Του Σωτήρη Κων. Κάτσενου, Δημοσιογράφου
Απέμειναν λίγες μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά κι ο Δήμος Λευκάδας, φόρεσε τα «καλά» του και πλέον είναι έτοιμος να υποδεχτεί τις γιορτές. Με όμορφες εκδηλώσεις – λίγες όμως, κι αυτές στην πόλη της Λευκάδας – μέσα σ’ αυτό το γιορτινό κλίμα φωταγώγησε την πόλη, στέλνοντας σ’ όλους τους δημότες και όχι μόνο, το μήνυμα της χαράς και της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.
Αυτό το μήνυμα, όμως, αγαπητοί μου αναγνώστες, κάποιοι συνάνθρωποί μας δεν το έχουν λάβει ακόμα και ίσως, αν δεν φροντίσουμε εμείς, να μην το λάβουν ποτέ! Κι αναφέρομαι στους ανήμπορους συνανθρώπους μας, στους άστεγους, Έλληνες και μη, οι οποίοι δεν έχουν που την «κεφαλή κλίνη!». Απ’ τη μια μεριά, η στολισμένη πόλη κι απ’ την άλλη, αυτοί που δεν έχουν ένα πιάτο φαί να φάνε, που δεν θα νιώσουν τη χαρά και την ελπίδα των Άγιων Γιορτών που έρχονται, δημιουργούν μια «εικόνα» έντονης αντίθεσης! Μια αντίθεση, που δεν πρέπει ν’ αφήσει αδιάφορο κανέναν από εμάς!
Απ’ την ώρα, που έστω κι ένας Λευκαδίτης πολίτης, έχει την ανάγκη να βρει «καταφύγιο» στο κοινωνικό παντοπωλείο για να εξασφαλίσει τον επιούσιο, ένα είναι το μεγάλο πρόβλημα των φετινών Χριστουγέννων : ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ! Κι ευτυχώς, αυτό το μήνυμα ακούγεται πολύ δυνατά σ’ όλη την Λευκάδα, όπως και σ’ όλη την Ελλάδα! Η κινητοποίηση πολιτών, οργανώσεων και φορέων να μην μείνει κανείς χωρίς φαγητό και φροντίδα, αυτές τις γιορτινές μέρες είναι όχι μόνο η αισιόδοξη πλευρά, αλλά και η ελπιδοφόρα! Αυτά τα Χριστούγεννα, έρχονται στην πιο δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα και τους πολίτες της, εδώ και δεκαετίες! Ο τόπος, βρίσκεται αντιμέτωπος με πολύπλευρες και μεγάλες προκλήσεις, που θα καθορίσουν την μετέπειτα πορεία του! Τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας, μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε με επιτυχία, μόνο μέσα απ’ την ενότητα και την υπευθυνότητα! Με σύνεση και συνεργασία. Το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων, βρίσκεται στην υπέρβαση αυτών που μας χωρίζουν και στην ανάδειξη όσων μας ενώνουν! Που τελικά, είναι και τα πιο σημαντικά. Το ΑΙΣΘΗΜΑ της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, που ξεχειλίζει αυτές τις μέρες, είναι ένα από τα πιο όμορφα και σημαντικά συναισθήματα που πρέπει να κυριαρχεί μέσα μας και να γίνεται πράξη, έξω μας! Κι αυτό, γιατί γεννάει την αισιοδοξία! Γιατί αποδεικνύει για μια ακόμα φορά, πως τις δύσκολες ώρες – ως κοινωνία – ξέρουμε να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον! Διαχρονικά, και στο διάβα της ιστορίας μας, που είναι μεγάλη και σημαντική, έχουμε αντιμετωπίσει πολλές δοκιμασίες. Έχουμε παλέψει σκληρά, ξεπεράσαμε μεγάλα εμπόδια, πέσαμε, μα σταθήκαμε πάλι όρθιοι!
