Ο Σπύρος Μαργέλης φεύγει

«Δεν είμαι ένας άβουλος βουλευτής που έκανα ότι μου λέγανε! Ήρθε όμως η ώρα να κάνω στην άκρη…»

Η τέχνη της πολιτικής συνίσταται στο να ξέρεις πότε ακριβώς ήρθε η ώρα να αποχωρήσεις…. Ο Σπύρος Μαργέλης απέδειξε και έπεισε στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του ως βουλευτής Λευκάδας στο ξενοδοχείο Ionion Star ότι κατέχει την τέχνη της πολιτικής. Μήνες τώρα περίμεναν οι πολίτες της Λευκάδας να ακούσουν τι έχει να πει αυτός που ψήφισε δυο φορές το μνημόνιο, αυτός που ενώ είπε δύο φορές Ναι τώρα λέει Όχι στην υποψηφιότητα για τις επερχόμενες εκλογές. Τελικά δεν ήθελαν μόνο οι πολίτες να ακούσουν το Γιατί του Σπύρου Μαργέλη, ήθελε και ο ίδιος να πει όλα όσα μαζεύτηκαν μέσα του τα τελευταία χρόνια, και τα είπε.

Πολλά ακούστηκαν για τον Σπύρο Μαργέλη, όπως και για όλους τους βουλευτές και πολιτικούς οι οποίοι την κρίσιμη στιγμή που παιζόταν το μέλλον της χώρας δεν έφυγαν ηρωικά όπως κάποιοι άλλοι, που μετανόησαν στη συνέχεια, αλλά παρέμειναν και έκαναν το καθήκον τους για την χώρα γιατί έτσι πίστευαν πως ήταν το σωστό. Το προσωπικό και πολιτικό κόστος για πολλούς ήταν και είναι δυσβάστακτο μετά το Ναι του μνημονίου. Σίγουρα ο Σπύρος Μαργέλης στάθηκε πιο τυχερός από άλλους γιατί γυρίζοντας πίσω στο τόπο του παρά την κριτική που ασκείται στο πρόσωπο του και στις επιλογές του ήρθαν πολλοί και διαφορετικοί άνθρωποι δίνοντάς του την ευκαιρία να απολογηθεί.

ΠΑΣΟΚ σχεδόν όπως παλιά.

Η αίθουσα γέμισε με κόσμο ο οποίος για δύο ώρες άκουγε προσεκτικά τα όσα είχε να τους πει ο Σπύρος Μαργέλης. Μίλησε ελεύθερα, ήξερε τι ήθελε να πει, χωρίς να χρειάζονται σημειώσεις. Πολλοί εντυπωσιάστηκαν με την ευχέρεια λόγου, κάποιοι δεν πίστευαν πως είναι δυνατόν κάποιος να κάνει μια τόσο λεπτομερή αναφορά στην ιστορία του τόπου και της χώρας, στα έργα του μικρά και μεγάλα, να μιλάει επί ώρες και να μην μπερδευτεί ούτε μια φορά!

Τελικά αυτή η «ξεχωριστή συνάντηση» εξελίχτηκε σε ταξίδι μέσα στο χρόνο αφού ο κος Μαργέλης αφιέρωσε ένα μεγάλο κομμάτι της ομιλίας του στην προσωπική πολιτική του σταδιοδρομία από το 1979. Στην συγκέντρωση παραβρέθηκαν ο αντιπεριφερειάρχης κος Θ. Βερύκιος, ο Δήμαρχος Λευκάδας κος Κώστας Αραβανής, ο Δήμαρχος Μεγανησίου κος Ζαβιτσάνος, ο Γραμματέας της Νομαρχιακής ΠΑΣΟΚ κος Θεριανός, ο εντεταλμένος Σύμβουλος τουρισμού/πολιτισμού του Δήμου Λευκάδας κος Τ. Γαζής, οι αντιδήμαρχοι Λευκάδας, Καλάμου και Καστού, οι τρείς υποψήφιοι βουλευτές κος Καρβούνης, κα Λ. Καραβία, κος Γ. Ράπτης, ο πρώην Αντιδήμαρχος Απολλώνιων κος Λογοθέτης, ο πρόεδρος Ξενοδόχων κος Λιβιτσάνος, η πρώην Δήμαρχος Καρυάς κα Ρεκατσίνα, Δημοτικοί Σύμβουλοι και κομματικά στελέχη

