Το θεατρο του Ιονιου δημιουργηθηκε το 2007 στην Κερκυρα και η ARTηρια το 2006 στη Λευκαδα
ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ – ARTηρια σαββατο 6 Μαρτιου
« η νυχτα μολις πριν απο τα δαση » του Bernard – Marie Koltes
Το θεατρο του Ιονιου δημιουργηθηκε το 2007 στην Κερκυρα και η ARTηρια το 2006 στη Λευκαδα
Δυο ενεργοι πυρηνες συγχρονης καλλιτεχνικης και πνευματικης δημιουργιας, ανοιγουν διαυλο επικοινωνιας
μεταξυ των ζωντανων καλλιτεχνικων δυναμεων των νησιων του Ιονιου και δημιουργουν προϋποθεσεις για
συγχρονους πειραματισμους.
Συναντωνται ως συμπαραγωγοι της θεατρικης παραστασης « η νυχτα μολις πριν απο τα δαση »
του B. Μ. Koltes την οποια παρουσιασαν στην Κερκυρα στην Αθηνα και τωρα στη Λευκαδα.
ταυτοτητα παραστασης
η νυχτα μολις πριν απο τα δαση
του Bernard – Marie Koltes
μεταφραση: Μαγια Λυμπεροπουλου
με τον Πετρο Αυγερινο
σκηνοθεσια: Πετρος Αυγερινος
ενδυματολογικη επιμελεια : Δωρα Παπανικολαου.
μουσικη επιμελεια: Ειρηνη Δουβιτσα
σημειωμα του σκηνοθετη
Το κείμενο δεν είναι παρά ένας μακρύς Μονό-λογος. Λόγος Μοναχικός, Λόγος Μόνος.
Ένας τύπος μιλάει μόνος του. Κάτι που, κατά το κοινώς αποδεκτό, θα μπορούσε και να θεωρηθεί «παρέκκλιση».
Παρέκκλιση από τι όμως;Απευθύνεται σε κάποιον άλλο. Πραγματικό ή φανταστικό, πάντως εμείς δεν τον βλέπουμε.
Δε βοηθούν άλλωστε και τα φώτα: «αυτό το φως που μας κάνει όλους ίδιους» ή που συμβάλλει να παραμείνουμε κρυμμένοι στο μισοσκόταδο.
Τι λέει; Τι του λέει; Πώς απευθύνεται κάποιος σε κάποιον άλλο που τον συναντάει τυχαία στο δρόμο;
Αυτός ο άλλος δεν του απαντά. Έτσι ο Λόγος παραμένει ανεπίδοτος. Για την ακρίβεια ξαναγυρνάει στον ίδιο. Ακολουθώντας μια ξεκάθαρη τώρα θεατρική διαδρομή, που όση ασάφεια και να δείχνει στην αρχή,
σταδιακά αποκτάει Ένταση, Παλμό, Χρώμα, Θερμοκρασία, Ποίηση, Γλώσσα. Σκληρότητα, κυνισμό, ευαισθησία, θυμό.
Δηλαδή, ξεκάθαρη Δράση. Ο Λόγος εδώ δεν είναι παρά το ίδιο το Σώμα της Δράσης. Σχεδόν απροκάλυπτα.
Και, μάλιστα, σε συνθήκες σχεδόν ανυπαρξίας πλοκής, σε συνθήκες απόλυτης μοναξιάς-αποξένωσης, ήγουν σ’ ένα ανελέητο καθεστώς απόλυτης, άγριας, εσωτερικής ελευθερίας.
Ο χρόνος που γίνεται όλο αυτό, δε μπορεί παρά να είναι νύχτα. Σε μια γωνία μιας πόλης, πάνω από δημόσιες τουαλέτες, πάνω από κάποιο σταθμό του μετρό. Μιας αχανούς μεγαλούπολης. Την ώρα εκείνη, η πόλη αδειάζει προς τα προάστια. Στην καρδιά δηλαδή μιας άδειας μεγαλούπολης, μιας πόλης «φάντασμα» που οι κάτοικοι βιάστηκαν να εγκαταλείψουν. Φόβος και επισφάλεια. Νύχτα…
Υ.Γ. 1: Πίστεψα στην αρχή, ότι το συγκεκριμένο κείμενο ήταν ένα πολιτικό μανιφέστο. Δραματικά επίκαιρο μάλιστα, στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Κι όπου, το πιο πιθανό, ο καθένας από μας να κοιτάξει πώς θα τη βγάλει καθαρή, αποσείοντας γι ακόμη μια φορά το όποιο ποσοστό της προσωπικής του ευθύνης. Στην πορεία και, σε μια σώμα με σώμα, όχι ανώδυνη αναμέτρηση μαζί του, αναγκάστηκα να αναθεωρήσω: το κείμενο αυτό ήταν κάτι πολπερισσότερο…
Υ.Γ. 2: Ευχαριστίες πολλές προς την Κυρία Μάγια Λυμπεροπούλου, για την ευγενικήπαραχώρηση των μεταφραστικών δικαιωμάτων της.
