Η καλοπέραση εμποδίζει το παρκάρισμα
Έχετε περάσει φαντάζομαι μεσημέρι μεταξύ 03:00 και 05:00 από τον παραλιακό δρόμο –εννοώ την οδό Γολέμη.
Εκεί συμβαίνει ένα «ιδιαίτερο» φαινόμενο που σπάνια συναντάς σε άλλα μέρη της Ελλάδας.
Στο σημείο που βρίσκεται γνωστό ψητοπωλείο, αυτές τις ώρες, τα αυτοκίνητα είναι παρκαρισμένα συνήθως σε διπλή σειρά!
Δεν θυμάμαι από πότε, αλλά πρέπει να συμβαίνει τα τελευταία δυο χρόνια!
Τι σημαίνει διπλή σειρά;
Σημαίνει απλά, ότι αν κάποιος άτυχος σταθμεύσει το αυτοκίνητο του στη μέσα σειρά, – κανονικά δηλαδή – κινδυνεύει όταν επιστρέψει να μην μπορέσει να φύγει!
Πρέπει να «ψάξει» να βρει το ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου που τον έχει «κλείσει», – ο οποίος εμφανίζεται τις περισσότερες φορές ενοχλημένος από την αναστάτωση – να μετακινήσει το αυτοκίνητο του!
Η ίδια έχω υπάρξει μάρτυρας αλλά και θύμα τέτοιων περιστατικών!
Κάθε φορά η ιδία κατάσταση.
Οι παράνομα σταθμευμένοι οδηγοί, όχι απλώς δεν ζητούν συγνώμη αλλά κινδυνεύεις να σε βρίσουν, που θυμήθηκες να πάρεις το αυτοκίνητο σου την ώρα που οι ίδιοι απολαμβάνουν το καφεδάκι τους!
Ένα ψητοπωλείο, ένα μεζεδοπωλείο, δυο καφέ και μπόλικη ανευθυνότητα είναι οι λόγοι του διπλού παρκαρίσματος!
Οι «καλοί» μας συμπολίτες έχουν το συνήθειο να τρώνε ή να πίνουν το καφεδάκι τους έχοντας «δίπλα» το αυτοκίνητο τους!
Όταν λοιπόν δεν βρίσκουν θέση στάθμευσης χωρίς δεύτερη σκέψη , σταθμεύουν δίπλα από άλλο αυτοκίνητο «κλείνοντας» όχι μόνο το ατυχές όχημα αλλά και μέρος του δρόμου!
Έχουν γραφτεί ένα σωρό για τη σχέση μας ως λαού με το αυτοκίνητο!
Είναι αλήθεια πως μόνο στον ύπνο μας το αποχωριζόμαστε!
Αυτό που επί πλέον πρέπει να ερευνηθεί είναι ο συνδυασμός της καφεΐνης με τη θέα του αυτοκινήτου!
Λέτε να είναι κάτι σαν αφροδισιακό ;
Μπορεί, γιατί κάθε μεσημέρι στον παραλιακό δρόμο γίνεται ένας «χαμός» από αυτοκίνητα σε διπλή σειρά!
Μη μου πείτε τι κάνει η αστυνομία σ’ αυτή την περίπτωση, γιατί θα σας πιάσω αδιάβαστους!
Η εν λόγω περιοχή δεν αστυνομεύεται από την τροχαία ούτε από την δημοτική αστυνομία αλλά από το λιμενικό παρακαλώ!
Η σωστή ερώτηση λοιπόν είναι, τι κάνει το λιμενικό;
Όπως φαίνεται, τίποτε, γιατί αν έκανε κάτι, το φαινόμενο θα είχε εκλείψει.
Προχτές την Πέμπτη 28 -09-2011 άτυχος συμπολίτης μας στάθμευσε το αυτοκίνητο του στις 07:30 το πρωί, έχοντας την κακή συνήθεια να δουλεύει κάθε μέρα, πέντε μέρες την εβδομάδα.
Μένει αρκετά έξω από την πόλη, και οι δουλειά του βρίσκεται εκεί κοντά.
Στις 03:30 το μεσημέρι νηστικός και κουρασμένος βάδισε προς το αυτοκίνητο του, με την φρούδα ελπίδα να επιστρέψει στο σπίτι του!
Αμ δε, πως το θέλετε;
Το αυτοκίνητο του ήταν σαν μια μικρή κουκίδα όχι πίσω από ένα, άλλα από δυο αυτοκίνητα παρακαλώ!
Το γνωστό και συνωμοτικό σινιάλο σ’ αυτές τις περιπτώσεις – αν θέλεις να φύγεις- είναι να κορνάρεις πολλές φορές και μάλιστα στη διαπασών.
Αυτό κάνει και ο ταλαίπωρος συμπολίτης μας, ζητώντας από μέσα του συγχώρηση από τους ενοίκους των γύρο σπιτιών που ξεκουφαίνει μεσημεριάτικα.
