συμμετοχικές διαδικασίες ουσιαστικά διαγράφονται και έχουμε υπερ-συγκέντρωση εξουσιών και μάλιστα σε επίπεδο απόλυτα ελεγχόμενο. Τελικά, σ’ αυτές τις συνθήκες, όσο δύσκολο είναι να λειτουργήσει η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, τόσο εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε φοροεισπράκτορα και να ιδιωτικοποιήσει όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες που σήμερα προσφέρει.
Σε ότι αφορά τώρα την αυτοδιοίκηση β’ βαθμού, την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Το Νοέμβριο στην Περιφέρεια Ιόνιων Νησιών θα εκλεγούν ο 1ος αιρετός περιφερειάρχης και το 1ο αιρετό περιφερειακό συμβούλιο, στα πλαίσια του «Καλλικράτη» που σύμφωνα με την κυβέρνηση είναι «πρωτοβουλία για τη νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης και της αποκεντρωμένης διοίκησης». Όπως πάντα μεγάλα λόγια και χαμένα χρόνια! Φαίνεται ότι ακόμα και σήμερα κάποιοι (σίγουρα λιγότεροι από χθες) «τσιμπάνε» όχι γιατί πείθονται αλλά για τους δικούς τους (απόλυτα προσωπικούς) λόγους.
Η αλήθεια όμως είναι γυμνή! Η μεταφορά αρμοδιοτήτων και εξουσιών από το κεντρικό κράτος στην περιφέρεια γίνεται με πολύ μεγάλη προσοχή, είναι απολύτως ελεγχόμενη, αποδυναμώνει τη συμμετοχή και καθιερώνει επαγγελματίες «αυτοδιοικητικούς» μέσα από την ενίσχυση των διαπλεκόμενων μηχανισμών του δικομματισμού. Εξάλλου η κρατική-κομματική διοίκηση της Πάτρας (7 συνολικά στην Επικράτεια), περιορίζει σε τέτοιο σημείο τη δυνατότητα παρέμβασης της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης που ουσιαστικά ακυρώνει το θεσμό.
Μετά από τόσες χαμένες δεκαετίες με την ελληνική πατέντα των διορισμένων περιφερειαρχών-κομματικών υπαλλήλων και τις άστοχες επιλογές στα πρόσωπα, τα Ιόνια Νησιά αντιμετωπίζουν σήμερα σοβαρά προβλήματα. Αρκεί να αναφέρουμε ότι το κύριο χαρακτηριστικό τους, η νησιωτικότητα είναι και το μεγάλο μειονέκτημά τους ενώ η αδυναμία επιλογής και προώθησης έργων υποδομών είχε σαν αποτέλεσμα και την μη απορρόφηση πόρων με ότι αυτό συνεπάγεται. Έτσι και ενώ η κατάσταση χειροτερεύει και οι πολίτες των νησιών μας αναρωτιούνται για την ύπαρξη (την ουσιαστική) της περιφέρειας, κάποιους απασχολούν τα χρίσματα και οι καρέκλες τους ενώ κάποιους άλλους η …έδρα της «Ιονίου Πολιτείας». Πλήρης αποπροσανατολισμός, ηθελημένα ή αθέλητα!
Αυτή την κατάσταση πρέπει να ανατρέψουν στις εκλογές του Νοέμβρη οι πολίτες των Ιόνιων Νησιών. Οφείλουν με την ενεργή συμμετοχή και την ετυμηγορία τους να αναδείξουν τα προβλήματα και να επιλέξουν ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ με στοχεύσεις κοντινές στις προσδοκίες των απλών ανθρώπων!
20.7.2010