Σήμερα, Παρασκευή 20 Δεκέμβρη 2019, αγαπητοί μου αναγνώστες, είναι μια ιδιαίτερη μέρα, τουλάχιστον για τον ΟΗΕ! Η 20η του Δεκέμβρη, είναι παγκόσμια μέρα της ανθρώπινης αλληλεγγύης! Για την ιστορία, που καλό είναι να την θυμόμαστε, και πολύ καλύτερο ακόμα είναι, να διδασκόμαστε απ’ αυτή, επιλέχτηκε αυτή η μέρα, λοιπόν, καθώς με το ψήφισμα 57/265 της Γενικής Συνέλευσης, στις 20 Δεκέμβρη του 2002, ιδρύθηκε το Παγκόσμιο Ταμείο Αλληλεγγύης, το οποίο συστάθηκε τον Φλεβάρη του 2003, ως ταμείο του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών! Στόχος του, είναι η εξάλειψη της φτώχειας και η προώθηση της ανθρώπινης και κοινωνικής ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως μεταξύ των φτωχότερων τμημάτων του πληθυσμού τους. Τουλάχιστον αυτό ισχύει στα χαρτιά. Στην ουσία όμως, μέχρι σήμερα, τίποτα έως ελάχιστα είναι αυτά που δόθηκαν στις υποανάπτυκτες «χώρες του Τρίτου Κόσμου».
Προσωπικά, εκλεκτοί μου αναγνώστες, με θλίβει ιδιαίτερα η ύπαρξη μιας τέτοιας παγκόσμιας μέρας! Όπως όλες οι «παγκόσμιες μέρες!». Και σας ρωτάω. Δεν θάπρεπε η ανθρώπινη αλληλεγγύη νάναι καθημερινό φαινόμενο; Η ερώτηση προφανώς και είναι ρητορική. Γιατί, η αλληλεγγύη είναι μια τεράστια αξία, όπου, όποια κοινωνία την έχει κάνει κτήμα στα μέλη της, είναι ευλογημένη! Ίσως σε κάποιους θα φανεί ουτοπικό αυτό, αλλά στα μάτια μου δεν είναι ουτοπία, αλλά θέμα ανθρωπιστικής παιδείας! Δυστυχώς, η ανθρωπιστική παιδεία απουσιάζει απ’ τα περισσότερα εκπαιδευτικά συστήματα, χωρίς το δικό μας ν’ αποτελεί εξαίρεση, με τις προθέσεις των κυβερνήσεων να μην είναι ξεκάθαρες. Όμως, εδώ, οφείλουμε ν’ αναγνωρίσουμε κάτι. Η αλληλεγγύη, αγαπητοί μου αναγνώστες, είναι κυρίως προσωπική υπόθεση. Ζούμε στο 2019, και είμαστε λίγο πριν τη χαραυγή του 2020, και βλέπουμε πολλούς συνανθρώπους μας να κοιμούνται στο δρόμο, να ψάχνουν στα σκουπίδια και στους κάδους να βρουν κάτι να φάνε, και ν’ αδυνατούν να έχουν τα στοιχειώδη! Τις Άγιες και οικογενειακές αυτές μέρες, καλό θα ήταν όλοι μας, να δείξουμε την αλληλεγγύη και την φροντίδα μας στους οικονομικά ασθενέστερους και να τους δώσουμε φαγητό, ρούχα κι άλλα είδη σ’ αυτούς που τα έχουν ανάγκη και τα έχουν στερηθεί προκειμένου να νιώσουν κι αυτοί την μαγεία των Χριστουγέννων! Αφού λοιπόν το κράτος πρόνοιας «εξευτελίζεται» εντελώς απ’ τις κυβερνήσεις, εμείς, οι απλοί πολίτες, ατομικά και συλλογικά, οφείλουμε απ’ το υστέρημά μας να προσφέρουμε ό, τι «άχρηστο» είναι σε μας και να το χαρίσουμε σ’ αυτόν που το ζητάει και το έχει ανάγκη! Οι γιορτές δεν είναι για τον έναν, αυτόν που έχει και μπορεί, είναι και για τον ανήμπορο συνάνθρωπό μας, που όχι μόνο δεν έχει, αλλά και δεν μπορεί!