Αλλά τι άλλο μπορεί να κάνει;
Θέλετε άλλαξε το σινιάλο, θέλετε οι συμπολίτες μας έχουν «αναισθητοποιηθεί» τελείως, πάντως κανείς δεν εμφανίστηκε για τα επόμενα δεκαπέντε λεπτά!
Ο ιδιοκτήτης του ψητοπωλείου προς τιμήν του, «τσεκάρισε» τους πελάτες του,
Δεν βρισκόντανε εκεί οι δράστες!
Ο ήλιος έκαιγε – ντάλα μεσημέρι είπαμε – και ο ταλαίπωρος συμπολίτης μας αισθανόταν σαν ναυαγός σε ξερονήσι!
Η ελπίδα να αντικρύσει το σπίτι του άρχισε να απομακρύνεται μέχρι που σκέφτηκε να καλέσει την αστυνομία.
Ευγενικά τον πληροφόρησαν, ότι η εν λόγω περιοχή βρίσκεται έξω από την ακτίνα δράσης της και τον παρέπεμψαν στο λιμενικό!
Α το… καλό να λέγεται, δεν πέρασαν πέντε λεπτά και ένας νεαρός, ένστολος κύριος εμφανίστηκε με υπηρεσιακό αυτοκίνητο κρατώντας στο χέρι του το μαγικό μπλοκάκι!
Σε κλάσματα του δευτερολέπτου ο πρώτος οδηγός εμφανίστηκε, ζητώντας χίλια συγνώμη!
Ο δεύτερος οδηγός – κάτοχος αυτοκινήτου μεγάλου κυβισμού – εμφανίστηκε λίγο αργότερα και χωρίς βιασύνη, πήρε το αυτοκίνητο του, αγνοώντας και τον νεαρό ένστολο και τον ταλαίπωρο πολίτη!
Και οι δυο έπιναν το καφεδάκι τους αραχτοί και λαίτ!
Το μπλοκάκι έμεινε αχρησιμοποίητο!
Υπάρχει κάτι στο οποίο συμφώνησαν και δυο, ένστολος και πολίτης: Οι μάγκες οδηγοί της πόλης μας έβλεπαν ένα άνθρωπο μέσα στον ήλιο να αδημονεί, και να κορνάρει και αδιαφορήσαν παντελώς !
Ο συμπολίτης μας – δεν είναι και κανένα παιδαρέλι – αλλά παρά τα χρονάκια του, και τα όσο έχουν δει τα μάτια του, εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να ξαφνιάζεται από τη «συμπεριφορά» των ανθρώπων.
Προσπάθησε νοερά να φανταστεί τι θα μπορούσαν οι δυο συμπολίτες μας να συζητούν με τις παρέες τους, όση ώρα απολάμβαναν το καφεδάκι τους ταλαιπωρώντας ταυτόχρονα κάποιον άλλον.
Μέρες που είναι, μπορεί να έβριζαν το κακό, ασυνεπές και χρεοκοπημένο κράτος μας ή μπορεί να τα «έβαζαν» με τη δημοτική αρχή που είναι ως συνήθως ασυνεπής προς τις υποχρεώσεις της και μας ταλαιπωρεί συνεχώς!
Μπορεί ακόμα, όντες φιλόζωοι και άνθρωποι με οικολογικές ευαισθησίες να συζητούσαν για την προστασία των αγρίων ζώων ή της θαλάσσιας χελώνας!
Μπορεί να είναι από αυτούς που αγαπούν τη φύση και τα λουλούδια!
Ίσως επαινούσαν την πρωτοβουλία για την προστασία των αδέσποτων σκύλων!
Το πιο επικίνδυνο σε τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι που ένας καθ’ όλα νομοταγής πολίτης ταλαιπωρήθηκε, δεν είναι που δυο συμπολίτες μας παρακολουθούσαν και απολάμβαναν σαδιστικά αυτή την ταλαιπωρία, δεν είναι ακόμα ότι μια υπηρεσία δεν κάνει σωστά τη δουλειά της και με τη στάση της ενθαρρύνει και υποθάλπει τέτοιες καταστάσεις.
Το πιο επικίνδυνο στους καιρούς που ζούμε όσο παράδοξο και αν ακούγεται, περισσότερο ακόμα και από τις δραματικές μειώσεις μισθών, συντάξεων, την ανεργία, τη μείωση του βιοτικού επιπέδου, είναι η αποσύνθεση της κοινωνίας.
Μια κοινωνία που βαδίζει χωρίς προοπτική και χωρίς μέλλον.
Σ’ αυτή την εποχή οι άνθρωποι το μόνο αποκούμπι που θα μπορούσαν να έχουν είναι το αίσθημα δικαίου, αλλιώς κινδυνεύουμε να χάσουμε παντελώς οποιαδήποτε ανθρωπιά και ηθική.
Μήπως πρέπει να ιδρύσουμε τελικά ένα σωματείο για την προστασία του ανθρώπου από τον άνθρωπο!!
Βιολέττα Σάντα
{jcomments on}
