Παρέμβαση Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας στη σύσκεψη με τον Υφυπουργό Εργασίας της Γερμανίας.
Κέρκυρα 12 Ιουλίου 2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Παρέμβαση Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας στη σύσκεψη με τον Υφυπουργό Εργασίας της Γερμανίας
Θοδωρής Βερύκιος : «Είναι πιο εύκολο να χαθεί η Ευρώπη σαν ιδέα παρά να χαθεί η Ελλάδα»
Αμιγώς πολιτική ήταν η παρέμβαση του Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας, Θοδωρή Βερύκιου, κατά τη διάρκεια της σύσκεψης που έγινε χθες στην Κέρκυρα, με τη συμμετοχή του Υφυπουργού Εργασίας της Γερμανίας, Χανς Φούχτελ.
Η παρέμβαση του Αντιπεριφερειάρχη
Για μια ακόμα φορά νιώθω αμήχανος, γιατί, όπως ξέρετε όλοι, λέμε και λέγονται πράγματα, έχουμε την οξυδέρκεια να τα αντιλαμβανόμαστε, τα παραθέτουμε με κάθε ευκαιρία ως προβληματισμούς αλλά για χρόνια ολόκληρα γίνονται ελάχιστα για να διορθώσουμε τα στραβά και τις ατέλειες.
Δομικό και πολιτικό το πρόβλημα
Το πρόβλημα στην Ελλάδα, θα πρέπει να καταλάβουν οι φίλοι μας και εταίροι μας στην Ε.Ε, ότι είναι κυρίως δομικό και πολιτικό. Δημιουργήθηκε μετά τη Μεταπολίτευση, γιατί το πολιτικό σύστημα αρεσκόταν να «χαϊδεύει» τα αυτιά των πολιτών και να δημιουργεί ένα τεράστιο δημόσιο, για να «ψαρεύει» ψήφους.
Δυστυχώς, η κρίση δεν έχει στην Ελλάδα τα χαρακτηριστικά που έχει στην Ισπανία ή στην Ιρλανδία και καμία φορά προκαλείται σύγχυση σε αυτό. Δεν ξέρω βέβαια και η ενωμένη Ευρώπη κατά πόσο είδε το πρόβλημα και προσπάθησε να βοηθήσει στη σωστή κατεύθυνση.
Θα σας αναφέρω ένα απλό παράδειγμα: Αυτό το ξενοδοχείο στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα για τη σύσκεψη, πιθανόν την εποχή που κατασκευάστηκε το 80% από την υπεραξία που δημιουργήθηκε από την εργασία μέχρι και τον εξοπλισμό, να ήταν Ελληνικό ή φτιαγμένο με εντός των συνόρων της Ελλάδας ανθρώπινο δυναμικό και υλικά. Αν ένα παρόμοιο ξενοδοχείο φτιαχνόταν σήμερα δεν θα ήταν Ελληνικό ούτε το 20%. Δηλαδή, μόνο το 20% της υπεραξίας θα έμενε στην Ελλάδα.
Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα έχασε τον Πρωτογενή Τομέα και σε αυτό συντέλεσε και η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις εκάστοτε πολιτικές επιδοτήσεων χωρίς έλεγχο για τους ρυθμούς παραγωγής ή ανανέωσης των καλλιεργειών. Έχασε έτσι τη δυνατότητα να είναι ανταγωνιστική, μέσα από ένα πλέγμα πολιτικών και το συνδικαλισμό, ο οποίος ήταν πάντα αρνητικός στην οποιαδήποτε επένδυση αλλά και στην αύξηση του κόστους παραγωγής και σε πολλά άλλα πράγματα, το ίδιο το κράτος δεν βοήθησε ποτέ τον ίδιο τον παραγωγό ή τον βιοτέχνη.