Ήρθαν όσοι και όσοι έδειξαν απλώς ανοχή απέναντί του, και αυτοί που δεν τον ψήφισαν αλλά έχουν να πουν έναν καλό λόγο για εκείνον, ήρθαν όσοι τον αποδέχτηκαν ως πολιτικό αντίπαλο και τον φοβούνται ακόμα και σήμερα, γιατί κάποια μέρα μπορεί και να το ξανασκεφτεί και να γυρίσει στην πολιτική και να τους πάρει την πρωτιά…

30 χρόνια μέσα σε δύο ώρες

Πώς να χωρέσουν τριάντα χρόνια πορείας μέσα σε δυο ώρες. Και όμως χώρεσαν. Ο κος Μαργέλης έκανε τον απολογισμό του έργου του σε σχέση με τη Λευκάδα κατά τη διάρκεια της πολιτικής του πορείας. Ήταν μια πορεία η οποία στηρίχτηκε στη σκληρή δουλειά και όχι στις δημόσιες σχέσεις όπως είπε. Έκανε το καθήκον του και για αυτό το λόγο δεν θέλει εύσημα, την ικανοποίηση την αντλεί από το έργο του. Εξήγησε γιατί πήρε την απόφαση να λογοδοτήσει για το έργο της διετίας, τόσο για την χώρα όσο και για τον νομό και είπε πως το κάνει από σεβασμό και από χρέος απέναντι σε όλους στους συμπατριώτες του που όλα αυτά τα χρόνια τον στήριξαν στα εύκολα και στα δύσκολα και πολλές φορές κάνοντάς του και αυστηρή κριτική. Αναφέρθηκε στα μεγάλα έργα που φέρουν την δική του σφραγίδα, αλλά και στα έργα που δρομολόγησε σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκύρια και ήδη βρίσκονται σε διαδικασία δημοπράτησης όπως η υποθαλάσσια ζεύξη, η διαπλάτυνση διαύλου, το Νέο Νοσοκομείο, το αγκυροβόλιο της Βασιλικής και η Μαρίνα μεγάλων σκαφών. Υπήρξαν και αιχμές σχετικά με το τι έχουν καταφέρει οι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης τα τελευταία χρόνια, μιας και τα έργα που εντάχθηκαν στο ΕΣΠΑ είναι μετρημένα στα δάχτυλα. Αναφέρθηκε στο κράτος που χτίστηκε και στη συνέχεια γκρεμίστηκε, στη δημόσια διοίκηση που στην ουσία πότε δεν έγινε αποτελεσματική, όπως και στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα που επίσης δεν αξιοποιήθηκαν επαρκώς και έχουν χρέος όσοι βρίσκονται τώρα στην Διοίκηση να δουλέψουν για αυτό. Πόσο αξιοποιήθηκαν άραγε οι δυνατότητες και οι ευκαιρίες που μας δόθηκαν από την ΕΕ; Μίλησε και για τη Λευκάδα του τότε, όταν ήταν Δήμαρχος και Νομάρχης και τα όσα επετεύχθησαν όχι μόνο από τον ίδιο αλλά από όλους με τους οποίους συνεργάστηκε.

Η ώρα της αλήθειας: «Η Ελλάδα, μια χώρα με κάστρα συμφερόντων.»

Ο κος Μαργέλης λοιπόν θεωρεί πως επιτεύχθηκαν μεγάλοι στόχοι τα τελευταία χρόνια με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν. Αναγνωρίζει όμως πως έγιναν και τεράστια λάθη που οδήγησαν την χώρα εκεί που την οδήγησαν μιας και η κρίση δεν δημιουργήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια. Αυτό που έγινε τα τελευταία δύο χρόνια ήταν η αποκάλυψη της κρίσης και η απόπειρα προσπάθεια διαχείρισης της. Θεωρεί πως ένας λόγος για όλο αυτό ήταν το γεγονός πως ομάδες συμφερόντων έπαιρναν τις αποφάσεις προς όφελός τους. Έτσι έφτασε η χώρα να γίνει μια ομοσπονδία από πολλά αυτόνομα ισχυρά κάστρα τα οποία υποστηρίζονταν από τα κόμματα. Και λειτουργούσαν έχοντας στο μυαλό τους το παρόν και ξεχνώντας το μέλλον. Δυστυχώς αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την ύπαρξη ενός κράτους που δεν είναι αποτελεσματικό και δεν παράγει. Ένα κράτος διεφθαρμένο που εξυπηρετεί κόμματα και μια γραφειοκρατία που ελέγχει πάνω από 70% των αποφάσεων. «Εμείς το δημιουργήσαμε αυτό, ο κάθε ένας με τις ευθύνες του.» Τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν προφανώς όσοι κυβέρνησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Η Ελλάδα των ονείρων: «Θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι η Σαουδική Αραβία των ΑΠΕ!»

