Παρουσίαση του βιβλίου «Ὁ μῦθος, λόγος τῆς αὐγῆς» της Λευκαδίτισσας Ιωάννας Κόκλα.
Οἱ ἀριστουργηματικά ποιητικότατες κεκαλυμμένες ἀλήθειες τῶν μύθων, χιλιάδες χρόνους ἀπηχοῦν καί διασώζουν ἀληθινά γεγονότα καί πληροφορίες, ἑνός ἀπωτάτου παρελθόντος. Ὁ μῦθος λόγος τῆς αὐγῆς, ἡ μυθολογία μας, μέσα στήν συνεχῶς πορευομένη συμπαντική εἰκόνα τοῦ κόσμου, εἶναι ἡ κατασταλαγμένη ἔκφραση σύλληψης τῆς σπερματικῆς «οὐσίας» τῆς συλλογικῆς, προγονικῆς μνήμης καί συνείδησης…
Εἶναι ἡ πρωτοϊστορία μας ,σοφά καί ἀλληγορικά συμβολοποιημένη, προκειμένου νά διασωθῆ ὅσο γίνεται ἀλώβητη ἡ σπερματική κοινωνός ἀλήθεια της, μέσα ἀπό τήν ἀναπόφευχτη λήθη τῆς στάχτης τῆς ροῆς τοῦ χρόνου…
Εἶναι «τά ἴχνη τῶν γεγενημένων», τά ὁποῖα διάσπαρτα καταμαρτυροῦνται στόν ἄκρως μυητικό λόγο τῆς διαχρονικῆς ἑλληνικῆς ποίησης, στίς συμβολικές ἀρχαιολογικές παραστάσεις ἀγγείων καί τοιχογραφιῶν, στούς ὕμνους, στούς μύθους καί στά λαϊκά δρώμενα τῶν ἠθῶν καί τῶν ἐθίμων τῆς παράδοσής μας.
Κι αὐτά ἀκριβῶς τά προγονικά σημάδια παρουσίας τῶν ἐλλόγων «γεγενημένων», εἶναι ἡ μή λησμονηθεῖσα σύνοψη ὅλων τῶν σημαδιακῶν συμβάντων καί γεγονότων τοῦ ἱστορικοῦ μας γίγνεσθαι. Κυρίως ὅμως εἶναι ἡ σύνοψη τῶν κοσμογονικῶν γεγονότων, τά ὁποῖα μέ τήν ἰσχυρή τους παρουσία σημάδεψαν ἀνεξίτηλα τήν συνέχεια τῆς ἔλλογης ἀνθρώπινης παρουσίας, σέ πρό καί μετά κατακλυσμιαῖες ἐποχές…
Καί εἴτε τό θέλουμε εἴτε ὄχι, ἡ ὀρθοπρονοητική σοφία τοῦ λόγου μύθου τῶν «γεγενημένων», εἶναι ὁ ὕψιστος συγκερασμός τῆς συλλογικῆς προγονικῆς μνημοσύνης. Κι αὐτήν ἀκριβῶς τήν Προναία σοφία τῆς συλλογικῆς προγονικῆς μνημοσύνης, πρέπει νά τήν ἀντλήσουμε καί νά τήν κοινωνήσουμε ἀκέραια, μέ τόν πρέποντα σεβασμό καί τήν εὐλάβεια πού τῆς ἁρμόζει.
Γιατί τό σπουδαιότερο ὅλων εἶναι ὅτι κοινωνώντας την, ὁπλιζόμαστε κι ἐμεῖς καί οἱ μετά ἀπό ἐμᾶς μέ τήν ὀρθοπρονοητική σοφία τῶν ἐλλόγων μερόπων βροτῶν θνητῶν, ὅπως πανομοιότυπα ἐξοπλίστηκε καί ἡ ἴδια ἡ θεά Σοφία Ἀθηνᾶ, ἡ γεγενημένη ἀπ’ τήν φρόνηση τῆς πατρικῆς κεφαλῆς…
Εὔκολα λοιπόν γίνεται ἀντιληπτό ὅτι στό μυθικό πρόσωπο τῆς πάνοπλης Προναίας Ἀθηνᾶς, ἐμπερικλείεται ἐν συνόλω ἡ γνώση τῆς σοφίας καί τῆς ἀρετῆς, ὅλων τῶν ἐλλόγων «γεγενημένων» προγόνων.
