Στις ομορφότερες παραλίες του νησιού – Μέρος Δεύτερο.
Επισκεφτήκαμε την πιο φωτογραφημένη, δημοφιλή και πολυσύχναστη παραλία του νησιού, το Πόρτο Κατσίκι. Οι περισσότεροι την αποκαλούν φυσική πισίνα. Ένα θείο δώρο. Τυρκουάζ κρυστάλλινα νερά και λευκό βότσαλο. Η παραλία έσφυζε από κόσμο, μολονότι ο Σεπτέμβρης είχε 12 και η τουριστική κίνηση είχε μειωθεί από μέρες αισθητά σε όλο το νησί.
Δυστυχώς βέβαια η παραλία και η γύρω περιοχή «έσφυζαν» και από σκουπίδια. Σκουπίδια που υπήρχαν εκεί, κυρίως, λόγω της αδιαφορίας των επισκεπτών. Κουτάκια μπίρας και αναψυκτικών, πλαστικά μπουκάλια νερού, σερβιέτες, χαρτοπετσέτες, πλαστικά ποτήρια, ταμπόν. Εγώ ευθύνομαι που βαριέμαι να μαζέψω τα σκουπίδια μου και να τα μεταφέρω στους τροχήλατους κάδους απορριμμάτων. Εγώ ευθύνομαι που πετάω το κουτάκι σε όποιο σημείο βρίσκομαι όταν τελειώσει η μπύρα μου. Εγώ ευθύνομαι που αφήνω τη σερβιέτα μου στα ξύλινα αποδυτήρια που μπαίνω για να αλλάξω το μαγιό μου.
Αποτέλεσμα αυτών των συμπεριφορών είναι τα φρεάτια, η αριστερή και δεξιά πλευρά του δρόμου και των σκαλοπατιών, ακόμη και τα ανοίγματα των βράχων στην παραλία να έχουν μετατραπεί σε αυτοσχέδιους κάδους σκουπιδιών. Το αποτέλεσμα είναι να αλλοιώνεται αισθητικά ένα ακόμη μοναδικής ομορφιάς τοπίο.
Πέραν της αδιαμφισβήτητης ευθύνης των εκάστοτε τοπικών αρχών υπάρχει και η ατομική ευθύνη που -κατά τη γνώμη μου- είναι και η μεγαλύτερη. Αν ο καθένας μας αλλάξει νοοτροπία, γίνει προσεκτικότερος και απαιτεί και από τους άλλους το ίδιο τότε θα έχουμε ένα καλύτερο και καθαρότερο νησί.
Ειρήνη Βονιτσάνου
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