Και αφού όλοι έχουμε έστω και μικρό ποσοστό ευθύνης έφτασε η ώρα να διορθωθούν όλα αυτά. Όμως δεν αξιοποιήθηκαν όλα τα τελευταία χρόνια οι αναπτυξιακές και παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι η Σαουδική Αραβία των ΑΠΕ, (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) αλλά και πάλι δεν έγινε τίποτα!

Η Ελλάδα της πραγματικότητας: «Ήμασταν όλοι ανυποψίαστοι για αυτό που ερχόταν. Ξαφνικά αποκαλύφθηκε η κρίση.»

Και αφού τελικά δεν έγινε τίποτα παραγωγικό για αυτή την χώρα ήρθε ο Οκτώβριος του 2009 όπου όλοι πιάστηκαν στον ύπνο μιας και για τον κο Μαργέλη είμαστε όλοι μας ανυποψίαστοι, δεν υπήρχε καμιά πληροφόρηση για κανέναν εκτός ίσως από την ηγεσία.

Ξαφνικά αποκαλύφθηκε η κρίση, σταμάτησαν να μας δανείζουν.

Στη συνέχεια ο κος Μαργέλης τόνισε πως όταν η χώρα έφτασε στο απροχώρητο αναγκαστήκαμε να δεχτούμε το πρώτο μνημόνιο. Η κοινωνία δεν ήταν προετοιμασμένη για σκληρά μέτρα γιατί είχε άλλες συνήθειες. Υπήρξαν όμως καθυστερήσεις και έτσι χάθηκε η ευκαιρία για πιθανές εναλλακτικές λύσεις. Έτσι τον Μάιο ψηφίστηκε το περίφημο μνημόνιο.

«ΔΝΤ, το αποκούμπι των φτωχών.»

Το μνημόνιο δεν είναι δώρο θεού, δεν σώζει την χώρα και το ξέραμε όταν το ψηφίσαμε. Το μνημόνιο μας δίνει μια δυνατότητα να σταθούμε όρθιοι, μια δανειακή σύμβαση είναι, γιατί για να ζήσουμε θέλαμε λεφτά. Δεν υπήρχε άλλο σχέδιο. Για μια χώρα που δεν έχει λεφτά υπάρχει το ΔΝΤ. Είναι ένα αποκούμπι για όσους δεν μπορούν να ζήσουν. Τους δίνει μια ευκαιρία να ανασυγκροτηθούν, για να μπορέσουν να ξαναβρούν το δρόμο τους. Δεκάδες χώρες έχουν προσφύγει στο ΔΝΤ, άλλες τα καταφέρνουν άλλες όχι. Πρέπει να καταλάβουμε ότι το μνημόνιο έχει δύο σκέλη, από τη μια τα λεφτά που μας δίνουν και από την άλλη οι υποχρεώσεις που συνεπάγονται. Οι σχέσεις δανειστή-δανειζόμενου ιστορικά είναι πάντα άνισες. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

«Η Ευρώπη είναι ευνουχισμένη.»

Σκληρή ήταν η κριτική που άσκησε ο κος Μαργέλης στην Ευρώπη. Η οποία σιγά-σιγά τρώει τα «παιδιά» της! Αναφέρθηκε στο ρόλο της Ευρώπης η οποία έχει σημαντικές ευθύνες για την πορεία των λαών που έχουν οικονομικά προβλήματα. Η Ελλάδα αποτελεί τον πιο αδύναμο κρίκο και πρέπει βέβαια να αναλάβει τις ευθύνες της αλλά στην προσπάθεια διεξόδου από την κρίση πρέπει να είναι βοηθός η Ευρώπη. Η Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη των λαών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ίσων ευκαιριών. Η Ευρώπη είναι μια σκληρή πραγματικότητα γιατί δεν έχει προχωρήσει στην ολοκλήρωση της, έχει μόνο ένα σκληρό νόμισμα το οποίο δεν υποστηρίζει κιόλας γιατί δεν έχει κοινή οικονομική πολιτική, δεν έχει κοινή δημοσιονομική πολιτική, η Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα είναι ευνουχισμένη, δεν κόβει λεφτά, δεν μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες. Και μέσα σε αυτή την πραγματικότητα πρέπει να λειτουργήσουμε. Τις αποφάσεις τις παίρνουν η Merkel και ο Sarkozy και οι υπόλοιποι τις επικυρώνουν. Ενδεχομένως να υπάρχει λύση εκτός Ευρώπης. Αν κάποιος προτείνει να φύγουμε πρέπει να μας πει όμως ποια είναι η άλλη λύση για να περπατήσει η χώρα μας.