Τα ελλείμματα του Νότου είναι τα πλεονάσματα του Βορρά
Βέβαια, σε τελευταία ανάλυση, όπως γνωρίζει καλά και ο κύριος Υπουργός, τα ελλείμματα του νότου είναι τα πλεονάσματα του βορρά. Αν κοιτάξετε δίπλα μας θα δείτε ένα σωρό προϊόντα τα οποία κατασκευάζονται στις βόρειες χώρες και ειδικά στη Γερμανία.
Τώρα το πώς η Ευρώπη προσπάθησε να βοηθήσει την ίδια την Ευρώπη, αυτό είναι λίγο διφορούμενο. Στο παρελθόν επιδοτούνταν επιχειρήσεις Ελληνικές για να πάνε να επενδύσουν στα πρώην ανατολικά κράτη και να στήσουν εκεί τις δραστηριότητές τους. Το ίδιο λάθος κάνει τώρα η Γερμανία με την Κίνα, όπως το έκανε και η Αμερική και από την κορυφαία βιομηχανική χώρα στον κόσμο, θα καταντήσει να γίνει ουραγός.
Η Κίνα είναι ο παράδεισος του Καπιταλιστή
Η Ευρώπη πρέπει να κάνει ενδοσκόπηση, να δημιουργούνται δουλειές, να φτιάχνονται εργοστάσια για τους Ευρωπαίους –πρωτίστως- και να μην φτιάχνει εργοστάσια για το κεφάλαιο και για τα κέρδη. Για τα κέρδη πιο πολύ. Δεν είναι το κέρδος το ζητούμενο. Η Ευρώπη είχε πάντα ένα κοινωνικό πρόσωπο και ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και πιστεύω ότι οποιαδήποτε συζήτηση γίνεται και ανοίγεται σχετικά με την ανταγωνιστικότητα της Κίνας είναι λίγο ατυχής. Η Κίνα δεν έχει δημοκρατικές δομές ούτε συνδικαλισμό ούτε δικαιώματα εργαζομένων, απλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι προσφέρουν φτηνή δουλειά. Και υπάρχει και ένα καθεστώς που επιβάλλει σε αυτούς τους ανθρώπους να δουλεύουν, με στόχο την παραγωγή του μεγαλύτερου κέρδους. Είναι ο παράδεισος του Καπιταλιστή.
Ο καλός καπιταλιστής όμως, ο Φορντ, είχε πει ότι στην Αμερική πληρώνει καλά τους εργαζόμενους για να αγοράζουν τα προϊόντα. Ο καλός καπιταλιστής και στην Ευρώπη και στην Γερμανία και στην Αμερική πρέπει να κοιτάζει η ευημερία να διαχέεται στο κοινωνικό σύνολο. Δηλαδή δεν είναι το ζητούμενο αν η θαλαμηγός θα είναι 200 μέτρα, το ζητούμενο είναι να έχει μικρότερη θαλαμηγό αλλά οι εργαζόμενοι να πληρώνονται καλύτερα και να υπάρχει καλύτερο κοινωνικό κράτος.
Μέσα σε όλα αυτά θα ήθελα να πω ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να μείνει μόνο στον τουρισμό, φυσικά μπορεί ο τουρισμός να είναι μία βιομηχανία πάρα πολύ καλή για εμάς, γιατί έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα τα οποία, όπως είπε και ο Υπουργός, η έλλειψη μια ταμπέλας ή το σκουπίδι που δεν σκύβεις να το μαζέψεις στο δρόμο ή η κακή αγωγή, όλα αυτά τα πλεονεκτήματα κάποιες φορές χάνονται και άλλες περιοχές με πολύ λιγότερα χαρακτηριστικά και δυσκολότερα προσβάσιμες, όπως τα Κανάρια νησιά, να παίρνουν μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας.