Οι γιορτές λοιπόν, υπάρχουν για να μας θυμίζουν ότι για όλους μας είναι σημαντικό να παίρνουμε, αλλά και να δίνουμε αγάπη. Αυτό, θα πρέπει να είναι και το «σημείο αναφοράς» στη ζωή μας. Και τι πιο σημαντικό, απ’ το να δώσουμε ένα μέρος της αγάπης μας σ’ αυτούς που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Σ’ αυτούς που βρίσκονται δίπλα μας και τους βλέπουμε καθημερινά. Με τη συμπεριφορά μας και τις πράξεις μας απέναντί τους, να τους μεταφέρουμε τελικά το μήνυμα της ελπίδας και της αγάπης …
Κλείνοντας, το σημερινό μου σημείωμα, αφιερωμένο στις Άγιες Γιορτές που έρχονται και την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια, που πρέπει να προσφέρουμε σ’ αυτούς που τις έχουν ανάγκη, θα σας αφήσω με μερικές ρήσεις που αλίευσα απ’ το διαδίκτυο και που αναφέρονται σ’ όλα τα ανωτέρω που μόλις τώρα διαβάσατε.
Υ.Γ 1. «Προσπαθήστε να θυμηθείτε ότι η καρδιά των Χριστουγέννων είναι μια καρδιά προσφοράς, μια ανοιχτή καρδιά η οποία σκέφτεται πρώτα τους άλλους. Η γέννηση του Ιησού Χριστού είναι το πιο σημαντικό γεγονός στην ιστορία, επειδή συμβολίζει την εισαγωγή του καλύτερου γιατρικού, αυτού της αγάπης, σε έναν άρρωστο κόσμο. Ενός φαρμάκου που γιατρεύει καρδιές πάνω για πάνω από 2000 χρόνια». George Matthew Adams
Υ.Γ.2. «Εκείνος που δεν έχει τα Χριστούγεννα στην καρδιά του, δεν θα τα βρει ποτέ κάτω από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο». Roy L. Smith
Υ.Γ.3. «Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή της αναζωπύρωσης της φλόγας της φιλοξενίας στο σπιτικό μας και της φλόγας της φιλανθρωπίας στην καρδιά μας». Washington Irving.
Υ.Γ. 4. «Είναι ευλογημένη η εποχή κατά την οποία όλος ο κόσμος ενώνεται κάτω από την συνωμοσία της αγάπης». Hamilton Wright Mabi.
Υ.Γ. 5. «Τα Χριστούγεννα είναι η τέλεια στιγμή, για να γιορτάσουμε την αγάπη του Θεού και της οικογένειας, και να δημιουργήσουμε αναμνήσεις που θα διαρκέσουν για πάντα. Ο Ιησούς είναι τέλειος, απερίγραπτο δώρο του Θεού. Το εκπληκτικό είναι, ότι όχι μόνο είμαστε σε θέση να λάβουμε αυτό το δώρο, αλλά είμαστε σε θέση να το μοιραστούμε με τους άλλους, τόσο κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, όσο και οποιαδήποτε άλλη μέρα του χρόνου». Joel Osteen
Υ.Γ.6. «Το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι το πνεύμα της αγάπης, της γενναιοδωρίας και της καλοσύνης. Φωτίζει την εικόνα του παραθύρου της ψυχής, και μας ωθεί να κοιτάξουμε έξω από την πολυάσχολη ζωή του κόσμου ώστε να δείξουμε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους, παρά για τα πράγματα». Τhomas S. Momson
Χρόνια πολλά και καλά, σε όλες και όλους σας, εκλεκτοί μου αναγνώστες. Καλά Χριστούγεννα, γεμάτα αγάπη, αλληλεγγύη κι ανθρωπιά. Καλά Χριστούγεννα με υγεία, χαρά, ελπίδα και δημιουργία!