Μνημόνιο Νο 2- Ήταν αδύνατον να βγει η χώρα από την κρίση.

Ενώ αναφέρθηκε στα θετικά που είχαν κατά την άποψη του επιτευχτεί με την δεύτερη δανειακή σύμβαση, την μείωση του χρέους, την επιμήκυνση και την σταθεροποίηση του επιτοκίου, παραδέχτηκε ότι υπήρχαν σοβαρές ευθύνες από πλευράς ΠΑΣΟΚ με αποτέλεσμα την παραίτηση του αρχηγού του κόμματος. Στη συνέχεια όσοι φώναζαν και μίλαγαν για εύκολες λύσεις ήρθαν και συναίνεσαν σε αυτή τη προσπάθεια που οδήγησε στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Εθνική συναίνεση, συνεργασία, μόνο αυτά μπορούσαν να σώσουν την χώρα από την χρεοκοπία το κατάλαβαν και ψήφισαν όλα τα μέτρα τα οποία κατήγγειλαν πριν! Όταν ψηφίστηκε το δεύτερο μνημόνιο κανένα ισοδύναμο μέτρο δεν προτάθηκε καθαρά.

Γιατί δεν είναι υποψήφιος:

Τα τελευταία δύο χρόνια είπε πως προσπάθησε να είναι ένας καλός βουλευτής στο κοινοβούλιο έχοντας παρουσία στο κοινοβουλευτικό έργο και στο νομοθετικό έργο. Και είναι ευγνώμων που του έδειξαν εμπιστοσύνη ώστε να επεξεργαστεί και να εισηγηθεί κορυφαία νομοσχέδια. Εξομολογήθηκε όμως ότι κουράστηκε από όλη αυτή τη διαδικασία και από αυτό που γίνεται στην κεντρική, πολιτική σκηνή γιατί ο διάλογος και η κουβέντα που γίνεται είναι μια στείρα αντιπαράθεση. Παρά ταύτα λειτούργησε με το δικό του τρόπο χωρίς να είναι όμως ένας άβουλος βουλευτής που έκανε ότι μου λέγανε! Έκανε ότι του υπαγόρευε η συνείδηση του.

«Επέλεξα να μην την «κάνω» όπως κάποιοι άλλοι.»

Στη συνέχεια μίλησε για τις δύσκολες αποφάσεις στις οποίες χρειάστηκε να μετέχει και είχαν κόστος για τους Έλληνες πολίτες και για το περιβάλλον του και για τον ίδιο. Όμως η συνείδησή του έλεγε πως έτσι έπρεπε να κάνει για να βοηθήσει την χώρα και όχι να την «κάνει». «Άλλωστε παλιά όσοι έφευγαν και έριχναν την κυβέρνηση τους λέγαμε προδότες και αποστάτες, μην τα ξεχνάμε αυτά.»

«Χάλασα τις σχέσεις με τους φίλους μου.»

Παραδέχτηκε ότι χάλασε και σχέσεις με φίλους του γιατί δεν μπόρεσε να τους πείσει παρόλο που θα το ήθελε και αυτό αποτελεί ένα πρόβλημα για τον ίδιο αφού θεωρεί πως η πολιτική έχει ουσία όταν πείθει. Και τους ζητάει συγγνώμη για αυτό, δεν μπόρεσε να τους πείσει. Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ήταν πεπεισμένος για το πώς έπρεπε να πράξει. Μετά από αυτό έκανε μια αναδρομή στην πολιτική του καριέρα, λέγοντας πως υπήρξε δώδεκα χρόνια Δήμαρχος, τέσσερα χρόνια Νομάρχης, σχεδόν τρία χρόνια βουλευτής και πως θα ήθελε να γίνει βουλευτής πολύ νωρίτερα όμως οι συγκυρίες δεν το επέτρεψαν. Έπειτα δήλωσε πως έκανε τον κύκλο της η πολιτική του πορεία και ήρθε η ώρα να αποχωρήσει με ικανοποίηση και με περηφάνια για να αφήσει χώρο σε νεώτερους ανθρώπους. Φεύγει όρθιος και με έργο. Και αυτό είναι κάτι που αποτελεί απόλυτα συνειδητή επιλογή του.

Η Λευκάδα πρωταθλητής στο κουτσομπολιό.

