Στο βουνό «Σκούλα» ή «Μέγα Βουνό», στα χρόνια της κατοχής ο Γερμανός Διοικητής του νησιού υπέδειξε στο κλιμάκιο των κατακτητών, που είχαν έδρα τον Άγιο Πέτρο, να δημιουργήσει ένα δίκτυο παρακολούθησης των πολεμικών συμμαχικών πλοίων που κινούνταν στο Ιόνιο με προορισμό την Αδριατική.
Η σκέψη που πρυτάνευσε ήταν ένα ασφαλές παρατηρητήριο στην κορφή του βουνού. Ο έλεγχος από το σημείο αυτό θα ήταν ασφαλής και διαρκής και η ροή πληροφοριών προς το επιτελείο τους χρήσιμη.
Η εκτέλεση άρχισε γρήγορα. Τα σχέδια εκπονήθηκαν, οπωσδήποτε, από Γερμανούς μηχανικούς, και οι εργάτες εύκολα να διαλέγονταν από τους υπάρχοντες νέους του Αη-Πέτρου και του Αθανιού με τη μορφή της υποχρεωτικής εργασίας, αγγαρείας. Τα υλικά κουβαλήθηκαν όλα στις πλάτες αυτών που καθημερινά υποχρεώνονταν για το σκοπό αυτό. Αυτοκινητόδρομος ουδέποτε έγινε. Το κτίριο με τους βοηθητικούς χώρους έγινε και, μπορούμε να πούμε ότι, επρόκειτο για ένα σύγχρονο για την εποχή εκείνη κτίριο το οποίο διέθετε: υπνοδωμάτια, τραπεζαρίες κουζίνες, λουτρά, βοηθητικούς χώρους, δεξαμενή νερού και δωμάτια εργασίας. Ακόμα γύρω του είχε δημιουργηθεί και ναρκοπέδιο για προφύλαξη από ανεπιθύμητους επισκέπτες. Οι οικοσκευές πολλές και μοντέρνες με την αποχώρησή τους λεηλατήθηκαν από τους ντόπιους κατοίκους και τα κτίρια έπαθαν τρομερές καταστροφές, οι οποίες ήταν αδύνατο να επιδιορθωθούν έστω και στα πρώτα χρόνια της φυγής τους. Εκείνο για το οποίο δεν μπορούμε να έχουμε άποψη, ούτε μπορέσαμε από καμιά πηγή να μάθουμε, είναι τι έγιναν τα μηχανήματα τα οποία χρησιμοποιούνταν για τις διάφορες ανάγκες τους. Δυστυχώς! Αν οι άνθρωποι δεν φερόταν έτσι άσχημα στα άψυχα απομεινάρια της φρικτής σκλαβιάς θα μπορούσε ,από τότε ο τόπος αυτός να αποτελέσει τόπο μνήμης για τους ντόπιους, και για τους επισκέπτες του νησιού μας.