Ὁ ἀλληγορικότατος συμβολισμός τῆς γέννησης τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς, τῆς Ἀθεονόας, «τῆς τοῦ θεοῦ νόησης» κατά Πλάτωνα, ὅπως ἐπίσης καί κάθε ἄλλος ἑλληνικός μῦθος «δηλοῖ καί φαίνει», δηλώνει καί φανερώνει, τήν σπερματική κοινωνό οὐσία τῆς ἀ-λήθειας τῆς ὕπαρξής του.
Ἐν κατακλείδι, ὅπως ἡ μορφή τοῦ μύθου ἔτσι καί ἡ ὀνοματοθεσία τῶν θεῶν, τῶν θεαινῶν, τῶν ἡρώων ἤ καί τῶν τόπων, μᾶς ὁδηγεῖ ἀλάνθαστα στήν ἀ-λήθη γιά ὅσα ἀξιοσημείωτα συνέβησαν, φωτίζοντάς μας μέ τήν γνώση τοῦ παρελθόντος.
«Ἀρχή παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις» μᾶς λέγει ὁ Ἀντισθένης, γιά νά συμπληρώση ὁ σοφός Πλάτων, «ὅς ἄν τά ὀνόματα ἐπίσταται, δοκεῖ ἐπίστασθαι καί τά πράγματα». Ὅποιος εἶναι σέ θέση νά γνωρίζη τά ὀνόματα, εἶναι σέ θέση νά κατανοεῖ καί τίς ἔννοιες τίς ὁποῖες ἐμπερικλείουν ὅλα τά ὀνοματοθετημένα πράγματα.
Κιβωτός διαχρονικῆς σοφίας ἡ κατασταλαγμένη γνώση, ἡ ὁποία ὀρθοπρονοητικά ἐμπερικλείεται στήν ἐπί-σκέψη τῶν ὀνομάτων, τῆς παράδοσης τοῦ λόγου μύθου. Καί ὁ προρέον λόγος τοῦ μύθου, προϊόν μιᾶς πολύ πρώϊμης ἀπομεμακρυσμένης ἐποχῆς, ἐπικαλύπτεται μέ τόν συμβολισμό γιά νά διασωθῆ ὅσο γίνεται ἀλώβητη ἡ «ὑπόμνησις» τῆς ἀλήθειας του.
Ὁ φιλόσοφος Ἐπίκουρος, λέγει ὅτι μέσα ἀπό τά ἐξωτερικά γεγονότα τῆς πλοκῆς των μύθων, ἀντλεῖται καί φανερώνεται πολλές φορές ἡ ὑπόμνησις τους, γιατί δέν εἶναι παρά «ἡ μνήμη τοῦ πολλάκις ἔξωθεν φανέντος».
Ἀνεκτίμητη καί μόλις διαφαινομένη αὐτή ἡ ὑπόμνησις τῆς ἀλήθειας τῆς πλοκῆς τῶν μύθων, ἀναντικατάστατη κληρονομιά ὀρθοπρονοητικῆς σοφίας, ἀπ’ τούς προγενεστέρους πρός στούς μεταγενεστέρους.
Καί ἡ ἀλάνθαστη μέθοδος τῆς ἀποκάλυψης, τῆς πάνσοφης πρόνοιας τῶν «γεγενημένων», εἶναι ἡ ὀρθονοητική ἐπίσκεψις των ὀνομάτων τοῦ λόγου τοῦ ἑλληνικοῦ. Γιατί τονίζουμε ὅποιος εἶναι σέ θέση νά κατανοῆ καί νά «συλλαμβάνη» τίς ἔννοιες, τίς ὁποῖες ἐμπερικλείουν οἱ πρωτογενεῖς ὀνοματοδοσίες τῶν γύρωθεν πραγμάτων, εἶναι σἐ θέση καί νά ἐπίσταται αὐτῶν, παράγοντας ἐπιστήμη.
(ἀπόσπασμα ἀπό τό νεοεκδοθέν βιβλίο, «Ὁ μῦθος, λόγος τῆς αὐγῆς», τῆς ποιήτριας-συγγραφέως, Ἰωάννας Κόκλα.