Σχετικά με τα όσα ακούστηκαν τελευταία από διάφορους για μια πιθανή υποψηφιότητα του στις εκλογές του 2014 και επειδή στη Λευκάδα πρωταθλητής είναι το κουτσομπολιό λέγεται πως ο Μαργέλης φοβάται την παρούσα συγκυρία και για αυτό το λόγο κάνει στην άκρη και στις επόμενες εκλογές θα είναι ξανά υποψήφιος. Δήλωσε λοιπόν πως αυτό δεν θα συμβεί. Επίσης τόνισε το γεγονός πως ο ίδιος σε ηλικία 28 ετών ήρθε στο Δήμο όταν η Λευκάδα ήταν μια ερημωμένη, μια βομβαρδισμένη πόλη, χωρίς νερό, χωρίς αποχέτευση, χωρίς δρόμους και δεν φοβήθηκε να αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις του για τον τόπο που αγαπάει, γιατί να φοβηθεί τώρα.

«Η δική μου συμπεριφορά δύο χρόνια να μετέχω στην συλλογική προσπάθεια ήταν πιο λεβέντικη.»

Ο κος Μαργέλης είπε ότι αν φοβόταν θα έφευγε πριν μερικούς μήνες όταν ψηφιζόταν το μνημόνιο, θα ήταν μια καταπληκτική ευκαιρία. Όμως είχε πάρει τις αποφάσεις του. Θα μπορούσε να μην είχε ψηφίσει το δεύτερο μνημόνιο και να εισπράξει τα χειροκροτήματα πολλών, έστω και εφήμερα. Αναφέρθηκε στη στάση της ΝΔ που αρχικά ήταν ενάντια στο μνημόνιο και στο τέλος συνειδητοποιώντας πως δεν υπάρχει άλλη λύση το ψήφισε. Βέβαια οι δύσκολες αποφάσεις έχουν πάντα κόστος. Η φυγή δεν έχει κόστος. Έχει εφήμερο χειροκρότημα. Και όσοι βουλευτές δεν ψήφισαν το μνημόνιο κάνουν τώρα δηλώσεις μετανοίας. Θεωρεί ότι η δική του συμπεριφορά ήταν πιο λεβέντικη. Τώρα που τέλειωσε η πρώτη φάση δικαιούται να κάνει τον απολογισμό του και να πει πως αποχωρεί. Παραμένει όμως ενεργός πολίτης και θέτει την εμπειρία του και την γνώση του στη διάθεση των τοπικών αρχών.

«Ζητώ συγγνώμη από τα παιδιά μου»

Συγκίνησε το πλήθος ο κος Μαργέλης όταν ζήτησε συγγνώμη από τα παιδιά του για τον χρόνο που τους στέρησε λόγω της δουλειάς του και υποσχέθηκε πως θα τους αφιερώσει τώρα όσο περισσότερο μπορεί. Ευχαρίστησε επίσης τους φίλους του και συμπολίτες του που τόσα χρόνια τον υποστήριξαν παρά τις αντίξοες συνθήκες και παρά τις επιθέσεις και την λάσπη που δέχτηκε ο ίδιος «και ποτέ δεν απάντησα, απάντησα με το έργο μου.»

Τέλος εποχής με ;

Αναφέρθηκε τέλος σε μια πιθανή υποψηφιότητα του ως Δήμαρχος μιας και τις τελικές αποφάσεις τις παίρνουν οι πολίτες και η κοινωνία. Με αγκαλιές, φιλιά και χειροκροτήματα απάντησαν όσοι ήρθαν να ακούσουν τον Σπύρο Μαργέλη, ο οποίος έτυχε να φτάσει την κορυφή της πολιτική του καριέρας όταν για την χώρα ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση. Για 2 ώρες το ΠΑΣΟΚ της κρίσης οι εσωκομματικές συγκρούσεις και τα προβλήματα που δημιουργούν «ξεχάστηκαν». Σε πολλά μπορεί κανείς να διαφωνήσει σχετικά με το ρόλο που έπαιξε ο Σπύρος Μαργελης στην πολιτική σκηνή. Δεκαοκτώ χρόνια συμμετείχε από διάφορες θέσεις στα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Αποφάσισε να αποχωρήσει. Τα είπε και ξαλάφρωσε θα μπορούσε κανείς να πει. Φέρει όμως και ευθύνες γιατί υπηρέτησε επί χρόνια ένα κράτος για το οποίο γνώριζε πολύ καλά πως λειτουργεί. Τόλμησε και το παραδέχτηκε, αποδέχτηκε τις ευθύνες του και γυρίζει σπίτι του. Όμως στη δημοσιογραφία και στην πολιτική δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης. Και εάν λάβουμε υπόψη μας την τελευταία φράση του κου Μαργελη τότε αφήνει την τελική απόφαση για μια πιθανή επιστροφή του στους πολίτες.

Κατερίνα Μεσσήνη