Δημοτικό σχολείο Απόστολος Σάντας προς τιμήν του Λευκαδίτη Ήρωα.
Γράφει ο Γιάννης Φαλκώνης – Φωτο Γιάννης Φαλκώνης
Από τις 30 Μαΐου 2023 το 1ο Δημοτικό Σχολείο Παλαιού Φαλήρου θα φέρει το δοξασμένο όνομα του Λευκαδίτη Πανανθρώπινου Ήρωα ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΣΑΝΤΑ!
Στο προαύλιο του σχολείου, σε κοντινή απόσταση από το σπίτι που κατοικούσε ο Λάκης Σάντας στο Παλαιό Φάληρο, στις 7μ.μ. στην οδό Ναϊάδων 37 πραγματοποιήθηκε η συγκινητική εορτή της ονομασίας μέσα στην αγκάλη των παιδιών που τόσο αγαπούσε ο Ήρωας!
Ολόκληρη η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με την συμμετοχή των παιδιών Γ και Στ τάξης που απάγγειλαν ποίηση και λογοτεχνία, τραγούδησαν, απέδωσαν με συμβολικές χορογραφίες φόρο τιμής στον ήρωα και στο πανανθρώπινο διαχρονικό του πνεύμα και πρωταγωνίστησαν σε θεατρικά δρώμενα εξιστορώντας τα αληθινά γεγονότα της αποκαθήλωσης της ναζιστικής σημαίας από την Ακρόπολη την απάνθρωπη περίοδο της Γερμανικής Κατοχής από τους δυο ηρωικούς φίλους τον Απόστολο Σάντα και Μανώλη Γλέζο την νύχτα της 30ης Μαίου 1941.
Στην αρχή της εκδήλωσης παρουσία πλήθους κόσμου μίλησε η κόρη του Λάκη Σάντα Γεωργία εκπροσωπώντας ταυτόχρονα και την κόρη του Αλεξάνδρα Σάντα:
Αγαπητοί Συναγωνιστές,
Το πρώτο για το οποίο η αδελφή μου, Γεωργία, αλλά και εγώ αισθανόμαστε συγκίνηση και είναι μεγάλη τιμή για εμάς , ότι το 1ο Δημοτικό Σχολείο του Π. Φαλήρου (τόπος διαμονής του Λάκη Σάντα και της οικογένειας του ) 82 χρόνια μετά την επέτειο της αφαίρεσης της Ναζιστικής Σημαίας κατοχής από΄την Ακρόπολη — θα δώσει την προσωνυμία Απόστολος Σάντας στο σχολείο.
Είναι πολύ σημαντικό γιατί ο πατέρας μας αγαπούσε πολύ τα παιδιά (καθώς και τους νέους και τις νέες) και όποτε του δινόταν ευκαιρία και πρόσκληση πήγαινε και τους μιλούσε για τους αγώνες τη περίοδο της κατοχής και γυρνούσε στο σπίτι με ένα πλατύ χαμόγελο και ξανανιωμένος! Ως φόρο τιμής σας διαβάζουμε ένα ατόφιο κείμενο του πατέρα μας για τα παιδιά:
“Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος.”
Κι αυτός ο στέφανος μου απονέμεται εμένα τουλάχιστον, κάθε φορά που βρίσκομαι σε κάποιο σχολείο, μαζί με πιο μικρά παιδιά ή μεγαλύτερα, ακόμη και σε Γυμνάσια και Λύκεια.
Αυτό βέβαια συμβαίνει όχι μόνο σε εμένα αλλά και σε άλλους παλιούς πολεμιστές της αντίστασης που διάφοροι δάσκαλοι και καθηγητές έχουν την έμπνευση να παίρνουν την πρωτοβουλία να μας καλέσουν για να μιλήσουμε στα παιδιά και να τους πούμε με απλά λόγια τι κάνανε τότε στον πόλεμο οι παππούδες τους και οι γιαγιάδες τους.
