Αντιστίξεις…… απο τον Μπάμπη Λάζαρη
Χρόνια τώρα εκατοντάδες ταινίες μας έκαναν να συγκινηθούμε ακόμα και να κλάψουμε για το δράμα ενός κυνηγημένου λαού με κίτρινο αστέρι.
Χιλιάδες βιβλία μας έμαθαν , εξιστορώντας τα πάθη του Ισραήλ , τι φριχτός είναι ο ναζισμός και ο φασισμός.
Τραγουδήσαμε πολλές φορές το Μαουτχάουζεν του Μ. Θεοδωράκη «τι ωραία που ειν η αγάπη μας με το καθημερινό της φόρεμα …..» πιστεύοντας πως η μουσική θεμελιώνει ένα κόσμο χωρίς θηριωδίες και κυνηγημένους λαούς.
Συγκλονιστήκαμε από το Ολοκαύτωμα !
………………………………………………………………………………………………………………..
Και βλέπουμε πριν λίγες μέρες κάτι που έχει επαναληφθεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια.
Ένα κράτος τρομοκράτη , ένα κράτος πειρατή που δεν σέβεται κανένα νόμο καμιά συνθήκη.
Αυτό το κράτος πως θέλει να το σεβαστούμε όταν καταπατεί το Διεθνές Δίκαιο ?
Κάθε λίγο και λιγάκι το Ισραήλ ντύνεται τη χιτλερική στολή και εκτελεί !
Θριαμβολογεί το Ισραήλ ότι πέτυχε η πειρατεία του στα διεθνή ύδατα, κατατροπώνοντας τα πλοία με τη βοήθεια και τα φάρμακα στα αποκλεισμένα παιδιά της Γάζας.
Οι κομάντος απλώς «επιβιβάστηκαν» χτύπησαν , δολοφόνησαν και «κινδύνεψαν» από τις σφεντόνες !
Και ο «πολιτισμένος» κόσμος πάλι συμβιβασμένος .!!!
Και είναι ντροπή του που απεκδύεται τις ευθύνες του , απογυμνώνεται εκούσια από τις πανανθρώπινες αξίες και υποτάσσεται στην ισχύ των πιο σύγχρονων όπλων που απλόχερα χαρίζει η Αμερική στο Ισραήλ.
Πότε θα πάρει τέλος αυτό το συνεχές έγκλημα ?
