Αντιστίξεις…… απο τον Μπάμπη Λάζαρη
Σε λίγο καιρό οι δυο λιμνοθάλασσες , τα ιβάρια μας
θα γεμίσουν από αέναους μετανάστες , ταξιδιώτες, που κάθε χρόνο κάνουν το ίδιο ταξίδι.
Και δεν είναι ταξίδι τουρισμού αλλά ταξίδι επιβίωσης.
Σχεδόν διακόσια είδη πουλιών μεταναστεύουν μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής κάθε χρόνο.
Ολόκληρες ομάδες πουλιών, όπως τα εντομοφάγα είδη, εγκαταλείπουν την βόρεια Ευρώπη και διαχειμάζουν τον χειμώνα στη Μεσόγειο και τη Σαχάρα.
Στη κορύφωση της μετανάστευσης από τα μέσα Αυγούστου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου πολλές χιλιάδες πουλιών διασχίζουν κάθε μέρα , όλα τα σημεία της Μεσογείου.
Ταξιδεύουν κυρίως τη νύχτα ξεκινώντας 45 λεπτά μετά το ηλιοβασίλεμα.
Την ημέρα σταθμεύουν .
Η μέση ταχύτητα πτήσης για ένα μικρό πουλί με ευνοϊκό άνεμο είναι γύρω στα 50 χιλιόμετρα την ώρα. Το ύψος στο οποίο πετάνε εξαρτάται από το που βρίσκουν ευνοϊκό άνεμο.
Όλα τους πρέπει να διανύσουν μια απόσταση 1.000 έως 1500 χιλιόμετρα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και να βασιστούν αποκλειστικά στα αποθέματα λίπους που έχουν συγκεντρώσει με τη μορφή λίπους πριν από το ταξίδι.
Πολλά πουλιά διπλασιάζουν το βάρος τους τρώγοντας ακατάπαυστα πριν ξεκινήσουν για το μεγάλο ταξίδι!
Όλο αυτό το λίπος θα το καταναλώσουν στο δρόμο και όταν φτάσουν στον προορισμό θα έχουν το κανονικό ή ακόμη και λιγότερο βάρος.
Το ταξίδι είναι μεγάλο και επειδή η μεγαλύτερη απόσταση είναι πάνω από τη θάλασσα
Πολλά είδη έχουν εντοπίσει ενδιάμεσους σταθμούς προκειμένου να ξεκουράζονται.
Εδώ τα βρίσκουν οι «φιλόζωοι» κυνηγοί και βαράνε στο σταυρό!
Στα επόμενα θέματα μας, θα σας γνωρίσουμε έναν ένα τους θαυμαστούς επισκέπτες των ιβαριών μας, έτσι για να μάθουν όσοι δεν το ξέρουν, ότι εκτός από όλους τους επώνυμους και ανώνυμους, που επισκέπτονται το νησί μας, υπάρχουν και κάποιοι που δεν αφήνουν σκουπίδια στις παραλίες , δεν αποταμιεύουν άπληστα , αλλά το μόνο που επιζητούν είναι λίγο φαγάκι για μπορέσουν να επιβιώσουν σ’ ένα περιβάλλον που κάθε μέρα ο άνθρωπος το κάνει όλο και πιο εχθρικό για τους φτερωτούς φίλους μας.