Είναι πιο εύκολο να χαθεί η Ευρώπη σαν ιδέα παρά να χαθεί η Ελλάδα
Η Ευρώπη και η Γερμανία πρέπει να αναζητήσουν τους τρόπους μέσα από τα νέα πλαίσια που δημιουργούνται και τις νέες συνθήκες, γιατί φαντάζομαι ότι ο Έλληνας έχει στο γονίδιό του την επιβίωση, δηλαδή είναι πιο εύκολο να χαθεί η Ευρώπη σαν ιδέα, παρά να χαθεί η Ελλάδα, γιατί το βάθος στο ιστορικό του χρόνου μας έχει αποδείξει ότι επιβιώνει πάντα από πολύ δύσκολες καταστάσεις. Εμείς όμως, επειδή είμαστε η αφετηρία για τον Δυτικό Πολιτισμό, είμαστε, όπως είπαμε, η ληξιαρχική πράξη γέννησης της Ευρώπης και προχωράμε πιο πολύ. Καμία φορά όμως δημιουργούνται και φωνές μέσα στην Ευρώπη και μέσα στην Ελλάδα, που αναρωτιούνται ποιος είναι ο ρόλος.
Δισεκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται για τις αμυντικές δαπάνες και η «μίζα» καλά κρατεί
Θα σας πως ένα απλό παράδειγμα κύριε Υπουργέ: Η Frontex, που είναι η διασυνοριακή δύναμη φύλαξης των Ευρωπαϊκών συνόρων, βρίσκεται στο Ιόνιο και ξοδεύει τη δράση της στο Ιόνιο, γιατί; Για να επιστρέφουν οι μετανάστες που ξεκινάνε από την Αλβανία ή από Τουρκία ή από Ελλάδα, πάλι στη χώρα μας, την Ελλάδα. Δεν δίνουν την ίδια βαρύτητα στο Αιγαίο, όπως θα έπρεπε, αφού εκεί είναι το κύριο πρόβλημα. Τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το Ιόνιο; Ή το Αιγαίο; Ή μήπως δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν την μεγάλη αγορά της Τουρκίας; Τους Τούρκους τους φίλους μας.
Ένα δεύτερο πράγμα είναι ότι, ποτέ μα ποτέ, σαν Έλληνες μέσα στην Ευρώπη που, όπως ξέρετε είμαστε ένα έθνος ανάδελφον περιτρυγυριζόμενοι από κράτη τα οποία πάντα είχαν αλυτρωτικούς στόχους και συναισθήματα, ποτέ μα ποτέ, δεν είπε κάποιος Ευρωπαίος αξιωματούχος ότι «ξέρετε τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το Αιγαίο. Και εγγυόμαστε γι’ αυτά». Έπρεπε κάθε φορά με δισεκατομμύρια ευρώ, στα οποία βέβαια γινόταν και το ανάλογο πανηγύρι της μίζας (δεν είναι μόνο για την Siemens), να ξοδεύονται για τις αμυντικές δαπάνες.
Η άποψή μου είναι ότι όσο φταίει αυτός που δέχεται την μίζα, ο αποδέκτης, άλλο τόσο φταίει και αυτός που τη δίνει. Είχαμε μεγάλη εκροή χρημάτων για αμυντικές δαπάνες και προς τους Γάλλους και τους Ρώσους και τους Αμερικανούς αλλά και προς εσάς. Γιατί; Για να προστατεύουμε τα σύνορά μας από ποιόν; Από μια χώρα σύμμαχο μας στο ΝΑΤΟ;
Θα ήθελα μια Ευρώπη περισσότερο ουσιαστική, περισσότερο αληθινή, μια Ευρώπη των μεγάλων διανοούμενων των Γερμανών, αναφέρθηκε προηγουμένως από τον Περιφερειάρχη μας ο Νίτσε, και έχει αποδειχθεί ότι ο Γερμανικός λαός, στην πάροδο του χρόνου, έχει και αυτός χτυπήματα και έπεσε και σηκώθηκε ξανά και διαθέτει, εκτός από αγωνιστικότητα και δύναμη, καταλαβαίνει τους άλλους, γιατί στη διάρκεια της ιστορίας του Γερμανικού έθνους έχουμε κοινές συνιστώσες. Και πέσαμε και σηκωθήκαμε Και γνωρίσαμε χαστούκια και από την ιστορία και από τη μοίρα».
