Του Σωτήρη Κων. Κάτσενου, Δημοσιογράφου
Καιρό, τώρα, με βασάνιζε η σκέψη πως θάταν αυτό το καλοκαίρι … Καρφώθηκε σφήνα στο μυαλό μου αυτή η απορία … Αλήθεια, θάναι έτσι όπως το περιμένουμε όλες και όλοι μας, ο καθένας ξεχωριστά απ’ τη δική του μεριά ή θα έβγαινε λίγο ή πολύ διαφορετικό … Συνέβηκαν πολλά … Έγιναν τρεις απανωτές εκλογές, προέκυψε νέα κυβέρνηση, ήρθαν πλημμύρες και σεισμοί … Αν μας τάλεγε κάποιος αυτά στην αρχή της χρονιάς, μπορεί και να τον περνούσαμε για τρελό!
Και φυσικά, δεν είναι μόνο τα προφανή κι αυτονόητα. Σίγουρα ο καθένας έχει τα δικά του, που τις περισσότερες φορές, ούτε που φανταζόταν ότι θα του συμβούν και θα του χτυπούσαν την πόρτα, λίγους μήνες πριν … Κι όταν όμως έρχονται και συμβαίνουν, τι κάνει; Πως τα διαχειρίζεται; Δεν έχει προετοιμαστεί γι’ αυτά τα γεγονότα, δεν τάχει ξαναντιμετωπίσει σε τέτοιο βαθμό! Πρέπει όμως να βρει τη δύναμη. Να τα κοιτάξει κατάματα και να τ’ αντιμετωπίσει! Με οδηγό τη λογική σκέψη και σώφρονα πρακτική. Πρέπει να φανεί δυνατός. Κι εκεί είναι, που ανακαλύπτει τα όριά του! Εκεί είναι, που κάποιος αυτά τα όρια τα ξεπερνάει! Κι εκεί είναι, που καταλαβαίνει τις απίστευτες και ανεξάντλητες δυνάμεις του! Εκεί είναι, που καταλαβαίνει τις δυνατότητές του και την ικανότητά του μέχρι το που μπορεί να φτάσει! Βέβαια, αυτή η διαδρομή, δηλαδή, μέχρι το που μπορεί να φτάσει κανείς, και μέχρι το που είναι ικανός ν’ αντέξει κανείς, καλό είναι να μην το μάθουμε ποτέ, γιατί αυτή η ανακάλυψη είναι επίπονη και τραυματική!
Γιατί, αγαπητοί μου αναγνώστες, όσο δυνατός κι αν βγαίνει κάποιος μετά από δοκιμασίες και δυσάρεστες καταστάσεις, αυτές δεν σημαίνει ότι δεν του αφήνουν πόνο και ψυχική οδύνη! Όσο ωραία κι αν νιώθει, όταν η καταιγίδα και η μπόρα περάσουν, δεν σημαίνει κιόλας πως θάναι πάντα έτοιμος και ικανός να θαυμάσει το ουράνιο τόξο και την γλυκιά αυγή!!! Απ’ την άλλη, όμως, πρέπει να προσπαθήσει. Το οφείλει, πρώτα στον εαυτό του, στην οικογένειά του και μετά στους ανθρώπους γύρω του!
Αυτό που μου έμαθε η ζωή, και ταπεινά θα μπορούσα να μοιραστώ μαζί σας, εκλεκτοί μου αναγνώστες, είναι πως ότι κι αν προγραμματίζεις, κι όσο κι αν προετοιμάζεσαι για το μέλλον, πάντα πρέπει ν’ αφήνεις πίσω, λίγο χρόνο για τα ξαφνικά! Γιατί, κανείς δεν είναι σίγουρος, τι μπορεί να του «ξημερώσει»! Γιατί αν δεν του συμβεί, δεν μπορεί να το καταλάβει! Αρκεί όταν του συμβεί κάτι, να βρει τη δύναμη να το αντιμετωπίσει, να βρει την άκρη να ξεκινήσει!
Και τότε, πρέπει κανείς να παίρνει τις αποφάσεις του, να ζητά τις απαραίτητες συμβουλές και τις ανάλογες βοήθειες. Η εμπιστοσύνη και η συζήτηση με τα δικά του πρόσωπα είναι ο καλύτερος «γιατρός», για τις δύσκολες ώρες που περνά! Και κυρίως, με τη σκέψη του οξειδωμένη και ζωντανή! Και με σύμμαχο, βέβαια, κατά τον μέγιστο Σοφοκλή, τον «πανδαμάτορα» χρόνο! Αυτόν που «γιατρεύει» τα πάντα! Όσα δύσκολα και τραγικά κι αν είναι!!!
Γι αυτό, ποτέ δεν πρέπει να τα παρατάμε! Μπορεί να γονατίζουμε, να πέφτουμε κάτω, αλλά σημασία έχει – και είναι η προσωπική μας «μαγκιά» – να σηκωνόμαστε και να συνεχίζουμε! Στη ζωή μας, πρέπει πάντα νάχουμε ως «μότο», το «βοήθησε τον εαυτό σου για να μπορέσεις αν θες να βοηθήσεις και τους ανθρώπους γύρω σου»! Με ψυχή και με καρδιά στην κάθε προσπάθειά μας! Και στο τέλος, μπορεί να είσαι εσύ ο νικητής! Και να θυμάσαι πάντα, πως ότι κι αν γίνει, εσύ τουλάχιστον προσπάθησες!
Καλό καλοκαίρι, αγαπητοί μου αναγνώστες, συντροφιά με τη θαλασσινή αύρα, παρέα με το δροσερό αεράκι του Αυγούστου που έρχεται, και απολαμβάνοντας τα ανεπανάληπτα ηλιοβασιλέματα της Λευκάδας μας και των νησιών της!