Μπερνάρ-Μαρί Κολτές, γόνος μιας καθολικής μεσοαστικής οικογένειας, γεννήθηκε στο Μετς, στις 9 Απριλίου 1948. Μαθήτευσε κοντά στους Ιησουίτες, των οποίων η σκέψη και η ρητορική, χαρακτηριστικά στοιχεία αυτής της εκπαίδευσης, θα επηρεάσουν τους διαλόγους των έργων που θα γράψει. Πρώτη του αληθινή θεατρική συγκίνηση η Μαρία Κοζαρές στη Μήδεια του Σενέκα. Από τη στιγμή εκείνη ξεκινά να ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή θεατρικών έργων, εκδίδοντας τον μακρύ μονόλογο “Η νύχτα πριν απο τα δάση”, που ανέβηκε στο φεστιβάλ Αβινιόν το 1977. Το θέατρο του Κολτές είναι μία συνεχόμενη αναζήτηση με θέμα την επικοινωνία των ανθρώπων και βρίσκεται σε αντίθεση με τη γενιά της οποίας δημιούργημα είναι το θέατρο του παραλόγου
Τα έργα του Κολτές είναι από τα πλέον γνωστά και ο ίδιος βρίσκεται ανάμεσα στους πιο δημοφιλείς θεατρικούς συγγραφείς του κόσμου, έχοντας δει όλα τα δημιουργήματά του να ανεβαίνουν επί σκηνής. Τα ταξίδια του στην Αφρική, και η μάχη της Αφρικανικής κουλτούρας με αυτήν της Ευρώπης, τον εμπνέουν και γράφει το έργο “Μάχη νέγρου με σκύλους”, ενώ μετά από ένα ταξίδι στην Αμερική γράφει τη “Δυτική αποβάθρα”, που καταπιάνεται με την ιστορία δύο αδερφιών σε μια ξένη κουλτούρα. Ο ψυχοπαθής δολοφόνος Ρομπέρτο Σούκο είναι η έμπνευση για το τελευταίο του έργο “Ρομπέρτο Ζούκο”. Πέθανε το 1989 στο Παρίσι .
________________________________________________________________________________________________________
Ο Πέτρος Αυγερινός γεννήθηκε στο Μεγανήσι Λευκάδας στα 1960.
Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ως ηθοποιός συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο «Γαλάζιο πουλί» του Μαίτερλιγκ «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή με το Δημοτικό Θέατρο Συκεών Θεσσαλονίκης «Οδύσσεια», «Τα παραμύθια της παινεσιάρας Αγγελίνας», «Μικροί Φαρισαίοι» του Δημ. Ψαθά με το Μαγικό Θέατρο «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη, «Μπεκετκλόουν» ενώ διετέλεσε βοηθός σκηνοθέτη με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης στο έργο «Βασιλιάς Ροδολίνος» του Ι. Α. Τρώιλου,. Ως ηθοποιός επίσης εργάστηκε στον κινηματογράφο, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση.
Έχει σκηνοθετήσει για ερασιτεχνικούς θιάσους τα έργα: «Ο καλός στρατιώτης Σβέϊκ» του Σωτ. Πατατζή «Τάβλι» του Δ. Κεχαΐδη «Αυλή των θαυμάτων» του Ιάκ. Καμπανέλη «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή «Νυφιάτικο τραγούδι» του Ν. Περγιάλη «Πρόσωπα Τραγωδίας» σύνθεση του ιδίου «Άγγελος Σικελιανός – Μνήμες» σύνθεση του ιδίου , «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» του Φ. Γκ. Λόρκα «Βυσσινόκηπος» του Α. Π. Τσέχωφ «Οδυσσεβάχ» της Ξ. Καλογεροπούλου , «Αντιγόνες – Κρέοντες» σύνθεση Άννας Λάζου «Δεν είμ’ εγώ» του Γρ. Ξενόπουλου Έχει διατελέσει Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Θεατρικού Διαγωνισμού Ιθάκη
Με την Εταιρεία Θεάτρου ΕΝΤΟΣ (την οποία δημιούργησε στα 1998 με άλλους νέους επαγγελματίες ηθοποιούς), παρουσίασε τα έργα: Π. Αυγερινού «Σπλατς» με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον ίδιο – Θέατρο του Νέου Κόσμου και, Άγγ. Σικελιανού «Ο Διθύραμβος του Ρόδου» με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον ίδιο σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Τρίπολης.
Εκτός από το «Σπλατς» έχει γράψει τα θεατρικά έργα: «Birds» (για τα παιδιά από τις ξεριζωμένες πατρίδες του πρώην ανατολικού μπλοκ), «Eva» (με βάση την αυτοβιογραφία της Εύας Πάλμερ – Σικελιανού) και «Βάρδια» (θεατρική διασκευή από το ομώνυμο βιβλίο του Ν. Καββαδία. Έχει μεταφράσει τα έργα: «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου, «Βυσσινόκηπος» του Τσέχωφ, «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Σαίξπηρ, «Τρωάδες» και «Βάκχες» του Ευριπίδη. Έχει γράψει σενάρια. Έχει αρθρογραφήσει σε εφημερίδες και περιοδικά.
Έχει εκδώσει τα βιβλία: «Περί Απολεσθέντων Ερώτων» τέσσερα διηγήματα (από τις εκδόσεις Λιβάνη «Καθώς πλησίαζε ο Αύγουστος» μυθιστόρημα (από την «Εμπειρία Εκδοτική» , «Η σιωπή των αγαλμάτων» σαν παραμύθι πατριδογνωσίας (από τις εκδόσεις «Έψιλον» και, Ευριπίδη «Βάκχες» μετάφραση (από τις «Εκδόσεις του Ιονίου» )
Από τον Σεπτέμβριο του 2005 ζει στην Κέρκυρα όπου διδάσκει θέατρο
Με τους σπουδαστές του Εργαστηρίου έχει παρουσιάσει τα έργα: «Οι σχέσεις
του κυρίου Πήτερς» του Άρθουρ Μίλλερ,, «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Σαίξπηρ, «Η ώρα του λύγκα» του Περ Όλοβ Ένκβιστ, «Βάκχες» του Ευριπίδη) και Ευγένιου Ο’Νηλ «Ταξίδι μιας μακριάς μέρας μέσα στην νύχτα»
_____________________________________________________________________________________________
ARTηρια – σαββατο 6 Μαρτιου ωρα 21.30
www.artiria.gr
Τηλ: 26450.22820
