Κείμενο του Θανάση Περδικάρη
Τώρα μάλιστα!
Το «οικονομικό επιτελείο» της κυβέρνησης του ΓΑΠ και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων ομοφώνησαν ότι το μεγάλο ζητούμενο για την οικονομία είναι η ανάπτυξη.
Ειδικότερα ο πρόεδρος του ΣΕΒ δήλωσε (βλέπε υπέδειξε σε Κατσέλη – Παπακωνσταντίνου) ότι «η οικονομία και οι εργαζόμενοι δεν αντέχουν άλλες περικοπές και νέους φόρους».
Σώπα! Δηλαδή έπρεπε,
– η ύφεση να ξεπεράσει το 5%,
– να υπάρχουν προβλέψεις για απώλεια 10% του ΑΕΠ (αισιόδοξη εκτίμηση) την τριετία 2009-2011,
– να κάνουν βουτιά τα έσοδα,
– να κλείσουν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις με τις υπόλοιπες να πραγματοποιούν «παύση πληρωμών»,
– να διογκωθεί η εισφοροδιαφυγή (αύξηση 20% – 5,5 δις μέχρι τέλος 2010) με τις χαριστικές ρυθμίσεις,
για να αντιληφθούν ότι οδήγησαν την ελληνική κοινωνία στην καταστροφή.
Είναι οι ίδιοι που στο γήπεδο του εκσυγχρονισμού στήριξαν τον Σημίτη για την «αυτορύθμιση των αγορών».
Είναι οι ίδιοι που αβαντάρισαν την κυβερνητική ομάδα του ΓΑΠ, όταν από το «λεφτά υπάρχουν» πέρασε στη λεηλασία της κοινωνίας μέσα από τον δανεισμό με τους επαχθέστερους όρους στον πλανήτη.
Τώρα οι ίδιοι έρχονται να υποδείξουν στην κυβερνητική παρέα του «σήμερα αυτό, αύριο το άλλο» τα αυτονόητα. Όσα δηλαδή κατέθεταν, πρότειναν και εισηγούνταν πολίτες, νομπελίστες επιστήμονες, πολιτικοί χώροι.
Τους πήρε 1 χρόνο να αντιληφθούν ότι:
– η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας δεν αντέχει άλλο ως «ινδικό χοιρίδιο» σε εργαστήριο
– δεν μπαίνει τάξη στο δημόσιο τομέα που οι ίδιοι δημιούργησαν για κομματικό και προσωπικό όφελος (έστω κι αν κεντρικοί «παπαγάλοι» και περιφερειακά «παπαγαλάκια» τον φορτώνουν σε όλους μας), ούτε σταθεροποιείται η οικονομία με τις ληστρικές και αντι-αναπτυξιακές περικοπές ενός συνεχώς …επικαιροποιημένου (!) Μνημονίου
– οι αντοχές της κοινωνίας (παρότι ελεγχόμενη στην πλειοψηφία της από τα λεγόμενα «ΜΜΕ») έχουν εξαντληθεί.
Όμως οι υπηρετούντες το Μνημόνιο και το ΔΝΤ κυβερνητικοί δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν που οδηγούν την κοινωνία.
Οι μαθητευόμενοι μάγοι της πρωθυπουργικής παρέας υπερασπίζονται τις επιλογές του ΓΑΠ και το δάνειο που του χορήγησαν για να ολοκληρώσει την πρωθυπουργική του θητεία. Μόνο αυτό μπορούν να κάνουν!
Χαρακτηριστικό των δυνατοτήτων τους η στερεότυπη απάντηση (εδώ και μήνες) στην κριτική για ΔΝΤ – Μνημόνιο και στις πολλές εναλλακτικές προτάσεις που κατατέθηκαν:
«Φέρτε μας τα 50 δις …Φέρτε μας τα 100 δις».
Αν λοιπόν, όλοι αυτοί, είναι ειλικρινείς και κυρίως μάγκες ας αποστομώσουν εμάς τους «ανεύθυνους» με το να «αναδιανείμουν» τα λάφυρα της εξουσίας, έστω για τα τελευταία 25 χρόνια.
Ας αδειάσουν τις «τσέπες» τους, εκείνες των συντρόφων τους, των εθνικών εργολάβων, των κομματικών μισθοφόρων, των «αξιολογημένων στελεχών» δημοσίου και ΔΕΚΟ, των επαγγελματιών αυτοδιοικητικών και κυρίως να αδειάσουν το θησαυροφυλάκιο της διαπλοκής του δικομματισμού με τις υπέργειες και υπόγειες διαδρομές του. Εκεί είναι ο συσσωρευμένος πλούτος, εκεί πήγε ο «θησαυρός» από το πολυετές δικομματικό πλιάτσικο και εκεί μπορούν ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ σήμερα να τα αναζητήσουν!
Βέβαια κάτι τέτοιο ζορίζει άγρια και τσούζει πολύ αλλά …..
Και κάποια στιγμή πρέπει να φωνάξουμε δυνατά (γιατί τα «παπαγαλάκια» είναι πάρα πολλά) ότι ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΜΕ ΟΛΟΙ στο πάρτι και ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΤΗΚΑΜΕ.
Δεν εκθρέψαμε, δεν ανεχτήκαμε, δεν στηρίξαμε, δεν συνεργαστήκαμε με τσουκάτους, μαντέληδες, βερελήδες, τσουχατζόπουλους, ζαχόπουλους, εφραίμηδες, ρουσόπουλους, βουλγαράκηδες, παυλίδηδες …. (τέλος δεν έχει).
Ούτε βέβαια με τους «ανώνυμους» της καθημερινότητάς μας που (θρασείς και ξένοιαστοι) συνεχίζουν να μας «νουθετούν», να μας «απειλούν» και να φροντίζουν για το «μέλλον» μας, πάντα με τις δικές τους ιδιοτελείς παραμέτρους.
Τέλος λοιπόν το παραμύθι!
Οι «παπαγάλοι» και τα «παπαγαλάκια» ας κουρνιάσουν. Η καραμέλα, της υποτιθέμενης συνυπευθυνότητας στο πλιάτσικο, έλιωσε.
Καιρός πλέον να εφεύρουν κάτι άλλο!
Λευκάδα, 6/9/2010