Έχω λοιπόν προσέξει ότι τα παιδιά και ιδίως τα μικρότερα κάθονται και ακούνε την εξιστόρηση που τους λέω για την προσβολή που κάναμε στο γερμανικό στρατό παίρνοντάς τους την πολεμική τους σημαία από την Ακρόπολη με απόλυτη προσοχή την ώρα της αφήγησης πράγμα πολύ σπάνιο όπως λένε και οι δάσκαλοι τους. Γιατί τα παιδιά έχουν μια κινητικότητα φυσική για την ηλικία τους που πολύ δύσκολα μπορούν να τιθασεύσουν. Και όμως συμβαίνει…
Όταν δε τους λέω να κάνουν ερωτήσεις στο τέλος μένω κατάπληκτος με τις εύστοχες ερωτήσεις που κάνουν
Εκείνο δε που με κάνει ευτυχισμένο και με συγκινεί είναι που έρχονται κοντά μου για να με φιλήσουν σαν παππού τους και ο τρόπος που με κοιτάνε με τα ματάκια τους!
Σε κάποιο από τα σχολεία ζήτησαν οι καθηγητές από τα παιδιά να γράψουν τις εντυπώσεις τους από εμένα και μου έστειλαν τα χειρόγραφα να τα διαβάσω αυτούσια. Και τα διάβασα…
Και ξέρετε τα παιδιά όταν γράφουν έτσι αισθαντικά και όχι τυπικά γράφουν με την ψυχή τους. Βγάζουν την ψυχούλα τους και στην δίνουν με τη μορφή ελληνικών γραμμάτων. Γιατί αυτά τα παιδιά, τα παιδιά των παιδιών μας , τα εγγόνια μας, είναι η μελλοντική ελπίδα όλων των Ελλήνων.
Αμέσως μετά τα παιδιά απάγγειλαν συγκλονιστικά το ποίημα “Τα Προπύλαια της Αντίστασης” του Γιάννη Ρίτσου.
Στην συνέχεια χόρεψαν εξαιρετικά αποδίδοντας το “
Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία
“ εμπνευσμένο από την ποίηση του Ανδρέα Κάλβου
αποδίδοντας το υπόβαθρο και την φιλοσοφία της ηρωικής πράξης και προετοιμάζοντας τους θεατές για το χρονικό του γεγονότος μέσα από την άμεση διήγηση του ίδιου του Απόστολου Σάντα όπως καταγράφηκε στο βιβλίο του “Μιά νύχτα στην Ακρόπολη“
Ακολούθησαν τα αφυπνιστικά τραγούδια “Ο πρώτος Αντάρτης” σε ποίηση Στάθη Πρωτέα και μουσική Αλέκου Ξένου και το επαναστατικό “Bella Ciao”.
Ένας ονειροπόλος κύκλος παιδιών εξέφρασε την ουσία της ποίησης με μαγευτικό τρόπο, καθώς κάθε παιδί με την σειρά του έφερε και εξέφραζε το μήνυμα του παντοτινά επίκαιρου ποιήματος “Ειρήνη” του Γιάννη Ρίτσου μέσα στα ενθουσιώδη χειροκροτήματα των Θεατών.
Ακολούθησε το θεατρικό δρώμενο ” Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου” της Αλκης Ζέη που αναφέρεται στον απόηχο του γεγονότος της αφαίρεσης της Γερμανικής πολεμικής σημαίας από τον Παρθενώνα με θαυμάσιους πρωταγωνιστές τα παιδιά.
Με το χορευτικό “Ακρόπολη” με την συμμετοχή όλων των παιδιών που ντυμένα στ‘ άσπρα κρατώντας κλαδιά ελιάς στα χέρια πλαισίωναν την γαλανόλευκη ελληνική σημαία ολοκληρώθηκε το καλλιτεχνικό μέρος και όλοι μαζί πορευτήκαμε για τα αποκαλυπτήρια και την ονοματοδοσία που έγιναν συνοδευόμενα από τον Εθνικό Ύμνο τραγουδισμένο από τις ανυψωτικές αθώες φωνές του συνόλου των παιδιών. Αισθάνθηκα την παρουσία και την συγκίνηση του αθάνατου Ήρωα Λάκη Σάντα από ψηλά. Πάντα έλεγε ότι τα παιδιά είναι το μέλλον και με την αθωότητά τους κατανοούν, αισθάνονται και κάνουν πράξη τις πανανθρώπινες αξίες που υπερασπίστηκε μια ζωή. “Τα παιδιά είναι εν δυνάμει το μέλλον του κόσμου για αυτό τον λόγο πάντα χαιρόμαστε μαζί με τον Μανώλη να πηγαίνουμε να μιλάμε στα σχολεία! Ποτέ δεν αρνήθηκα πρόσκληση να μιλήσω σε σχολείο“!
Πηγή «Τα Νέα της Λευκάδας»
