«Ψεύτικοι θεοί πολλοί σαπίζουνε την πλάση,
μ’ αυτός ο θεός που ‘ναι ο λαός θα μείνει πάντα
στη σαπισμένη γη να φέρει την υγειά της…
Καρδιά, παιδιά… και θ’ απλωθεί ο Παράδεισος μια μέρα…».
Σαν σήμερα, 15 Μάρτη 1884, γεννιέται στη Λευκάδα ο Αγωνιστής, ο Διανοούμενος, ο Αλαφροϊσκιωτος, ο Ποιητής μας Άγγελος Σικελιανός!
Υποψήφιος 5 φορές για Νόμπελ Λογοτεχνίας, χωρίς όμως αποτέλεσμα αφού κυνηγήθηκε αμείλικτα από την μετεμφυλιακή σκοταδιστική εξουσία.
Το έργο και η στάση του τον καθιστούν Αθάνατο και ο “Άρχοντας της Λαλιάς μας”, τελευταίος απόγονος της Επτανησιακής Ποίησης, κατατάσσεται στην κορυφαία τετράδα των δημιουργών του πρώτου μισού του 20ού αιώνα: Παλαμάς, Βάρναλης, Σικελιανός, Καζαντζάκης.
Από τον Οκτώβρη του 2017 με τα εγκαίνια του ΜουσείουΆγγελου Σικελιανού, ο Ποιητής “βρίσκεται στο Σπίτι του”, εκεί που γεννήθηκε, απ’ όπου με την βροντώδη φωνή τουμας απαγγέλει:
«Nησί,
αβασίλευτη στο πέλαο δόξα,
ω ριζωμένο στο πολύβοο διάστημα,
και στου Oμήρου το στίχο λουσμένο,
βυθισμένο στον ύμνο!
Δάσο όλο δρυ στην κορφή σου,
σιδερόχορδη ανάβρα
που αχνίσαν τα σπλάχνα μου απάνω
ολοκαύτωμα θείο,
και η άκρη σου τρέμει σα φύλλο,
μέσα βροντάει ο Λευκάτας,
μαζώνεται η μπόρα,
ξεσπάει μες στο θείον ελαιώνα,
τρικυμίζει το πέλαο,
νησί μου·
άλλη θροφή από τη θροφή μου
δε θα βρω,
απ’ την ψυχή μου άλλη ψυχή,
άλλο κορμί από το κορμί μου…»
Γι’ αυτόν που διανοητές διεθνούς διαμετρήματος είπαν κι έγραψαν:
Γιώργος Σεφέρης: …μια δύναμη καμωμένη από τον Απόλλωνα, τον Διόνυσο, τον Χριστό.
Οδυσσέας Ελύτης: …σήκωνε στην εποχή μας το βάρος του ρόλου μιας θΑΓΓΕΛΟΣ εότητας.
Henry Miller: …νοιάζεται για τη μοίρα της ανθρωπότητας.
Paul Éluard: …σου οφείλω την ελπίδα.
Γιάννης Ρίτσος: …ποιητής θεϊκός που μια νύχτα κατέβηκε απ’ τον Όλυμπο.
Ανδρέας Εμπειρίκος: …ο μέγας ταγός, ο Δελφικός, ο Αρχάγγελος Σικελιανός.
Νίκος Καζαντζάκης: …ήταν μεγάλος λυρικός ποιητής και το ‘ξερε.
Λευκάδα, 15/3/2022
Θανάσης Π. Περδικάρης
