Η διαμάχη των οδηγών Τζέιμς Χαντ και Νίκι Λάουντα τη σεζόν 1976 της Φόρμουλα 1.
Η Κινηματογραφική Λέσχη Πρέβεζας
συνεχίζει τις προβολές της
κάθε Πέμπτη στις 9.00
Αυτή την Πέμπτη 15 Γενάρη
στο Πολιτιστικό Κέντρο της πόλης μας
παρουσιάζει
τη διαμάχη των οδηγών Τζέιμς Χαντ και Νίκι Λάουντα τη σεζόν 1976 της Φόρμουλα 1
Rush
του Ron Howard
Η.Π.Α.,Περιπέτεια,2013,Έγχρωμο,124′
με τους: Κρις Χέμσγουορθ, Ντάνιελ Μπρουλ, Ολίβια Γουάιλντ
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο πλέι μπόι Βρετανός πιλότος Τζέιμς Χαντ μπαίνει στο θαυμαστό κόσμο της Formula 1 και με το ριψοκίνδυνο στιλ του γρήγορα αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή. Ανάμεσα σε αυτόν και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, ωστόσο, στέκεται ένας μεθοδικός και αλάνθαστος αντίπαλος, ο Αυστριακός Νίκι Λάουντα.
Το «Rush» δραματοποιεί τη μακροχρόνια κι αληθινή αντιπαλότητα δύο οδηγών αγώνων, του James Hunt (Hemsworth) και του Niki Lauda (Bruhl), όπως αυτή διαδραματίστηκε μπροστά σε κοινό εκατομμυρίων ανθρώπων κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Formula 1 το 1976.
Ισορροπώντας τέλεια μεταξύ δράματος και δράσης, η ταινία του Ron Howard είναι τόσο καλά εκτελεσμένη που, πέρα από τους οπαδούς της Formula 1, είναι σίγουρο πως θα γοητεύσει κι εκείνους με μικρό ενδιαφέρον για το άθλημα. Για να μην πω ότι για όσους δεν έχουν και μεγάλη γνώση (πέρα από τα βασικά) για την αντιπαλότητα μεταξύ των δύο οδηγών, η ταινία θα λειτουργήσει πιο ολοκληρωμένα, αφού χωρίς πολλά στοιχειά διατηρείται η αίσθηση του μυστηρίου και η ένταση. Όπως και να ‘χει, το «Rush» δεν παύει να είναι μια
συναρπαστική ταινία.
Η ιστορία από μονή της δεν είναι περίπλοκη. Μπορώντας να υπερηφανευτεί για ένα λαμπρό σενάριο από τον Peter Morgan, το «Rush» αντλεί όλη του τη δύναμη βάζοντας έναν ισχυρό χαρακτήρα να αναμετρηθεί με έναν άλλον. Και είναι η ανάπτυξη αυτών των δύο εντελώς διαφορετικών χαρακτήρων, που ενώνονται περιοδικά σε μια σειρά από θανάσιμες συγκρούσεις, αλλά και το βάθος της σχέσης τους, που τραβά και κρατά καθηλωμένους τους θεατές.
Έχοντας λοιπόν μια πολύ καλά κατασκευασμένη αφήγηση, ο Ron Howard σκηνοθετεί με αυτοπεποίθηση. Καταφέρνει να πάρει μια ιστορία, που ένα μεγάλο μέρος του κοινού γνωρίζει και να τη διαμορφώσει σε μια άκρως ψυχαγωγική ταινία. Ενώ, η εξαιρετικά λαμπρή αναπαράσταση των αγώνων αποτελεί από μόνη της ένα μεγάλο κομμάτι της πραγματικής επιτυχίας του έργου. Κάθε φορά που η δράση μεταφέρεται στην αγωνιστική πίστα, το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό. Σαν θεατές παίρνουμε μια πολύ ρεαλιστική αίσθηση της ταχύτητας και του κινδύνου.
Ερμηνευτικά, τώρα, ο Hemsworth δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση το αστέρι του σόου, ασχέτως με το τι θέλει να σας κάνει να πιστέψετε το μάρκετινγκ. Αυτό δεν σημαίνει επ’ ουδενί ότι δεν είναι κι εκείνος εξαιρετικός σε έναν ρόλο που του ταιριάζει γάντι. Είναι απλά ότι το πραγματικό στολίδι της ταινίας του Howard είναι αναμφισβήτητα ο Bruhl και η εξαιρετική ικανότητα του όχι απλά να μιμείται την επιθετική αλαζονεία του Lauda, αλλά να δημιουργεί μέσω της πραγματικής φιγούρας του Lauda έναν στρογγυλεμένο χαρακτήρα επί της οθόνης.
Όλα τα παραπάνω, λοιπόν, μετατρέπουν το «Rush» σε μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, αλλά και μια από τις πιο ολοκληρωμένες δουλειές του Howard.
