Κείμενο για τον Νώντα Τσακάλη
Κώστας Πολίτης – Ο Θείος και νονός του
«ΧΑΘΗΚΕ! ΔΈΝ ΧΑΘΗΚΕ; ΤΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΝΟΎΜΈ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ;»
Στον τάφοτου στη Λευκάδα θα δεις µόνο το όνοµάτου. Επαµεινώνδας ΤΣακάλης 1974 – 2010. Η µητέρατου η Αγαθή δεν ήθελε ναγράψουν τίποτα άλλο. Και να ήθελε,δεν το είπε σε κανένα. Ο Νώνταςήταν όλη της η ζωή. Ο άντραςτης είχε φύγειαπό καρκίνο το ‘85.
Μόνη της τον µεγάλωσε. Με τη συµπαράσταση του αδελφού της, του Κώστα Πολίτη. ΣτουςΑµπελοκήπους τον γέννησε, στην Ηλιούπολη πήγε σχολείο. Στα τσιµεντένια της γηπεδάκια έπαιξε και µπάσκετ. Πτυχίο στην Αθήνα.Μάστερ στη Σκωτία. Και µετά, επιστροφή στην Ηλιούπολη καιδουλειά στηντράπεζα. «Πρώτος πήγαινε, τελευταίος έφευγε». Χρόνο µε τον χρόνο κέρδιζε και µια καλύτερη θέση, χωρίς να χάνει τους φίλους του.Πάσχα, Χριστούγεννα,τριήµερα τοέσκαγαν. Και το καλοκαίρι, στη Λευκάδα. «Οι Τσακάληδες ήταν µεγάλη οικογένειαστην Πάλαιρο». Οκτώ Μαΐου θα γίνει το µνηµόσυνο. Χωρίς εκκλησιαστικές παρλάτες. «Αλλωστε, ο Νώντας δεν ήταν σε τίποτε φανατικός. Ούτε στα θρησκευτικά». Προοδευτικός άνθρωπος, µε τις εφηµερίδες του και τα διαβάσµατα του. αλλά όχι ενταγµένος σε κάποιο κόµµα. «Μαυρισµένο τον βρήκαµε. Οχι καµένο. Εσκασε. ∆εν µπορούσε να αναπνεύσει. Μόνο το µέτωπό του ήταν καψαλισµένο». Θα µου δώσει την εικόνα ο Κώστας, ο αδελφός της µητέρας του και νονός του Νώντα. «Τι σηµασία έχει αν βρέθηκε στο τελευταίο ή στο πρώτο σκαλοπάτι; Αν κατέβαινε ή αν ανέβαινε; Η δουλειά του ήταν στον τρίτο όροφο. Αλλά τι να τις κάνουµε τις λεπτοµέρειες.Ο Νώνταςχάθηκε! ∆εν χάθηκε;». Το διαµέρισµά του στην Ηλιούπολη είναι κλειστό. «Και κλειστό θα µείνει», µου λέει ο θείος του και νονός του. «Και ηΕλένη, το κορίτσι του Νώντα;», παίρνω το θάρρος και τον ρωτώ.«ΑΣ’ την την Ελένη. Προσπαθεί να ξεχάσει. Ισως να τα καταφέρει το κορίτσι. Για µας, όµως, είναι αργά. Μόνο τον Νώντα είχαµε».
«Μαυρισµένο τον βρήκαµε.
Δεν µπορούσε να αναπνεύσει. Μόνο το µέτωπό του ήταν καψαλισµένο»
Πηγή : http://www.tanea.gr/
