Θεωρητικά, η ηλιακή ενέργεια χρησιμοποιήθηκε από τους ανθρώπους ήδη από τον 7ο αιώνα π.Χ., όταν η ιστορία μας λέει ότι ο άνθρωπος χρησιμοποίησε το φως του ήλιου για να φωτίσει αντικείμενα με υλικά μεγεθυντικού φακού.
Αργότερα, τον 3ο αιώνα π.Χ., οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι ήταν γνωστοί για την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας με καθρέφτες για φωτισμούς στις θρησκευτικές τελετές. Αυτοί οι καθρέφτες έγιναν ένα κανονικό και χρήσιμο εργαλείο που αναφέρεται ως “καίγων καθρέφτης”. Ο κινεζικός πολιτισμός τεκμηρίωσε τη χρήση κατόπτρων για τον ίδιο σκοπό, αργότερα το 20 μ.Χ.
Μια άλλη πρώιμη χρήση της ηλιακής ενέργειας που εξακολουθεί να είναι δημοφιλής σήμερα ήταν η έννοια της “ηλιοθεραπείας”, τότε στα κτίρια. Αυτά τα sunrooms χρησιμοποιούσαν μαζικά παράθυρα για να κατευθύνουν το ηλιακό φως σε μια συγκεντρωμένη περιοχή.
Ορισμένα από τα εικονικά ρωμαϊκά λουτρά, συνήθως εκείνα που βρίσκονται στην νότια πλευρά των κτιρίων, ήταν τα λεγόμενα δωμάτια για ηλιοθεραπεία. Αργότερα στη δεκαετία του 1200 μ.Χ., οι πρόγονοί των Αμερικανών ιθαγενών Pueblo, που είναι γνωστοί ως Anasazi, βρίσκονται σε παραθαλάσσια καταφύγια σε γκρεμούς για να καταγράψουν τη ζεστασιά του ήλιου κατά τη διάρκεια των κρύων χειμωνιάτικων μηνών.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1700 και του 1800, οι ερευνητές και οι επιστήμονες είχαν επιτυχώς χρησιμοποιήσει το φως του ήλιου για να τροφοδοτήσουν φούρνους για μακρινά ταξίδια. Επίσης, εκμεταλλεύτηκαν τη δύναμη του ήλιου για την παραγωγή ατμοπλοίων με ηλιακή ενέργεια. Τελικά, είναι σαφές ότι ακόμα και χιλιάδες χρόνια πριν από την εποχή των ηλιακών συλλεκτών, η έννοια του χειρισμού της δύναμης του ήλιου ήταν μια κοινή πρακτική.
Πότε εφευρέθηκαν οι ηλιακοί συλλέκτες;
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας των ηλιακών συλλεκτών ήταν επαναληπτική και έλαβε διάφορες συνεισφορές από διάφορους επιστήμονες. Φυσικά, υπάρχει κάποια συζήτηση γύρω από το πότε ακριβώς δημιουργήθηκαν και ποιοι πρέπει να καρπωθούν την εφεύρεση. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η εφεύρεση του ηλιακού στοιχείου έγινε από έναν γάλλο επιστήμονα, τον Edmond Becquerel, ο οποίος είπε ότι θα μπορούσε να αυξηθεί η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όταν τοποθετηθούν δύο μεταλλικά ηλεκτρόδια σε μια αγώγιμη λύση. Αυτή η ανακάλυψη, που ορίζεται ως η “φωτοβολταϊκή επίδραση”, επηρέασε τις μελλοντικές εξελίξεις στον κλάδο αυτόν,
Το 1873, ο Willoughby Smith ανακάλυψε ότι το σελήνιο είχε φωτοαγώγιμο δυναμικό, οδηγώντας στην ανακάλυψη του William Grylls Adams και Richard Evans Day 1876 ότι το σελήνιο δημιουργεί ηλεκτρισμό όταν εκτίθεται στο ηλιακό φως. Λίγα χρόνια αργότερα το 1883, ο Charles Fritts παρήγαγε στην πραγματικότητα τα πρώτα ηλιακά κύτταρα που κατασκευάστηκαν από πλακέτες σεληνίου.
Ωστόσο, τα ηλιακά κύτταρα, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, κατασκευάζονται με πυρίτιο, όχι με σελήνιο. Επομένως, ορισμένοι θεωρούν ότι η πραγματική εφεύρεση των ηλιακών συλλεκτών πρέπει να συνδεθεί με τον Daryl Chapin, τον Calvin Fuller και τη δημιουργία του φωτοβολταϊκού κυττάρου (PV) του Gerald Pearson στο Bell Labs το 1954. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτό το γεγονός σηματοδοτεί την αληθινή εφεύρεση της φωτοβολταϊκής τεχνολογίας επειδή ήταν η πρώτη περίπτωση μιας ηλιακής τεχνολογίας που μπορούσε να τροφοδοτήσει ηλεκτρική συσκευή για αρκετές ώρες της ημέρας.
Η σημερινή ηλιακή ενέργεια
Ανεξάρτητα από το γιατί η ηλιακή ενέργεια είναι ενδιαφέρουσα για εμάς, μέσα στα χρόνια, υπάρχει μια ισχυρή και συναρπαστική ιστορία πίσω από την άνοδο της ηλιακής ενέργειας. Η ηλιακή ενέργεια έχει μια μακρά λίστα σημασιών στη σημερινή εποχή. Περιλαμβάνει διάφορες βιομηχανίες και συμβάλλει στην εξουσία εκατοντάδων διαφορετικών gadgets και τεχνολογιών.
Τα οφέλη είναι πάρα πολλά σε ανθρώπινο επίπεδο και η εξοικονόμηση χρημάτων κι αύξηση κέρδους αντίστοιχα πολύ μεγάλη. Μια νέα εποχή ανοίγεται μπροστά μας με την εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας και αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον.
Πηγή πληροφοριών: Ηλιακοί Θερμοσίφωνες Agelopoulos
